Η τελετή της χειροτονίας πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου (12.03.22) της Α’ Εβδομάδος των Νηστειών, 12 Μαρτίου, ημέρα που η Εκκλησία μας τελεί ανάμνηση του δια κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος. Ο π. Αθανάσιος έλαβε τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης δια των χειρών του Σεβασμιωτάτου κ.κ. Μακαρίου, ο οποίος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε στον Ι.Ν. Αγίας Παρασκευής, πλαισιούμενος από τον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Χριστοφόρο Κρικέλη, τον Ηγούμενο της Ι.Μ. Αγίου Γεωργίου Yellow Rock, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Ιερώνυμο Βουλτσίδη, και από ιερείς της πόλεως της Βρισβάνης.
Ανάμεσα στο εκκλησίασμα βρίσκονταν ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδας στη Βρισβάνη, κ. Δημήτριος Ράπτης, καθώς και εκπρόσωποι της ομοσπονδιακής και πολιτειακής κυβέρνησης, και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Κατά τον νουθετήριο λόγο του, ο Αρχιεπίσκοπος επικέντρωσε στις ευθύνες με τις οποίες επιφορτίζεται ένας κληρικός, και απηύθυνε τις πατρικές συμβουλές του στον νέο Πρεσβύτερο. Εισαγωγικά, αφού περιέγραψε πώς η ανυπακοή των πρωτοπλάστων μετέτρεψε τη ζωή του ανθρώπου από θεοκεντρική σε εγωκεντρική, τόνισε στον χειροτονούμενο ότι βασικός σκοπός της ποιμαντικής διακονίας κάθε κληρικού – κι επομένως, και δικός του εφεξής – είναι να επανενώσει τον άνθρωπο με τον Θεό μετά από κάθε αποστασία της ζωής του, είτε αυτή είναι μικρή είτε είναι μεγάλη. «Κατά την ιερή αυτή στιγμή, που η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος σε αξιώνει να λάβεις τον δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης, σε παρακαλώ και σε προτρέπω με όλη μου την αγάπη, μη λησμονήσεις ποτέ αυτή τη μεγάλη ευθύνη που σου αναθέτει η Εκκλησία: ένωσε τον άνθρωπο με τον Θεό», ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε τον π. Αθανάσιο να πορευτεί ως πραγματικά ενάρετος κληρικός, δείχνοντας στον λαό του Θεού μόνο τον Χριστό και αποφεύγοντας την αλλοτρίωση που προκαλεί η απόκτηση κοσμικού φρονήματος. «Ξεκίνησε την ποιμαντική σου διακονία θεωρώντας δεδομένο ότι ο κάθε άνθρωπος αποτελεί κομμάτι της δικής σου ζωής», ήταν μια από τις συμβουλές που έδωσε στον νέο Πρεσβύτερο, επισημαίνοντας ότι «όσο περισσότερο ζει ο Χριστός μέσα σου, τόσο θα μεγαλώνει στην καρδιά σου η σταυρωμένη αγάπη Του για τον όλο Αδάμ και τόσο περισσότερο θα ζεις τη θλίψη και το αμάρτημα του άλλου σαν να ήταν δικό σου, δίχως να ταράζεσαι και να θέλεις να τον εξουθενώσεις».
Καταληκτικά, ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε πεπεισμένος ότι ο π. Αθανάσιος θα δώσει όλη του την ύπαρξη στην Εκκλησία και θα αναλωθεί για την κάθε ψυχή, ενώ έκανε και ειδική αναφορά στον Αρχιεπισκοπικό Επίτροπο Βρισβάνης, Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Μελόης κ. Αιμιλιανό, τον οποίο ευχαρίστησε για την πνευματική αγωνία του για την τοπική Εκκλησία της Αυστραλίας και για την προσφορά του σε έμψυχο δυναμικό στην Ιερά Αρχιεπισκοπή.
Σημειώνεται ότι ο π. Αθανάσιος, καταγόμενος από την Πιερία της Μακεδονίας, έχει φοιτήσει στο Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των εκεί σπουδών του, γνωρίστηκε και συνδέθηκε με καρδιακή φιλία με τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο κ. Αιμιλιανό και με τον Πανοσιολογιώτατο Ηγούμενο κ. Ιερώνυμο, τους οποίους αποφάσισε να ακολουθήσει μόνιμα στην Αυστραλία. Κατά την προσφώνησή του ενώπιον του Αρχιεπισκόπου, βαθιά συγκινημένος διότι πλέον εκπληρωνόταν η προσευχή που έκανε πριν από 33 χρόνια, ως παπαδάκι τότε στην ενορία Αγίας Παρασκευής Κατερίνης, αναφέρθηκε με συγκίνηση στην πολυετή φιλία του με τον Θεοφιλέστατο κ. Αιμιλιανό και τον Πανοσιολογιώτατο κ. Ιερώνυμο, εκφράζοντάς τους την ευγνωμοσύνη του για την προστασία και την καθοδήγηση που του παρείχαν.
Εξέφρασε επίσης εγκάρδιες ευχαριστίες στον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Κυανέων κ. Ελπίδιο και σε όλους τους κληρικούς της Αρχιεπισκοπικής Περιφέρειας Πέρθης, ιδιαίτερα δε στον Ηγούμενο της Ι.Μ. Αγίου Ιωάννου του Βουνού Πέρθης, π. Πρόδρομο Σουρή, για τη βοήθεια και τη στήριξή τους κατά τη διακονική του πορεία στη Δυτική Αυστραλία. Αφού αναφέρθηκε με συγκίνηση και στη σύζυγό του, Άννα, η οποία, όπως ομολόγησε, έχει σταθεί ως βράχος του απέναντι στα προβλήματα της ζωής, απευθύνθηκε με λόγους υιικής αγάπης και σεβασμού προς τον Ποιμενάρχη του, Σεβασμιώτατο κ.κ. Μακάριο, σημειώνοντας ότι αποτέλεσε σταθμό της ζωής του, αφού τον περιέβαλε με πατρική στοργή και εμπιστοσύνη από την πρώτη στιγμή. «Θα προσπαθήσω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να μην σας απογοητεύσω, ούτε εσάς, ούτε κανέναν από τους πνευματικούς ανθρώπους που ο Θεός έφερε πλουσιοπάροχα στη ζωή μου», διαβεβαίωσε ολοκληρώνοντας την προσφώνησή του ενώπιον του Αρχιεπισκόπου.
