Χειροτονία πρεσβυτέρου από τον Μητροπολίτη Βελγίου
Ο Ιερολογιώτατος Διάκονος κ. Κωνσταντίνος Κενανίδης, διδάκτωρ θεολογίας, εχειροτονήθηκε εις πρεσβύτερον, σήμερα Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013, στον Μητροπολιτικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Βρυξέλλες από τον Μητροπολίτην Βελγίου και Έξαρχον Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κύριον Παντελεήμονα.
Dogma Newsdesk
Συνελλειτούργησαν κατά την χειροτονίαν οι Θεοφιλέστατοι Επίσκοποι Ευμενείας κ. Μάξιμος και Σινώπης κ. Αθηναγόρας, βοηθοί επίσκοποι της Μητροπόλεως Βελγίου, και ο Χωρεπίσκοπος Νεαπόλεως κ. Πορφύριος, Διευθυντής του Γραφείου της Εκκλησίας της Κύπρου παρά τη Ευρωπαϊκή Ενώσει, καθώς και πλειάδα ιερέων και διακόνων, μεταξύ των οποίων ο Πρωτοπρεσβ. κ. Σάββας Κενανίδης, πατήρ του νεοχειροτονηθέντος (εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Καλαμαριάς), και ο Αρχιμανδρίτης κ. Ρωμανός Κενανίδης, αδελφός αυτού (εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Λαγκαδά).
Ο νεοχειροτονηθείς διένειμε σε όλο το εκκλησίασμα το αντίδωρο.
Ο Αιδεσιμολ. Πρεσβύτερος κ. Κωνσταντίνος Κενανίδης εχειροτονήθηκε εις διάκονον από την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαίον κατά την Πατριαρχικήν Λειτουργίαν της Εορτής των Χριστουγέννων, στον Πατριαρχικόν Ναόν του Αγίου Γεωργίου. Είναι έγγαμος κληρικός και πατέρας τριών παιδιών.
Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΒΕΛΓΙΟΥ
Ιερολογιώτατε Διάκονε,
Καθώς σε προπέμπει η Μητέρα Εκκλησία της Πόλεως του Κωνσταντίνου δια των μαρτυρικών χειρών του Προκαθημένου Της, του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου μας Κυρίου Κυρίου Βαρθολομαίου στην τρυφερή αγκάλη της φιλόστοργης θυγατέρας Της, της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου, αναθέτει αποστολή διπλής κατευθύνσεως.
Προς εμάς από την μία, την χειραγωγία και χειροτονία σου στον μυστικό Κήπο της Εδέμ, όπως είναι το υπούργημα της Ιερωσύνης, στην ιερολογιότητά σου δε από την άλλη, την εντρύφηση στον ιεραποστολικό και θυσιαστικό χαρακτήρα της ενθάδε μαρτυρίας.
Από τα σεπτά χέρια μάρτυρος διεχύθη σε σένα υπό του Παρακλήτου η αγγελική διακονία, και ιδού η Πρόνοια του Θεού, σου δωρίζει τώρα θυσιαστήριο, στην βαθειά καρδιά της ευλογημένης Γηραιάς Ηπείρου, όπως ιερουργής με έλλογο βίο και έμπρακτη θεωρία τα Θεία μυστήρια και τον Θείο λόγο.
Τέκνο εν Κυρίω αγαπητό,
Φέρεις το όνομα του πρωτουργού της θρησκευτικής ελευθερίας Μεγάλου Κωνσταντίνου. Εξ αιτίας του κεκτημένου αυτής της ελευθερίας υπάρχουμε κι εμείς σ αυτό τον τόπο, εργαζόμενοι φιλότιμα, για να μεταμορφώνεται το πνεύμα των ανθρώπων καθ’ εκάστην, όσο είναι αυτό δυνατό, από ψηφιδωτό θρυμματισμένης Βαβέλ πολιτισμών, σε Υπερώο της Πεντηκοστής και ενότητας των ανθρώπων, με την Αγάπη.
Καθώς και το όνομα Κωνσταντίνος, σημαίνει σταθερός, καλείσαι από της σήμερον κι εσύ, εμπλουτίζοντας τον σύλλογο των ήδη ευρισκομένων ενθάδε αγαθών εργατών του Κυρίου, με σταθερότητα, αφοσίωση και προσήλωση, να κατευθύνης όλες τις δυνάμεις σου σε αυτό τον κοινό μας στόχο.
Οι θεοφόροι Πατέρες μας εδίδαξαν τον λόγο, την αιτία και την αποστολή της ιερωσύνης. Μας λένε, πως, επειδή ο Κύριός μας είναι Ταπεινός, και δεν ήθελε να εμφανίζη τον Εαυτό Του στους ανθρώπους, προέκρινε μέσω της χειροτονίας να Τον βλέπουν και να Τον ακούν οι πιστοί, στους ιερείς Του
. Είναι λοιπόν αυτός ο λόγος και η αιτία, που σήμερα, μέσω της χειροτονίας που θα λάβης δια του Αρχιερέως, το Άγιο Πνεύμα θα χαράξη επάνω σου την εικόνα του Χριστού.
Αυτού την μορφή θα περιφέρης, την δική Του Φωνή θα αντιλαλής πλέον στον αγαπημένο Του κόσμο, και όσοι σε βλέπουν θα πρέπει να βλέπουν σε σένα το δικό Του σημείο.
Απόδειξη δε ότι φυλάγεις την μορφή του Προσώπου Του, θα αποτελή το αν, όπου παρίστασαι, η μεν θλίψη μετριάζεται, η δε χαρά πολλαπλασιάζεται. Όπου ο Κύριος σε αποστέλλει, εσύ Εκείνον θα προβάλης, όπως σήμερα Εκείνος προβάλλει εσένα, αντί του Εαυτού Του, στην Εκκλησία Του.
Για να συμβαίνη όμως αυτό, το χάρισμα, που σου εμπιστεύεται η Εκκλησία, πρέπει, με τον ασκητικό σου αγώνα, να θέλης να το φυλάγης, και βλέποντας την φιλοτιμία σου το Άγιο Πνεύμα θα σου το διασφαλίζη. Έτσι κι εσύ, όπως και όλοι, όσοι χρισθήκαμε με την ιερωσύνη, θα διαπιστώσης με θαυμασμό πως το χάρισμα που φύλαξες, σε φυλάγει.
Οι περισσότεροι σκέπτονται πως η ζωή του Χριστού, είναι μια ζωή που έχει ως βάση της την παράδοση μας στα χέρια Του με εμπιστοσύνη. Σε σένα όμως σε λίγο θα συμβή, το να σου παραδοθή ο Χριστός στα χέρια σου. Θα λάβης την παρακαταθήκη, να Τον περιποιείσαι με το Άγιο Πνεύμα, έτσι ώστε να νοιώθη ο Δημιουργός σου ασφαλής στα χέρια σου, ο,τι κι αν συμβαίνη.
Αυτό τα ανατρέπει όλα, όπως τα γνώριζες μέχρι σήμερα, αφού θα σου στερήση κάθε παρηγορητική εκδοχή της πίστης, μέσω αυτής της “αιώνιας συμφωνίας”, που αποδέχεσαι να συνάψης με τον Κύριο.
Δεν σου ζητά να Τον σώσης από τους εχθρούς Του, ούτε να Τον υπερασπιστής με το μαχαίρι, όπως ο Απόστολος Πέτρος στην Γεσθημανή, σου ζητά να αφήνεται στα χέρια σου, όπως αφέθηκε στα χέρια της Μητέρας Του.
Να Τον αγαπήσης ως φίλο σου, να Τον ασπαστής με σεμνότητα, να πονέσης μαζί Του, να κλαύσης αγρυπνώντας στην Γεσθημανή Του, να αγκαλιάζης τον Γολγοθά Του, να σιωπάς γεμάτος με τους μυστικούς στεναγμούς της καρδιάς Του, να πεθαίνης προς χάριν Του όλη την ημέρα, για να μετουσιωθή ο λαός Του σε Σώμα Του.
Αυτό να είναι η δική σου Ανάσταση! Εάν έτσι σταθής, τότε γνώριζε, πως θα αποκτήσης την πνευματική κληρονομιά της ιερωσύνης του Καλού Σαμαρείτη.
Περί τίνος ομιλούμεν; Σου μιλώ για ένα καινούργιο επίπεδο μέσα σου, για την διαπλάτυνσή σου, με ένα νέο εσωτερικό χώρο, όπου θα διαμένη αυτή η Παρακαταθήκη, και τον οποίο τόπο θα αναζητά στο εξής, για να αντλεί δύναμη η ζωή σου.
Σου είναι νομίζω ευκρινές πλέον, πως η θρησκευτική ζωή είναι μια υλική ζωή. Μέσα στον σωματικό σου τόπο, θα διαμείνη ο θησαυρός της Εκκλησίας, “εν οστρακίνοις σκεύεσι”, και από αυτόν θα παραχθούν : Έργα, όπως η τέλεση των μυστηρίων.
Κινήσεις, όπως η ευλογία. Ήχοι, όπως το κήρυγμα. Χειρονομίες, όπως ορίζουν τα λατρευτικά μας τυπικά. Μα πάνω από όλα, η Αγάπη του Θεού, ως αδιάλειπτη Παρουσία Του επί της γης.
Θα δώσης σάρκα και οστά, για να ενοικήσουν σε σένα αιώνια δώρα, και θα είσαι υπεύθυνος να ανταποκριθής ισομερώς και στις δύο πλευρές τους, την υλική και την πνευματική.
Έτσι, θα παραμένουν ενωμένα σε σένα η πίστη με την πράξη, αφού θα έχης βοηθήση τον Θεό, να σε βοηθήση.
Η ζωή σου θα αποδειχθή μια άρνηση της διάσπασής τους, όπως με τόσο εμφαντικό τρόπο δηλώνει ο Απόστολος Ιάκωβος: “δείξόν μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου, καγώ δείξω σοι εκ των έργων μου την πίστιν μου”.(Ιακ. 2,18)
Μια ζωή διαμορφώνεται ως τελειοποιημένη, όταν καταλήγη στο σημείο που την αποκαλούμε σπίτι, καταφύγιο για κάτι.
Η δική σου σήμερα γίνεται σπίτι για την ιερατική Χάρη. Ήρθε λοιπόν ο καιρός να προτρέψω κι εσένα, και την οικογένειά σου, και τους γονείς σας και όλους, όσους σας αγαπούν, να ξεκινήσετε με πίστη, πως είναι δυνατά, όλα όσα προανέφερα, όταν εξασκούμαστε στο πως να γονατίζουμε ενώπιον του Κυρίου μας.
Ας ξεκινήση λοιπόν η γονυκλισία κατά την χειροτονία σου. ” Ευ δούλε αγαθέ και πιστέ• επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω• είσελθε ΧΑΙΡΩΝ εις την ΧΑΡΑΝ του Κυρίου σου”!
