Στο ταξίδι αυτό θα τους συνοδεύουν οι εγκάρδιες πατρικές ευχές του Ποιμενάρχου τους και Κοσμήτορα της Σχολής, Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας κ.κ. Μακαρίου, ο οποίος προέστη της καθιερωμένης Δοξολογίας επί τη ενάρξει του καινούργιου ακαδημαϊκού έτους.
Παρέστησαν ακόμη οι Μητροπολίτες Σεβαστείας κ. Σεραφείμ και Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Χαριουπόλεως κ. Βαρθολομαίος, ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου κ. Χριστοφόρος Κρικέλης, καθώς επίσης ο Αναπληρωτής Κοσμήτορας κ. Φίλιππος Καριατλής, οι Καθηγητές και το λοιπό προσωπικό της Θεολογικής Σχολής.
Στο τέλος της Δοξολογίας, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος περιέγραψε στους φοιτητές πώς με τη μελέτη της Θεολογίας μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη της θείας αγάπης και να φτάσουμε κοντά στον Χριστό. Αναφερόμενος αρχικά στον Άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, υπενθύμισε μια περιεκτική φράση που περιλαμβάνεται στα γραπτά του: «μισθὸς τῆς πίστεως ἡ γνῶσις… ἡ δὲ γνῶσις τίκτει τὴν εἰς Θεὸν ἀγάπην», η οποία αναδεικνύει πολύ καθαρά τη σχέση μεταξύ της μελέτης της Θεολογίας και της αγάπης. Επικαλούμενος τα λόγια του Αγίου Μαξίμου, επεσήμανε ότι «το κριτήριο σύμφωνα με το οποίο μπορούμε να αξιολογήσουμε το βαθμό που η μελέτη μας επί της Θεολογίας είναι γνήσια ή όχι, είναι ο βαθμός στον οποίο η αγάπη μας για τον Θεό φαίνεται να μεγαλώνει και να εντείνεται μέσα στην καρδιά μας». Ακολούθως, παρέθεσε έναν άλλο λόγο του ιδίου Αγίου, όπου τονίζεται ότι όποιος αγαπά τον Θεό, δεν μπορεί παρά να αγαπά και κάθε άνθρωπο. Πρόκειται για ένα αξίωμα, το οποίο παρουσιάζει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όταν αναφέρει ότι «ἐάν τις εἴπῃ ὅτι ἀγαπῶ τὸν Θεόν, καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ μισῇ, ψεύστης ἐστίν· ὁ γὰρ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφὸν ὃν ἑώρακε, τὸν Θεὸν ὃν οὐχ ἑώρακε πῶς δύναται ἀγαπᾶν;» (Α’ Ιω. 4:20). «Η αγάπη μας προς τους άλλους, δηλαδή μια καρδιά ανοιχτή στις ανάγκες των άλλων, θεωρείται ταυτόσημη με την αγάπη μας για τον Χριστό», προσέθεσε συμπερασματικά ο Σεβασμιώτατος.
Σε άλλο σημείο, ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε πως η μελέτη της Θεολογίας προϋποθέτει να εμπνέεσαι, δηλαδή να γεμίζεις πλήρως τον εαυτό σου με το Άγιο Πνεύμα, το οποίο σε οδηγεί στον Χριστό και στην αγάπη του Θεού. «Μόνο όταν λάβουμε το θείο δώρο του Αγίου Πνεύματος, μπορούμε στη συνέχεια να ‘θεολογήσουμε’», επισήμανε, «δηλαδή να αφοσιωθούμε στο να μοιραζόμαστε αυτή την αγάπη του Θεού εκ βάθους καρδίας με τους πλησίον μας». Προσέθεσε δε ότι η υπέρβαση του εαυτού μας και η αφοσίωση, με όλη μας την ύπαρξη, στην υπηρεσία των άλλων, μάς επιτρέπει να βιώσουμε τη χαρά της Θεολογίας. «Αλλά περισσότερο από τη χαρά, η μελέτη της Θεολογίας, νοούμενη και ως συνάντηση με τον Κύριό μας», συνέχισε, «μας οδηγεί σε μια πραγματικότητα -και εδώ βρίσκεται η αληθινή δύναμη της Θεολογίας- η οποία μέχρι τώρα θα ήταν ανέφικτη, για να μην πω αδιανόητη, δεδομένης της ανθρώπινης αδυναμίας μας: δηλαδή, στο δώρο της νίκης του Χριστού επί του θανάτου. Υπό αυτή την έννοια, λοιπόν, η αληθινή Θεολογία είναι αυτή που μας οδηγεί μπροστά στη στοργική και ζωογόνο παρουσία του Χριστού, μας απαλλάσσει από τα βασανιστήρια του Άδη και μας χαρίζει το δώρο της αιώνιας ζωής».
Καταληκτικά, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος παρακάλεσε τους φοιτητές της Θεολογικής Σχολής να ξεκινήσουν το πνευματικό τους ταξίδι με πολλή πίστη, αγάπη και εμπιστοσύνη προς την Εκκλησία και την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας. Τους παρότρυνε να προσβλέπουν σε αυτό το ταξίδι να συναντήσουν τον ίδιο το Χριστό, ενώ τους ζήτησε να ασκούνται στην προσευχή, διότι χωρίς προσευχή, όπως σημείωσε, δε θα μάθουν Θεολογία και ποτέ δεν θα γίνουν θεολόγοι. Τους παρακάλεσε ακόμη να συμμετέχουν στη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας, η οποία συνιστά πνευματική επένδυση και όχι σπατάλη χρόνου.
Μετά τη Δοξολογία, ακολούθησε γεύμα το οποίο ο Αρχιεπίσκοπος παρέθεσε προς τιμήν των καθηγητών και των νέων φοιτητών.