Ἐπειδὴ ἔχουν λεχθεῖ καὶ γραφεῖ πολλὰ γιὰ τὸ τί εἶναι ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος, ἡ ὁποία συνῆλθε στὴν Κρήτη, ἐπιθυμοῦμε, ὡς Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου, νὰ ἐνημερώσουμε ὑπευθύνως τὸ πλήρωμα τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας μας, ὅτι ὁ χαρακτηρισμός της ὡς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ὅπως εἶχε ἀποφασισθεῖ ἀπὸ τὴν ἀρχή, ἐκφράζει τὴν πίστη ὅτι δὲν ὑπολείπεται σὲ τίποτα ὅσον ἀφορᾶ τὸ κῦρος καὶ τὴν ἀξία ἀπὸ τὶς ἀρχαῖες Οἰκουμενικὲς ἢ καὶ τοπικὲς Συνόδους, οἱ ὁποῖες διατύπωσαν τὸ περιεχόμενο τῆς πίστεως καὶ ρύθμισαν τὰ τῆς διοικήσεως τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωὴ τῶν πιστῶν. Ὁ χαρακτηρισμὸς αὐτὸς τῆς Συνόδου δὲν ἀποτελεῖ νεωτερισμό. Ἡ Α΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος συνῆλθε ὡς «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» καὶ ἀργότερα ὀνομάσθηκε Οἰκουμενική. Ὅπως οἱ Οἰκουμενικὲς Σύνοδοι εἶχαν τὴν ἐξουσία, τὸ κῦρος καὶ τὸ φωτισμὸ νὰ λάβουν τὶς ἀποφάσεις ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, ἔτσι καὶ τώρα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διαθέτει τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν ἱκανότητα νὰ ἀποφασίζει γιὰ τὰ πράγματα ποὺ ἀφοροῦν τὴν ἀποστολή της μέσα στὸν κόσμο. Εἶχε ἐξ ἄλλου ὅλα τὰ ἐκκλησιολογικὰ ἐχέγγυα καὶ συγκέντρωνε ὅλα τὰ κριτήρια ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ τὴν κανονικὴ παράδοση γιὰ τὴ σημασία καὶ τὴν ἀξία τῶν Συνόδων γιὰ νὰ εἶναι ἔγκυρες οἱ ἀποφάσεις της καὶ νὰ ἀφοροῦν τὸ σύνολο τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.