Εορτή Αββά Γερασίμου στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (βίντεο)
Με την καλούμενη θρησκευτική ευλάβεια τιμήθεκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η εορτή του Αββά Γερασίμου, την Παρασκευη 17 Μαρτίου 2017 με το νέο ημερολόγιο.
Η εορτή του Αββά Γερασίμου τελέστηκε στην ομώνυμη Ιερά Μονή, η οποία βρίσκεται στη έρημο του Ιορδάνη, σε μικρή απόσταση από τις εκβολές αυτού στη Νεκρά Θάλασσα.
Αναλυτικά η ανακοίνωση της Αρχιγραμματείας:
Τήν Παρασκευήν, 4ην / 17ην Μαρτίου 2017, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου, εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ ἱεράν Μονήν, τήν κειμένην εἰς τήν ἔρημον τοῦ Ἰορδάνου, εἰς μικράν ἀπόστασιν πρό τῶν ἐκβολῶν αὐτοῦ εἰς τήν Νεράν Θάλασσαν.
Τήν Μονήν αὐτήν ἵδρυσεν ὁ ἀββᾶς Γεράσιμος, ἐλθών εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ἐκ τῆς Λυκίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, καθοδηγῶν χιλιάδας μοναχῶν καί κοσμικῶν εἰς τήν Ὀρθόδοξον ζωήν, τήν ὁμολογοῦσαν Ἰησοῦν Χριστόν ἐν μιᾷ ὑποστάσει καί δύο φύσεσι.
Εἰς τήν ἱεράν ταύτην πανήγυριν προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, τελῶν τήν θείαν Λειτουργίαν τῶν Προηγιασμένων Δώρων, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί συμπροσευχομένων τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, καί συλλειτουργούντων πολλῶν Ἱερομονάχων καί Ἱεροδιακόνων Ἁγιοταφιτῶν, ὧν πρῶτος ὁ Γέρων Καμαράσης Ἀρχιμανδρίτης π. Νεκτάριος καί ἐντοπίων Πρεσβυτέρων, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί, ἀραβιστί, ρωσιστί καί ρουμανιστί καί προσερχομένου ἀθρόου ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί λαϊκῶν φίλων τῆς ἱερᾶς Μονῆς καί ἐντοπίων ἐκ τῶν περιοχῶν τῆς Γαλιλαίας, Νεαπόλεως καί Σαμαρείας καί τῶν κατεχομένων περιοχῶν τῆς Ἱεριχοῦς, καί προσκυνητῶν ἐκ Ἑλλάδος καί Κύπρου .
Πρός τό ἀθρόον εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:
«Οὕτω γέγραπται, ἐγένετο ὁ πρῶτος ἄνθρωπος Ἀδάμ εἰς ψυχήν ζῶσαν, ὁ ἔσχατος Ἀδάμ εἰς πνεῦμα ζωοποιοῦν. Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἐκ γῆς χοϊκός, ὁ δεύτερος ἄνθρωπος ὁ Κύριος ἐξ οὐρανοῦ. Οἷος ὁ χοϊκός, τοιοῦτοι καί οἱ χοϊκοί, καί οἷος ὁ ἐπουράνιος, τοιοῦτοι καί οἱ ἐπουράνιοι. Καί καθώς ἐφορέσαμεν τήν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσωμεν καί τήν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου», (Α΄ Κορ. 15, 45-15, 47-49), κηρύττει ὁ μέγας Παῦλος.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,
Ἀγάλλεται σήμερον ἡ ἔρημος τοῦ Ἰορδάνου ἐπί τῇ τελουμένῃ ἐορτίῳ μνήμῃ τοῦ ὁσίου τέκνου αὐτῆς Γερασίμου τοῦ Θεοφόρου καί πνευματικοῦ Πατρός πάντων τῶν εὐσεβῶς τιμώντων αὐτόν. Οὗτος τήν κλίμακα τῶν θείων ἀρετῶν διανύσας, κατήντησεν εἰς τήν θεωρίαν τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ ὑπό τοῦ Ὁποίου καί ἐθαυμαστώθη.
Και ἐθαυμαστώθη ὁ Ὅσιος Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμος, διότι διά τῶν ἀσκητικῶν αὐτοῦ ἀγώνων ἐν τῷ ἐρημικῷ τούτῳ τόπῳ, ἔνθα καί ἠ ἐπώνυμος Ἱερά αὐτοῦ Μονή, κατώρθωσε νά ἀποβάλῃ τήν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ ἀνθρώπου, δηλονότι τοῦ ἀνθρώπου τῆς φθορᾶς καί τῆς ἁμαρτίας, καί νά φορέσῃ τήν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου ἀνθρώπου, δηλονότι τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἐπέτυχε δέ τοῦτο ὁ Ὅσιος Γεράσιμος, διότι ἔθεσεν εἰς ἐφαρμογήν ἐν τῇ πράξει τούς λόγους τοῦ θεοπνεύστου Παύλου, λέγοντος: «καί καθώς ἐφορέσαμεν τήν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ Ἀδάμ, φορέσωμεν καί τήν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου Ἀδάμ», (Α’ Κορινθίους 15, 47-49). Τοῦτο σημαίνει κατά τόν ἅγιον Μεθόδιον, ὅτι εἰκών τοῦ χοϊκοῦ ἀνθρώπου εἶναι τό τῆς Ἁγίας Γραφῆς «γῆ εἶ καί εἰς γῆν ἀπελεύσῃ», εἰκών δέ τοῦ ἐπουρανίου ἡ ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασις καί ἀφθαρσία».
Σχετικῶς πρός τά ἀνωτέρω ὁ θεῖος Παῦλος λέγει: «Ἤ ἀγνοεῖτε ἀδελφοί μου, ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστόν Ἰησοῦν, εἰς τόν θάνατον Αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν, συνετάφημεν οὖν Αὐτῷ διά τοῦ βαπτίσματος εἰς τόν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστός ἐκ νεκρῶν διά τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτω καί ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν, εἰ γάρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου Αὐτοῦ, ἀλλά καί τῆς Ἀναστάσεως ἐσόμεθα», (Ρωμ. 6, 3-5).
Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος μᾶς προτρέπει διά στόματος τοῦ θείου Παύλου νά «περιπατήσωμεν καί ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς», (Ρωμ. 6,4). Τοῦτο σημαίνει, ἀγαπητοί μου, ὅτι καί ἡμεῖς ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας «ἐνταφιασθήκαμε μαζί μέ τόν Χριστόν διά τοῦ βαπτίσματος, τό ὁποῖον μᾶς ἔκανε συγκοινωνούς τοῦ θανάτου Του, ἵνα καθώς ἀκριβῶς ἀνεστήθη ὁ Χριστός ἐκ νεκρῶν διά τῆς ἐνδόξου δυνάμεως τοῦ Πατρός, ἔτσι καί ἡμεῖς ἀναστηθῶμεν εἰς τήν νέαν ἐνάρετον καί ἁγίαν ζωήν καί συμμορφώσωμεν τήν διαγωγήν μᾶς ἤ μᾶλλον τόν τρόπον τῆς ζωῆς μας πρός τάς ἀπαιτήσεις τῆς Χριστιανικῆς ἡμῶν πίστεως».
Εἰς τοῦτον ἀκριβῶς τόν καινούργιον τρόπον ζωῆς, δηλαδή τόν ἐν Χριστῷ, ἐγένετο χειραγωγός πολλῶν ἀνθρώπων ὁ Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμος, μιμούμενος τόν ἅγιον Ἰωάννην τόν Πρόδρομον, ὡς καί τόν Ἀπόστολον Παῦλον. «Ὡς ἑωσφόρος ἐκλάμψας, ἐν τῷ σκότει τοῦ βίου Γεράσιμε, ἀνθρώπους εἰς φῶς πολιτείας Ἀγγέλων, ἐχειραγώγησας», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός Αὐτοῦ.
Πράγματι, ὁ βίος καί τά ἔργα τοῦ Ἁγίου Γερασίμου ἐκλάμπουν σήμερον ἐν τῷ σκότει τῆς συγχύσεως καί τῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἐπικρατούσης ἀκαταστασίας, ὡς φαεινότατος ἀστήρ ἀναδυόμενος ἐκ τοῦ πλούτου τῆς Χάριτος τοῦ ἁγίου Πνεύματος. Τοῦτον ἀκριβῶς τόν πλοῦτον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος προσφέρει ἡ Ἀγία τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησία, ἰδιαιτέρως κατά τό παρόν στάδιον τῆς ἁγίας καί μεγάλης ἁγίας Νηστείας, κατά τήν ὁποίαν καλούμεθα νά δαμάσωμεν καί νά χαλιναγωγήσωμεν τό φρόνημα τῆς σαρκός ἤ μᾶλλον τά πάθη αὐτῆς, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός: «Ὁ βασιλεύς τοῦ παντός, Δέσποτα Κύριε, καί ἡμᾶς βασιλεῦσαι, παθῶν καί ἡδονῶν τῶν σαρκικῶν, ὡς ἀγαθός διά νηστείας καί πόνων ἀξίωσον, ἵνα σέ εὐλογῶμεν εἰς πάντας τούς αἰῶνας».
Διά τῆς νηστείας, δηλονότι τῆς ἐγκρατείας, τῆς ὁποίας «ἐφάνη φυτουργός», κατά τόν Συναξαριστήν, ὁ Ὅσιος Γεράσιμος ἐγένετο κληρονόμος τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί τοῦ καρποῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. «Ὁ δέ καρπός τοῦ Πνεύματος», κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος, «ἐστίν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθοσύνη, πίστις πραότης, ἐγκράτεια. Κατά τῶν τοιούτων οὐκ ἔστι νόμος. Οἱ δέ τοῦ Χριστοῦ τήν σάρκα ἐσταύρωσαν σύν τοῖς παθήμασι καί ταῖς ἐπιθυμίαις…», (Γαλ. 5,22-24).
Ὅσοι δέ ἀνήκουν πράγματι εἰς τόν Χριστόν, ἐνέκρωσαν τόν σαρκικόν ἄνθρωπον μέ τά πάθη καί τάς ἐπιθυμίας του. Διά δέ τῆς δυνάμεως τοῦ Χριστοῦ, διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ἐχαρίσθησαν εἰς αὐτούς αἱ μέγισται ὑποσχέσεις, ἵνα προτρεπόμενοι καί ἐνισχυόμενοι δι’ αὐτῶν γίνουν μέτοχοι θείας φύσεως. Διά τοῦτο καί παραγγέλλει ἐν τῇ Α’ Καθολικῇ αὐτοῦ ἐπιστολῇ λέγων: «Γίνετε ἅγιοι καί συμμέτοχοι τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ, ἀφ’ οὗ ἀπαλλαγῆτε ἀπό τήν διαφθοράν τοῦ κόσμου, τήν ὁποίαν προκαλεῖ ἡ ἐφάμαρτος ἐπιθυμία. Ἵνα διά τούτων γένησθε θείας κοινωνοί φύσεως, ἀποφυγόντες τῆς ἐν τῷ κόσμῳ ἐν ἐπιθυμίᾳ φθορᾶς», (Β’ Πέτρου 1,4).
Τήν κοινωνίαν τῆς θείας φύσεως, δηλαδή τήν συμμετοχήν εἰς τάς δωρεάς καί τόν φωτισμόν τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἐπέτυχεν ὁ Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμος διά τῆς νηστείας καί τῆς ἀποφυγῆς ἤ μᾶλλον τῆς ἀπαλλαγῆς ἐκ τῶν πονηρῶν ἕξεων καί πράξεων ἀλλά καί σκέψεων.
Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, ὁ Πατήρ ἡμῶν Γεράσιμος μᾶς προτρέπει μέ τό ἴδιον αὐτοῦ παράδειγμα νά ἀναλογισθῶμεν ἕκαστος ἐξ ἠμῶν ἀφ’ ἑνός μέν τόν σκοπόν τῆς Χριστιανικῆς ἡμῶν ταυτότητος. Ἀφ’ ἑτέρου δέ νά μεριμνῶμεν πρωτίστως καί κυρίως διά τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Καί τοῦτο, διότι ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου φέρει ἐν ἑαυτῇ τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ καί ὡς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ἐκεῖνο εἰς τό ὁποῖον καταλήγει καί τελειώνει ἡ πίστις, εἶναι ἡ σωτηρία τῶν ψυχῶν. «Τό τέλος τῆς πίστεως, σωτηρία ψυχῶν», ( Α’ Πέτρ. 1,9).
Ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, θερμῶς παρακαλέσωμεν τόν Ὅσιον Πατέρα ἡμῶν Γεράσιμον καί τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, τήν ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί ἀειπάρθενον Μαρίαν καί μετά τοῦ μελῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὡς στήριγμα πιστῶν δεδομένη Παρθένε Ἁγνή, παρά Χριστοῦ τοῦ σέ δοξάσαντος, δύναμιν ἐν τῷ καιρῷ περίζωσον ἡμᾶς τῆς ἐγκρατείας ὑμνοῦντάς Σε. Καί Σύ, ὅσιε Γεράσιμε, σύν Ὁσίοις, Χριστῷ παριστάμενος, αὐτόν καθικέτευε ὑπέρ τῶν ἐκτελούντων τήν θείαν μνήμην σου», ἵνα ἀξιωθῶμεν διελθεῖν τό στάδιον τῆς νηστείας καί φθάσαι προσκυνῆσαι καί τήν ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασιν. Ἀμήν.
Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία πέριξ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, τῇ συμμετοχῇ τοῦ ἐκκλησιάσματος καί τῇ προπορεύσει τῶν Προσκόπων, τῇ παρουσίᾳ δέ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου.
Τῆς λιτανείας ληξάσης, ὁ συντηρητής καί ἀνακαινιστής τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ὁ μετατρέψας αὐτήν εἰς ὄασιν καί προσφέρων κοινωνικόν ἔργον ἐν αὐτῇ, παρέθεσε νηστήσιμον τράπεζαν εἰς τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν καί πάντας.
