Η Εορτή του Αγίου Σπυρίδωνος στο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων
Τήν Τετάρτην, 12ην/25ην Δεκεμβρίου 2024, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος, Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ εἰς τήν ἱεράν αὐτοῦ Μονήν, τήν κειμένην πλησίον τοῦ Τείχους τῆς Δαμασκοῦ ἐσωτερικῶς. Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Εκκλησία ἐνθυμεῖται ὅτι ὁ Ἅγιος Σπυρίδων κατήγετο ἐκ Κύπρου, ἔξησεν ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου καί Κωνσταντίου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ […]
Τήν Τετάρτην, 12ην/25ην Δεκεμβρίου 2024, ἑωρτάσθη ἡ μνήμη τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος, Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ εἰς τήν ἱεράν αὐτοῦ Μονήν, τήν κειμένην πλησίον τοῦ Τείχους τῆς Δαμασκοῦ ἐσωτερικῶς.
Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Εκκλησία ἐνθυμεῖται ὅτι ὁ Ἅγιος Σπυρίδων κατήγετο ἐκ Κύπρου, ἔξησεν ἐπί αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου καί Κωνσταντίου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καί ἦτο ἔγγαμος ἱερεύς, πατήρ μιᾶς θυγατρός, καί ἦτο ποιμήν ἀλόγων προβάτων.
Μετά τήν ἐκδημίαν τῆς συζύγου αὐτοῦ πρός Κύριον κατέστη ποιμήν λογικῶν προβάτων κατά τήν χριστιανικήν καί ἱερατικήν αὐτοῦ ἰδιότητα. Ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Τριμυθοῦντος τῆς ἱστορικῆς νήσου Κύπρου, πρώτης Ἐπισκοπῆς τοῦ Ἁγίου Λαζάρου, φίλου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ κατά τούς πρωτοχριστιανικούς χρόνους. Διά τήν ἀρετήν καί τήν ὁσιότητα αὐτοῦ καί τήν κατά Χριστόν διαποίμανσιν τῆς ποίμνης αὐτοῦ ὁ Θεός ἠξίωσεν αὐτόν καί τοῦ θαυματουργικοῦ και προορατικοῦ χαρίσματος. Ὡς ψάλλει ἡ Ἐκκλησία εἰς το Ἀπολυτίκιον αὐτοῦ: «Τῆς Συνόδου τῆς πρώτης ἀνεδείχθης ὑπέρμαχος καί θαυματουργός θεοφόρε Σπυρίδων Πατήρ ἡμῶν», ὑπεστήριξε τό ὁμοούσιον τοῦ Υἱοῦ πρός τόν Πατέρα εἰς τήν ἐν Νικαίᾳ Πρώτην Οἰκουμενικήν Σύνοδον τοῦ 325, «διό νεκρά σύ ἐν τάφῳ προσφωνεῖς καί ὄφιν εἰς χρυσοῦν μετέβαλες καί ἐν τῷ μέλπειν τάς ἁγίας Σου εὐχάς ἀγγέλους ἔσχες συλλειτουργοῦντάς σοι Ἱερώτατε, δόξα τῷ Σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ Σέ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διά σοῦ πᾶσιν ἰάματα».
Τῇ θείᾳ χάριτι τό Ἱερόν αὐτοῦ λείψανον διατηρεῖται ἄφθορον καί φυλάσσεται εἰς τό ἐπ᾽ ὀνόματι αὐτοῦ Ἱερόν Προσκύνημα εἰς Κέρκυραν, ὅπου μετεφέρθη ἐκ τῆς Κωνσταντινουπόλεως μετά τήν ἅλωσιν αὐτῆς ὑπό τῶν Ὀθωμανῶν, τό 1453, πρός βοήθειαν, ἀντίληψιν καί θεραπείαν τῶν προσερχομένων προσκυνητῶν καί ζητούντων ἐν εὐλαβείᾳ τήν βοήθειαν αὐτοῦ.
Πρός τιμήν αὐτοῦ ἐτελέσθη Ἑσπερινός ἀφ᾽ ἑσπέρας καί θεία Λειτουργία τήν πρωΐαν εἰς τόν ὡς ἄνω Ἱερόν Ναόν αὐτοῦ, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ, συλλειτουργούντων αὐτῷ τοῦ Τυπικάρη τοῦ μοναστηριακοῦ Ναοῦ τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί Ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίων Θεοδώρων Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξίου, τοῦ Ἡγουμένου τῆς Μονῆς τοῦ Σταυροῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοδούλου (εἰς τόν Ἑσπερινόν) καί τοῦ Πρεσβυτέρου τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου π. Χαραλάμπους Μπαντούρ, τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου κ. Εὐσταθίου Τσουμάνη μετά τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών καί προσευχομένων ἐν εὐλαβείᾳ πολλῇ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί Χριστιανῶν ἐκ τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί ἐξ ἄλλων πόλεων.
Διαρκούσης τῆς θείας Λειτουργίας ἐπεσκέφθη τήν Ἱεράν Μονήν ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν.
Τήν Ἀρχιερατικήν καί Πατριαρχικήν Συνοδείαν καί τό ἐκκλησίασμα ἐδεξιώθη φιλοφρόνως ὁ ἀγαπῶν τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ καί συντηρῶν αὐτόν Ἡγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος.
