Η Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως εορτάστηκε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως.
Διαβάστε αναλυτικά την ανακοίνωση της Αρχιγραμματείας από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων:
Την Κυριακήν, 21ην Μαρτίου /3ην Ἀπριλίου 2016, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.
Ἡ ἑορτή τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔχει θεσπισθῆ ὑπό τῆς Ἐκκλησίας νά ἑορτάζηται τήν Γ’ Κυριακήν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὥστε δι’ αὐτῆς νά ἐνισχύωνται οἱ πιστοί εἰς τήν συνέχειαν τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος αὐτῶν τῆς νηστείας καί τῆς ἁγίας ἀσκήσεως διά τήν ὑποδοχήν τοῦ Ἁγίου Πάσχα.
Ἡ μεγάλη αὕτη ἑορτή ἑωρτάσθη πανηγυρικῶς ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ὡς μεγάλη Παρρησία.
Α’ Ἑσπερινός.
Ὁ Ἑσπερινός ἤρχισεν ἀφ’ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου διά τῆς ἀναγνώσεως τῆς Θ’ Ὥρας τήν 13.45 μ.μ. ὥραν εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.
Ἐν συνεχείᾳ, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἡ Πατριαρχική συνοδεία κατῆλθεν εἰς τό Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Ἒνταῦθα ἐγένετο ἐπίσημος ὑποδοχή καί προσκύνησις εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί τόν Πανάγιον Τάφον.
Ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις τῶν Συνοδικῶν καί τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, καί ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά σήμαντρα, ἔλαβε χώραν τό θυμίαμα ὑπό τῶν διακόνων ἀνά τά προσκυνήματα καί ὁ Μέγας Ἑσπερινός μετά τῶν Ἀνοιξανταρίων, τῆς Μεγάλης Εἰσόδου καί τῆς Ἀρτοκλασίας, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων συμπροσευχομένων εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου δεξιά καί τοῦ Σεβασμιωτάτου πρῴην Μητροπολίτου Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ ἀριστερά, μετέχοντος δέ εὐλαβοῦς ἐκκλησιάσματος μοναχῶν, μοναζουσῶν καί προσκυνητῶν.
Λήξαντος τοῦ Ἑσπερινοῦ ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα.
Β’ Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς.
Τήν πρωΐαν τῆς ἑορτῆς, μετά τήν προσκυνησιν εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί τόν Ἅγιον Τάφον καί τήν ἔνδυσιν τοῦ Πατριάρχου καί τῶν Ἀρχιερέων εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ ἔλαβε χώραν ἡ θ. Λειτουργία εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Πλοεστίου Βικεντίου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, προεξάρχοντος ἐν αὐτοῖς τοῦ Γέροντος Καμαράση Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα καί Πρέσβεως κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη καί τοῦ Προξένου κ. Βασιλείου Κοΐνη καί ἄλλων μελῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ Γενικοῦ Προξενείου, προσευχομένου πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος ἐκ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί προσκυνητῶν.
Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησεν ἡ λιτανεία πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἀνά τά Προσκυνήματα.
Τῆς Παρρησίας ληξάσης, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως ἑλληνιστί:
«Τί σοι προσάξωμεν Χριστέ, ὅτι τόν Τίμιον Σταυρόν δέδωκας ἡμῖν προσκυνῆσαι, ἐν ᾧ τό Πανάγιον κατεκενώθη Αἷμα σου, ᾧ καί ἡ σάρξ σου ἥλοις ἐπάγη. Ὅν ἀσπαζόμενοι νῦν εὐχαριστοῦμεν σοι», ψάλλει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐξοχώτατε Πρέσβυ,
Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος κ. Γεώργιε Ζαχαριουδάκη,
Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί.
Εὐχαριστοῦμεν Κύριον τόν Θεόν καί Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, διότι σήμερον κατέστησεν ἡμᾶς κοινωνούς καί μετόχους τῆς προσκυνησίμου χαρᾶς τοῦ Τιμίου καί Ζωηφόρου Σταυροῦ εἰς αὐτόν τοῦτον τόν τόπον, οὗ ἔστησαν οἱ πόδες Αὐτοῦ, κατά τό προφητικόν λόγιον.
Ὁ τόπος δέ οὗτος εἶναι ὁ Πανίερος Ναός τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα τό σημεῖον τοῦ μαρτυρίου τοῦ Σταυρικοῦ πάθους καί τῆς τριημέρου ταφῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. Εἰς τόν ἅγιον καί ἱερόν τοῦτον τόπον προσήλθομεν κλῆρος τε καί λαός καί ἐτελέσαμεν μετά παρρησίας τήν θείαν Λειτουργίαν, καταγγέλλοντες οὕτω τό μέγα τῆς εὐσεβείας μυστήριον, τουτέστιν τήν πίστιν ἡμῶν εἰς Χριστόν ἐσταυρωμένον καί ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν.
Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι κατά τόν μέγαν Παῦλον, «ὁ λόγος γάρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δέ σῳζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστί», (Α’ Κορ. 1,18). Οἱ σῳζόμενοι, μέ ἄλλα λόγια εἶναι τά μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ, τῶν ὁποίων «ἡ πίστις δύναμις ἐστι εἰς σωτηρίαν, διό καί πάντα δυνατά τῷ πιστεύοντι», κηρύττει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
Αὐτόν τόν λόγον τόν τοῦ Σταυροῦ, δηλονότι τήν προσκύνησιν τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ ξύλου τοῦ Σταυροῦ, ὥρισαν οἱ θειότατοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ μέσῳ τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς ἵνα αντλῶμεν δύναμιν πίστεως εἰς σωτηρίαν ἤ ὡς λέγει ὁ Συναξαριστής: «Τούτου γάρ γευόμενοι, οὐ μᾶλλον ἀποθνῄσκομεν ἀλλά ζωογονούμεθα». Αὐτό ἐξ ἄλλου λέγει καί ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας: «Παράδεισος ἄλλος ἐγνώσθη ἡ Ἐκκλησία, ὡς πρίν ξύλον ἔχουσα ζωηφόρον τόν Σταυρόν σου Κύριε, ἐξ οὗ διά προσψαύσεως, ἀθανασίας.
Τόν ζωηφόρον Σταυρόν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ καλούμεθα ἀγαπητοί μου καί ἡμεῖ,ς ἵνα τιμήσωμεν προσκυνοῦντες αὐτόν καί δοξάζοντες τόν ἐν αὐτῷ (τῷ Σταυρῷ) προπαγέντα Θεόν λέγοντες: Ὁ ἐν τῷ Σταυρῷ προσπαγείς Κύριε, ἐλέησον καί ἀξίωσον ἡμᾶς προσκυνῆσαι καί τήν Ἁγίαν Σου ἀνάστασιν. Ἀμήν».
Παρακολουθείστε τα σχετικά βίντεο: