Της Αρχιερατικής θείας Λειτουργίας, στην οποία πληθωρική ήταν η συμμετοχή των πιστών, προεξήρχε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ. Νικηφόρος, πλαισιούμενος από Πατέρες της Μονής, ιερείς και διακόνους της Μητροπόλεως.
Ο Πανιερώτατος Ποιμενάρχης, της του Κύκκου Μονής και Μητροπόλεως, κηρύττοντας τον Θείο Λόγο αναφέρθηκε εκτενώς στο θεολογικό νόημα και τη σημασία της σημερινής μεγάλης εορτής της Εκκλησίας μας. Παράλληλα, υπενθύμισε ότι «από σήμερα εισερχόμαστε σε μια καινούρια φάση του πνευματικού μας αγώνα», την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, μέσα από την οποία πορευόμαστε «κλιμακωτά στις διάφορες φάσεις των μαρτυρικών παθημάτων του Σωτήρα μας Χριστού».
Στη συνέχεια περιέγραψε «το θλιβερό διάγραμμα, μέσα στο οποίο κινούνται τα δραματικά γεγονότα, που κατέληξαν στο μαρτύριο του δεδοξασμένου Θεανθρώπου» και υπογράμμισε ότι «σήμερα, δυστυχώς, η αγάπη και η ταπείνωση, που απορρέουν από τον Σταυρό του Κυρίου, δεν βρίσκονται ψηλά στην κλίμακα των αξιών μας». Και αυτό, όπως τόνισε, οφείλεται στο γεγονός ότι «αφήσαμε τον Χριστό να απουσιάζει από τη ζωή μας, να απουσιάζει από την οικογένεια, να απουσιάζει από τα σχολεία, να απουσιάζει από το έθνος μας. Να απουσιάζει από όλο τον κόσμο».
«Να γιατί η πανανθρώπινη τραγωδία της πανδημίας του κορωνοϊού επιμένει πεισματικά και δεν λέει να κοπάσει. Να γιατί η θανατηφόρα αυτή λοιμώδης νόσος του covid-19, συνεχίζεται για τρίτη τώρα χρονιά με εκατομμύρια νεκρούς σ’ όλο τον κόσμο, αλλά και με τραγικό συνεπακόλουθο την οικονομική καταστροφή πολλών κρατών. Να γιατί το δράμα του διχασμού της πατρίδας μας, που βίαια και ανιστόρητα και τεχνητά προκάλεσε η τουρκική κακουργία του 1974, συνεχίζεται, δυστυχώς, για 48 τώρα χρόνια, εξ αιτίας της ανάλγητης ακαμψίας των ανόμων συμφερόντων των μεγάλων της γης, αλλά και εξ αιτίας της δικής μας αμετανοησίας. Και φως στην άκρη της σήραγγας, που να μαρτυρεί διέξοδο από το αδιέξοδο, που να μαρτυρεί σύντομη αποτελμάτωση του εθνικού μας προβλήματος, δυστυχώς δεν διαφαίνεται».
Ο Κύκκου Νικηφόρος εκφράζοντας, ακολούθως, τον πόνο, την αγωνία και την ανησυχία του, για τα προβλήματα και τις στρεβλώσεις, τις οποίες παρακολουθούμε στις μέρες μας να επισυμβαίνουν στην παγκόσμια σκακιέρα, επεσήμανε ότι «σήμερα το κυπριακό πρόβλημα εξ αιτίας του συνεχιζόμενου πολέμου στην Ουκρανία, που επισκιάζει τα πάντα και μονοπωλεί το ενδιαφέρον των Μ.Μ.Ε. παγκοσμίως, δεν αποτελεί πια για τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους προτεραιότητα, καθώς όλες οι κινήσεις τους γίνονται πλέον με επίκεντρο την Τουρκία, η οποία επανέκτησε, λόγω του Ρωσσο-ουκρανικού πολέμου, τον γεωστρατηγικό της ρόλο. Δυστυχώς οι εξελίξεις εξ αιτίας της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχουν αλλάξει τους σχεδιασμούς των Αμερικανών, οι οποίοι θέλουν, πάσι θυσία, την Άγκυρα πίσω στο δικό τους στρατόπεδο. Τί κι αν η Τουρκία περιφρονητικά δεν εφαρμόζει τις κυρώσεις, που οι Δυτικοί επέβαλαν σε βάρος της Ρωσίας; Καθημερινά βλέπουμε υψηλά ιστάμενους, Αμερικανούς και Ευρωπαϊκούς, να συναγωνίζονται ποιος θα θωπεύσει γλυκύτερα την Τουρκία, ποιος θα προλάβει να πλέξει το εγκώμιο του αιμοσταγή προέδρου της Τουρκίας, του Ερντογάν, που ονειρεύεται την ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αναμφίβολα για τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση η Άγκυρα θεωρείται όχι μόνο χρήσιμη, αλλά απολύτως απαραίτητη.
»Ήταν ξεκάθαρη η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτώρια Νούλαντ, ως προς τους νέους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, οι οποίοι περιλαμβάνουν ως προτεραιότητα τη συνεργασία με την Τουρκία στα πλαίσια ενός στρατηγικού σχεδιασμού. Και στα πλαίσια αυτού του νέου στρατηγικού σχεδιασμού μας είπε απροκάλυπτα, ότι το όνειρο του αγωγού East Med πρέπει να ξεχαστεί, γιατί είναι οικονομικά μη βιώσιμος και θα χρειαστεί για την υλοποίησή του χρόνος μακρύς.
»Η επίσκεψη στην περιοχή, της Αμερικανίδας αξιωματούχου έδωσε το στίγμα των Αμερικανικών προθέσεων. Είναι βέβαιο ότι το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον είναι η απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το ρωσικό αέριο, και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη συνεργασία με την Άγκυρα. Η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ενώπιον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας υποστήριξε ότι, η τριμερής συνεργασία Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας δεν θα πρέπει να λειτουργήσει σε βάρος της Τουρκίας, αλλά θα πρέπει να δημιουργηθούν συνθήκες ενσωμάτωσης της στον άξονα της συνεργασίας αυτής.
»Διερωτάται κανείς μήπως στους νέους αμερικανικούς σχεδιασμούς εντάσσεται και το γλωσσικό ολίσθημα της κ. Βικτώριας Νούλαντ για «Βόρεια Κύπρο» και «Προέδρο Τατάρ». Όπως είναι γνωστό η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Βικτώρια Νούλαντ, κατά τη διάρκεια των δηλώσεών της στο Προεδρικό Μέγαρο είπε ότι θα μεταβεί στο «Βορρά», όπως αποκάλεσε τα κατεχόμενα εδάφη μας, προκειμένου να συναντήσει τον «Πρόεδρο» Τατάρ, όπως αποκάλεσε τον ψευδο-πρόεδρο των κατεχομένων, που δεν αναγνωρίζεται από καμία χώρα εκτός από την Τουρκία.
»Και δεν προλάβαμε να συνέλθουμε από το χαστούκι, που δεχθήκαμε από την υφυπουργό Βικτώρια Νούλαντ με τις φιλοτουρκικές δηλώσεις της και νέα σφαλιάρα φάγαμε, από ποιόν; Από τον ίδιο τον Πρόεδρο της μαρτυρικής Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελέσκι τον οποίον η Κύπρος έμπρακτα εξεδήλωσε τη στήριξη και αλληλεγγύη της. Η χώρα μας στάθηκε δίπλα στην Ουκρανία με υψηλό οικονομικό κόστος.
»Δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την απογοήτευσή μας, για το γεγονός ότι στην ομιλία του στην κυπριακή Βουλή ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελέσκι, για να μη δυσαρεστήσει το φίλο του Ερντογάν, συνειδητά δεν είπε ούτε λέξη για την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο. Απέφυγε επιμελώς να εκφράσει έστω και έμμεσα τη συμπαράσταση του και την ένδειξη αλληλεγγύης προς τον κυπριακό λαό, ως θύμα και αυτός εισβολής και κατοχής από την Τουρκία. Μπορούσε, έστω και με διπλωματικό τρόπο, να τηρούσε τα προσχήματα, αλλά δεν το έπραξε. Αντί αυτού παρουσιάστηκε με απαιτήσεις, ζητώντας από την Κυπριακή Δημοκρατία να κλείσει όλα τα λιμάνια στα Ρωσικά πλοία και γιώτ, και να αφαιρέσει τα χρυσά διαβατήρια από Ρώσους, που θέλουν να βλάψουν την Ουκρανία.
»Αλλά το ακόμη χειρότερο είναι η διακοπή της σύνδεσης του Ουκρανού Προέδρου με τη κυπριακή Βουλή την ώρα που η Πρόεδρος του Σώματος, Αννίτα Δημητρίου έκανε την αντιφώνησή της με δεικτική αναφορά στην τουρκική εισβολή. Η διακοπή της σύνδεσης του Ουκρανού Προέδρου αποδόθηκε σε τεχνικό πρόβλημα. Αν είναι δυνατό να γίνει πιστευτός ο γελοίος αυτός ισχυρισμός.
»Είναι περίεργο ότι, ο κ. Ζελέσκι στις ομιλίες του ενώπιον της κυπριακής, αλλά και της ελληνικής Βουλής δεν σεβάστηκε το γεγονός, ότι οι δύο αυτές χώρες του άνοιξαν τις πόρτες των Κοινοβουλίων τους και του επέτρεψαν να μιλήσει στους βουλευτές και τους λαούς της Κύπρου και της Ελλάδας.
»Μη ξεχνάτε ότι και στην Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Προέδρου της Ουκρανίας στην ελληνική Βουλή, προβλήθηκε βίντεο με την παρουσία μαχητή του ναζιστικού τάγματος του Αζόφ, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από όλο το φάσμα των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
»Ο κατά τα άλλα πολύ σεβαστός και γενναίος μαχητής της ελευθερίας, Πρόεδρος της μαχόμενης σήμερα για την ύπαρξή της, Ουκρανίας, πρέπει να γνωρίζει ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν έχουν εθνικό χρώμα. Τα εγκλήματα αυτά μπορεί να είναι και ρωσικά, μπορεί να είναι και αμερικανικά, μπορεί και ευρωπαϊκά, μπορεί και τουρκικά. Τα εγκλήματα της Τουρκίας στην Κύπρο τα κάλυψαν και εξακολουθούν να τα καλύπτουν οι ίδιοι που τώρα φωνάζουν για τα ρωσικά εγκλήματα. Χωρίς βέβαια να υπονοούμε ότι στην Ουκρανία δεν γίνονται σήμερα αγριότητες και εγκλήματα.
»Μια νέα εποχή γεννιέται, αγαπητοί χριστιανοί, μέσα από τη φρίκη του ρωσσο-ουκρανικού πολέμου, που όπως φαίνεται δεν είναι μόνο ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία, αλλά στην πραγματικότητα είναι πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής. Ειδικότερα, όπως τονίζουν οι ειδικοί, είναι ένας πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, στον οποίον οι Αμερικανοί πέτυχαν να εγκλωβίσουν και την Ευρώπη.
Όπως προσφυώς λέχθηκε, οι Ρώσοι πολεμούν στην Ουκρανία αλλά απέναντί τους έχουν όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους συμμάχους τους. Οι Ουκρανοί πολεμούν τους Ρώσσους, αλλά πίσω τους έχουν σύσσωμη τη Δύση. Είναι ένας πόλεμος παγκόσμιος, που περιορίζεται από στρατιωτικής άποψης στο έδαφος της Ουκρανίας, αλλά η Ρωσία αντιμετωπίζει επιθέσεις με όπλα πολιτικά και οικονομικά σ’ όλη την υφήλιο.
»Η εκτίμηση πολλών διεθνών παραγόντων είναι ότι ο πόλεμος αυτός θα κρατήσει για μήνες ή και χρόνια. Άλλωστε μόλις προχθές Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής Άντονι Μπλίνγκεν δήλωσε ότι, ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει έως το τέλος του 2022, ενώ Αμερικανοί γερουσιαστές μιλούν ακόμη και για επανάληψη της τριετούς σύγκρουσης στην Κορέα τη δεκαετία του 1950.
»Το ίδιο κλίμα επικρατεί και στη Μόσχα. Η ρωσική κρατική τηλεόραση έκανε λόγο για τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο, ερμηνεύοντας την κλιμάκωση και την εμπλοκή δεκάδων χωρών και ιδίως του ΝΑΤΟ στον πόλεμο της Ουκρανίας. Παρασυρόμαστε, λοιπόν, ως ανθρωπότητα σε μια νέα εποχή υπαρξιακής αβεβαιότητας.
»Δεν είναι το μέλλον της Ρωσίας ή της Ουκρανίας μόνο που διακυβεύεται, όπως μερικοί νομίζουν, αλλά το μέλλον ολόκληρου του πλανήτη μας. Είναι δυνατό η Ρωσία να δεχθεί μια ταπεινωτική ήττα χωρίς να καταφύγει, ώ μη γένοιτο, στο πυρηνικό της οπλοστάσιο; Ένα οπλοστάσιο με 6000 πυρηνικές κεφαλές, που μπορεί να καταστρέψει όλο τον κόσμο δύο και τρεις φορές; Είναι φοβερό και να το σκέφτεται κανείς, αλλά ο κίνδυνος ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος, είτε από ένα ατύχημα, είτε από μια προβοκάτσια, είτε εξ ανάγκης είναι υπαρκτός.
»Η προχθεσινή βύθιση της ναυαρχίδας του ρωσικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα πρέπει να μας ανησυχεί όλους. Όπως διαδίδεται, στο Κρεμλίνο δείχνουν να επιζητούν μια αποφασιστική απάντηση, καθώς θεωρούν αυτή την ενέργεια ως «επίθεση σε ρωσικό έδαφος».
»Ζούμε κρίσιμες, ιστορικές στιγμές και σε τέτοιες στιγμές δεν επιτρέπονται απερίσκεπτα, ολέθρια λάθη. Ελλάδα και Κύπρος οφείλουν να πολιτευτούν προσεκτικά με νουν και φρόνηση έναντι και των δύο Υπερδυνάμεων, χωρίς αχρείαστες προσφορές. Να μην ξεχνούμε ποτέ ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι πυρηνικές υπερδυνάμεις και αμφότερες είναι μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών», υπογράμμισε ο Πανιερώτατος, για να επισημάνει με έμφαση ότι: «Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές χρειάζονται ηγέτες, πολιτικοί και πνευματικοί, με κάποιο όραμα για την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη, την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Αλλά φαίνεται ότι όλοι οι σημερινοί Ηγέτες έχουν εγκλωβιστεί σε μικρά και ταπεινά συμφέροντα, χωρίς προοπτική ενός λαμπρού μέλλοντος για το ανθρώπινο γένος».
Κλείνοντας τον χειμαρρώδη λόγο του ο Κύκκου Νικηφόρος υπέδειξε, τέλος, πως: «Οι θλίψεις και οι δοκιμασίες, οι ατομικές, οι οικογενειακές, οι κοινωνικές και οι εθνικές είναι έκφραση και εκδήλωση της παιδαγωγικής αγάπης του Θεού, γι’ αυτό και δεν πρέπει να καμπτόμαστε και να απογοητευόμαστε».
»Όσοι λαοί και όσα έθνη απεμπόλησαν τον Χριστό και τον εξόρισαν από τη ζωή τους, όπως κάναμε δυστυχώς και εμείς, έκλαυσαν μετανοημένοι και σώθησαν. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε και εμείς, αν θέλουμε το έλεος του Θεού. Δεν θα έλθουν «καιροί αναψύξεως» από τα τρομερά της αποστασίας μας δεινά, αν δεν πιστέψουμε στον Χριστό. Αν δεν μετανοήσουμε ειλικρινά και δεν επαναφέρουμε στο κέντρο της ζωής μας και πάλι τον Θεάνθρωπο Λυτρωτή και Σωτήρα μας Χριστό.
»Ένα, λοιπόν, μας απομένει», τόνισε, «να ανακηρύξουμε Βασιλιά της καρδιάς μας τον Χριστό. Βασιλιά της οικογένειάς μας τον Χριστό. Βασιλιά του λαού μας τον Χριστό. Βασιλιά του έθνους μας τον Χριστό. Αν αυτό γίνει, τότε να είστε βέβαιοι, ότι ο πολυεύσπλαχνος Θεός θα ακούσει την προσευχή μας. Θα δει τα δάκρυα της μετάνοιάς μας και θα μας συγχωρήσει και η πατρίδα μας και το έθνος ολόκληρο θα σωθεί».
Προ της Απολύσεως ακολούθησε η λιτάνευση της ιεράς Εικόνας της Βαϊοφόρου, πέριξ του Ιερού Ναού του αγίου Προκοπίου και, ως είθισται εν Κύπρω, με την επιστροφή, έγινε η ανάγνωση του ιερού ευαγγελίου του Όρθρου και της ευχής της ευλογίας των κλάδων της ελαίας.
Λουκάς Α. Παναγιώτου