Κύπρου Χρυσόστομος: Προσδοκώ την ημέρα που θα ζούμε ειρηνικά
Την προσδοκία του να υπάρξει μία μέρα που Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα ζουν πάλι όμορφα, ειρηνικά και δημιουργικά μαζί, όπως άλλωστε έζησαν μέσα στους αιώνες, εξέφρασε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου από τον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο.
Την Κυριακή, 10 Ιανουαρίου 2016, η Α. Μ. ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος και η Α. Σ. ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος συλλειτούργησαν στον Ιερό Ναό της του Θεού Σοφίας στο Στρόβολο, συμπαραστατούμενοι από τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Νεαπόλεως κ. Προρφύριο και Μεσαορίας κ. Γρηγόριο.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ. Χρυσόστομος καλωσόρισε τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και τη συνοδεία του στην Κύπρο και δοξολόγησε τον εν Τριάδι Θεόν που προσέφερε αυτήν την ευλογία της παρουσίας τους στην Νήσο των Αγίων και των μαρτύρων. Αναφέρθηκε στους ιστορικούς αδελφικούς δεσμούς που συνδέουν τους Κυπρίους με τους Κρήτες Έλληνες Ορθόδοξους Χριστιανούς.
Ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου, εξέφρασε τη λύπη του που λόγω της παρατεινόμενης κατοχής μεγάλου τμήματος της πατρίδας μας, δεν μπορούμε να φιλοξενήσουμε σε ολόκληρη την νήσο μας τον υψηλό επισκέπτη μας, παρά μόνο στο ελεύθερο τμήμα. Επίσης, αναφέρθηκε στο τάμα του Αρχιεπισκόπου Κρήτης, να επισκεφθεί μια Κύπρο ελευθερωμένη, όπως προσεύχεται από την τελευταία του επίσκεψη του ως Μητροπολίτου, προτού η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος τον ανέβασε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Ημιαυτονόμου Εκκλησίας της Κρήτης, αναγνωρίζοντας η Εκκλησία τα πολλά του χαρίσματα που τον κοσμούν.
Στη συνέχεια τόνισε πόσο καλά οργανωμένη είναι η Εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα και πόσο ο λαός μας αγαπά την Εκκλησία του. Η Ιεραρχία και εν γένει ο κλήρος μας αισθάνεται τον σφυγμό και τον παλμό του λαού μας. Είμαστε μαζί με τον λαό μας και πορευόμαστε όλοι μαζί γνωρίζοντας τι είναι εκείνο που ζητά ο λαός μας για την ψυχική του ωφέλεια, την πρόοδο και προκοπή του και ασφαλώς την απελευθέρωση του από τα δεινά που επέφερε η εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων και η συνεχιζόμενη κατοχή. Προσδοκούμε, τόνισε με έμφαση ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου την ημέρα που και πάλι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα ζουν όμορφα, ειρηνικά και δημιουργικά μαζί, όπως άλλωστε έζησαν μέσα στους αιώνες.
Τέλος, ο Κύπρου Χρυσόστομος, ευχήθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο και στη συνοδεία του καλή παραμονή στη νήσο μας. Επίσης, ευχάριστο το υπόλοιπο διάστημα της εδώ παραμονής τους, όπου θα έχουν την ευκαιρία περισσότερο να γνωρίσουν το λαό μας και τις παραδόσεις του καθώς και το ορθόδοξό του φρόνημα και την εκκλησιαστική παράδοση στα πολλά ιερά προσκυνήματά μας και τα μοναστήρια μας.
Ακολούθως, αντιφώνησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ως εξής:
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Nέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου κύριε κύριε Χρυσόστομε,
Κυκλοῦντες, χάριτι Θεοῦ, τό Ἅγιον Θυσιαστήριον καί ὄντες ἤδη σύσωμοι καί σύναιμοι μετά τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, μόνον λόγους δοξολογίας τοῦ Παναγίου Ὀνόματος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἡμῶν, δυνάμεθα νά διατυπώσωμεν, ἐκδιπλοῦντες τό ἔσω τῆς καρδίας ἡμῶν εἰλητάριον, εἰς τό ὁποῖον ἔχουν ἤδη καταγραφεῖ ἀνεξιτήλως, πάντα ὅσα ἀπό τῆς παρελθούσης Παρασκευῆς βιώνομεν πλησίον Ὑμῶν, ὑπό τήν σκέπην τῆς Ὑμετέρας πολλῆς ἀγάπης καί στοργῆς.
Ἐκ τῆς Ἡρωοτόκου Μεγαλονήσου Κρήτης, τῆς κληρουχίας τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Αποστόλου Τίτου, τοῦ Πάτρωνος καί Προστάτου καί Ἐφόρου τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, εὐρισκόμεθα κατ’ αὐτάς, κατόπιν τῆς Ὑμετέρας ἐπισήμου καί λίαν τιμητικῆς εὐγενοῦς προσκλήσεως, εἰς τήν Μαρτυρικήν καί Ἁγιοτόκον Μεγαλόνησον Κύπρον, τήν κληρουχίαν του Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Βαρνάβα καί κομίζομεν εἰς Ὑμᾶς τόν χαιρετισμόν, τήν ἀγάπην, τόν σεβασμόν ἁπάντων τῶν Κρητῶν, τῆς Ἱεραρχίας, τῶν Ἀρχόντων καί τοῦ φιλογενοῦς Κρητικοῦ λαοῦ. Ἡ Ἡμιαυτόνομος Ἐκκλησία τῆς Κρήτης, ἔχουσα τήν κανονικήν ἐξάρτησιν καί ἀναφοράν Αὐτῆς, εἰς τό Πάνσεπτον Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, χαιρετίζει σήμερον, ἐν Ἐκκλησίᾳ πληθούσῃ καί ἐν πανδήμῳ συμμετοχῇ λαοῦ, τήν Ἀποστολικήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, ἐν αἰσθήμασι ἀληθινῆς ἀγαλλιάσεως καί ἐν ἀγάπῃ βαθείᾳ καί τιμῇ.
Δοξάζομεν καί εὐλογοῦμεν τό Παντευλόγητον Ὄνομα τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ, διότι ἠξίωσεν ἡμᾶς «ἐν τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου» νά κοινωνήσωμεν τῷ Θεῷ καί τοῖς ἀδελφοῖς, νά ψηλαφήσωμεν μετά δέους τό Μυστήριον τῆς Θείας Ἐπιφανείας Αὐτοῦ ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ, νά γευθῶμεν πηγῆς ἀθανάτου καί ζωῆς αἰωνίου. Εἴη τό Ὄνομα Αὐτοῦ εὐλογημένον, δι’ ὅσα εἰς ἡμᾶς πλουσίως καί ἀδαπάνως δαψιλεύει, κατά τήν Θείαν Αὐτοῦ Πρόνοιαν, διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν!
Ἱστάμεθα ἐνώπιον τῆς Ὑμετέρας Θεοτιμήτου Μακαριότητος, ἐν χαρᾷ καί συγκινήσει βαθείᾳ, εὐχαριστοῦντες πάλιν καί πολλάκις, δι’ ὅσα Αὕτη, μετά τῶν ἐκλεκτῶν συνεργῶν Αὐτῆς, ἐπεφύλαξεν εἰς ἡμᾶς κατά τάς ἡμέρας ταύτας. Διαρκῶς, εἰς πᾶσαν στιγμήν «ἀποκαλύπτεται» εἰς ἡμᾶς ποικιλοτρόπως, ἡ ἱστορική πορεία, ὁ πολιτισμός, ἡ ταυτότητα, ὁ πόνος καί ἡ προσδοκία τῆς Μεγαλονήσου Κύπρου καί δημιουργεῖ ποικίλα καί δυνατά συναισθήματα καί συγκλονιστικά βιώματα, μή δυνάμενα νά ἐκφρασθοῦν, διά τοῦ πεζοῦ λόγου.
Πάσας τάς προσγενομένας ἐκδηλώσεις τῆς τιμῆς καί τῆς ἀγάπης Ὑμῶν, καί πάντων τῶν ἐνταῦθα Ἁγίων Ἀδελφῶν Ἀρχιερέων, τῶν Ἐξοχωτάτων καί Ἐντιμωτάτων Ἀρχόντων καί τοῦ εὐγενοῦς Κυπριακοῦ Λαοῦ, κομίζομεν ὡς ἀσπασμόν ἀγάπης καί εὐῶδες θυμίαμα, εἰς τήν Κρήτην καί τούς Κρῆτας, διακηρύσσοντες, στεντορείᾳ τῇ φωνῇ, τούς μακρούς ἱστορικούς δεσμούς αἵματος, ἀγώνων, θυσιῶν, συναλληλίας, συμπορεύσεως καί συμψυχίας, οἱ ὁποῖοι συνδέουν ἀδιαρρήκτως Κυπρίους καί Κρῆτας.
Ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, Αὐτοκέφαλος ἤδη ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων καί ἐξ Ἀποφάσεως Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μέ τήν πολύτιμον καί πολύπτυχον προσφοράν Αὐτῆς εἰς τήν Μεγαλόνησον Κύπρον καί οὐ μή μόνον, κηρύσσει, μαρτυρεῖ καί λιτανεύει ἀπροσκόπτως, ἐπί αἰῶνας, τό Μυστήριον τῆς Εὐσεβείας καί τό Μεγαλεῖον τῆς Πίστεως καί πιστοποιεῖ «κρίμασι οἷς οἷδεν Κύριος» ὅτι, ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας, παραμένει ὁ Σταυρός Αὐτῆς, ὡς ἡ δόξα τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξεν οὐχί ἡ Ἀνάστασις ἀλλά ἡ ἐκούσιος Αὐτοῦ Σταύρωσις! Τοῦτο ἀκριβῶς τό ὁποῖον βιώνει καί μαρτυρεῖ ἐπί σειράν αἰώνων καί ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησίας, ἡ Ἐκκλησία τῶν τοῦ Χριστοῦ πενήτων, ὡς λέγει συχνάκις ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος, ἡ ἀεί Σταυρουμένη καί μηδέποτε Ἀποκαθηλουμένη, ἧς ἡ δόξα καί τό καύχημα καί ἡ χαρά Της, καθίσταται, αὐτός οὗτος ὁ Σταυρός Της!
Χαιρόμεθα καί καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ, διότι, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, παρά τάς ποικίλας Ἐθνικάς δυσκολίας καί δυσχερείας, δέν παύει νά διαδραματίζει καθοριστικόν ρόλον εἰς τήν Πανορθόδοξον Πραγματικότητα, κυρίως δέ εἰς τήν προετοιμασίαν τῆς συγκλίσεως τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐκτός ἀπροόπτου, ἐντός τοῦ πρό ὀλίγου ἀρξαμένου νέου ἔτους, ἀλλά καί εἰς τόν ποικίλως εὐαίσθητον χῶρον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.
Ἤλθομεν, μετά τῆς ἡμετέρας συνοδείας, εἰς τήν Μεγαλόνησον Κύπρον, εὐλαβικοί προσκυνητές τῶν σεβασμάτων τῆς Πίστεως καί τῆς Ἱστορίας, κομίζοντες ἐν ταὐτῷ, τό διά πρώτην φοράν ἀπό τοῦ ἔτους 1733, ἐξελθόν, ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Μητροπολιτικοῦ ἡμῶν Ναοῦ ἐν Ἡρακλείῳ Κρήτης, τεμάχιον τοῦ Ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνᾶ, τοῦ θαυματουργοῦ, τοῦ Στρατηλάτου καί Ἐλευθερωτοῦ, ἐπ’ ἐλπίδι, προσευχῇ καί προσδοκίᾳ, τῆς ἰδικῆς του καθοριστικῆς ἀρωγῆς, διά τό ποθούμενον καί θεόσδοτον δῶρον καί ἀγαθόν τῆς ἐλευθερίας.
Ψηλαφοῦμε μετά σεβασμοῦ τήν Πατρώαν εὐσέβειαν τοῦ Κυπριακοῦ Λαοῦ, τῶν Κυπρίων Ἀδελφῶν ἡμῶν. Ὑποκλινόμεθα ἐνώπιον τῶν ἱερῶν προσώπων τῶν ἀγωνιστῶν διά τήν ἐλευθερίαν. Δέν ἀποτελεῖ ὑπερβολήν τῆς στιγμῆς ἤ σχῆμα λόγου, ὅτι, ἐν τοῖς προσώποις ὑμῶν, τῶν Ἀδελφῶν Κυπρίων, ἀτενίζομεν αὐτούς τους ἑαυτούς ἡμῶν. Ἀλληλοκαθρεπτίζονται Κύπρος καί Κρήτη. Κύπριοι καί Κρῆτες, ἔχομεν βαθυτάτην ἱστορικήν καί πολιτιστικήν σχέσιν καί οὐσιαστικά κοινά χαρακτηριστικά γνωρίσματα, ἅτινα καταδεικνύουν τόν πλοῦτον τοῦ πολιτισμοῦ, τῆς ταυτότητος καί τῆς ἱστορικῆς πορείας ἡμῶν.
Ἱστάμεθα μετά σεβασμοῦ καί συντόνου προσευχῆς, ἐνώπιον τῆς δυσκόλου πραγματικότητος, τήν ὁποίαν βιώνει ἡ Μεγαλόνησος κατά τήν τελευταίαν τεσσαρακονταετίαν, βέβαιοι ὄντες, ὅτι ὁ Δωρεοδότης Θεός, ταῖς πρεσβείαις τῶν πολυπληθῶν Κυπρίων Ἁγίων, θά δώση διέξοδον εἰς τά ἀδιέξοδα, «σύνεσιν ἐν πᾶσιν» καί δικαίαν ἐπίλυσιν εἰς ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια! Ἔχοντες ἤδη προσκυνήσει εἰς τά «Φυλακισμένα Μνήματα», κατά τήν χθεσινήν πρωΐαν, ἔχομεν βεβαίαν τήν πεποίθησιν ὅτι, πέραν τῶν σωμάτων καί ἐν γένει πάντων τῶν αἰσθητῶν καί ἁπτῶν πραγμάτων καί πραγματικοτήτων, αἱ ψυχαί καί αἱ συνειδήσεις δέν φυλακίζονται με κανένα ἀπολύτως τρόπον!
Κατακλείοντες τήν προσλαλιάν ταύτην, ἐπιθυμοῦμεν, νά ἐκφράσωμεν τήν εὐχήν, ὅπως μή ὑπάρξουν ποτέ «Φυλακισμένες Συνειδήσεις» καί νά διαβεβαιώσωμεν ὅτι εἴμεθα καί θά παραμείνωμεν ἀληθεῖς ἀδελφοί, «ἕν φρονοῦντες καί ἕν ποθοῦντες», σύμψυχοι μετά τοῦ Ἠρωϊκοῦ καί Φιλογενοῦς Κυπριακοῦ Λαοῦ, τοῦ ὁποίου ἀδελφοί εἴμεθα καί αἰσθανόμεθα πάντες οἱ Κρῆτες!
Ἀσπαζόμενος ἐν εὐχαριστίαις, τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα, ἀπευθύνομαι πρός τούς ἀδελφούς Κυπρίους καί λέγω τό, Χαίρετε, ἀδελφοί ἡγαπημένοι, καί πάλιν ἐρῶ χαίρετε καί ἡ δύναμις καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ εἴη μεθ’ ὑμῶν! Ἀμήν!
Η Ακολουθία ολοκληρώθηκε με ιερά Μνημόσυνα, μεταξύ των οποίων και του μακαριστού Υπουργού Εξωτερικών Αλέκου Μιχαηλίδη. Για τον αείμνηστο Υπουργό, μίλησε η πρώην Υπουργός Εξωτερικών κ. Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλή.
Στη συνέχεια, η κ. Γιόλα Μιχαηλίδου παρέθεσε πρόγευμα στην κατοικία της, στον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτη και τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου με τη συνοδεία τους και σε άλλους οικείους και τιμητές του έργου και της προσφοράς του Αλέκου Μιχαηλίδη.
