Μια Κυριακή στην ελληνική ορθόδοξη εκκλησία του Έσλινγκεν
Είναι το σημείο συνάντησης των Ελλήνων του Έσλινγκεν σε καλές και κακές στιγμές. Είναι ο χώρος διατήρησης της γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού και η μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία εκτός Ελλάδας.
Ξένη Δημοσίευση
Είναι το σημείο συνάντησης των Ελλήνων του Έσλινγκεν σε καλές και κακές στιγμές. Είναι ο χώρος διατήρησης της γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού και η μεγαλύτερη ορθόδοξη εκκλησία εκτός Ελλάδας.
H βαριά ξυλόγλυπτη πόρτα της μεγαλύτερης εκτός Ελλάδας εκκλησίας του Ευαγγελισμού στο Έσλινγκεν μένει μισάνοιχτη στην κυριακάτικη θεία λειτουργία. Από το πρωί ο κόσμος μπαινοβγαίνει. Τα πιο ηλικιωμένα μέλη της ελληνικής κοινότητας έρχονται πολύ πρωί, οι νεώτεροι αργότερα. Η μυρωδιά του λιβανιού είναι έντονη και αναμειγνύεται με τα βυζαντινά τροπάρια. Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
Κομμάτι Ελλάδας
«Η εκκλησία στο εξωτερικό κατέχει σημαντικό χώρο στη ζωή μας» λέει η Κατερίνα Χρυσούλα.Την εβδομάδα εργάζεται στην DHL και στον ελεύθερο χρόνο της ξεναγεί επισκέπτες στην εκκλησία. «Η κοινότητα είναι το σημείο συνάντησης των Ελλήνων, γι αυτό και ο βυζαντινός ρυθμός της με τον μεγάλο τρούλο και την ελληνική σημασία να κυματίζει», λέει. «Όταν μπαίνει κανείς όλα θυμίζουν Ελλάδα», λέει η Μαρία Παπαδοπούλου.
«Ένα κομμάτι πατρίδας πολύ σημαντικό κυρίως για ηλικιωμένους για να αισθάνονται καλά. Εγώ όταν μπαίνω, ακούω τη θεία λειτουργία και η ατμόσφαιρα είναι πολύ ζεστή».
Η ελληνική κοινότητα του ΄Εσλινγκεν ιδρύθηκε πριν από σχεδόν 50 χρόνια. Αρχικά η θεία λειτουργία τελούνταν σε διάφορους χώρους. Το 1974 η κοινότητα μεταφέρθηκε για μεγαλύτερο διάστημα κοντά στη σημερινή της διεύθυνση. Τότε και μέχρι τα μέσα του 1980, άλλαζαν οι ιερείς συνεχώς. Η ζωή στην κοινότητα οργανώθηκε, όταν ήρθε ως ιερέας ο Μιχάλης Νεονάκης» διηγείται η Κατερίνα Χρυσούλα. «Από την αρχή έδωσε έμφαση στη διατήρηση του ελληνικού πολιτισμού και των παραδόσεων. Αμέσως διαπίστωσε ότι χρειαζόμαστε μια καινούργια εκκλησία και την χτίσαμε όλοι μαζί».
Κεριά και τάματα
Η νέα εκκλησία έγινε με τον οβολό των πιστών. Από τις αγιογραφίες μέχρι η επιλογή των αγίων ήταν δική τους επιλογή. Και οι αγιογράφοι Έλληνες. Χρειάστηκε χρόνος, αλλά τώρα τόσο το εσωτερικό όσο και το εξωτερικό αποπνέουν μεγαλοπρέπεια. Εκτός από τις χορηγίες μια άλλη πηγή εσόδων είναι η πώληση κεριών. Στο υπόγειο της εκκλησίας υπάρχει εργαστήριο παραγωγής κεριών, άσπρων και κίτρινων, από μέλισσες. Τα κίτρινα προορίζονται για ολόκληρο τον χρόνο, τα άσπρα για το Πάσχα.
Το Πάσχα είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές των Ορθοδόξων. Με νηστεία και κόκκινα αυγά. Όλη την Μ. Εβδομάδα υπάρχουν λειτουργίες. Ολόκληρη η κοινότητα προετοιμάζει το Πάσχα με φαγητά και παραδοσιακά γλυκά, στήνονται οι καρέκλες, μέσα ή έξω αναλόγως του καιρού.
Σε αυτές τις ευκαιρίες η ελληνική κοινότητα του Έσλινγκεν έρχεται πιο κοντά. Χαρακτηριστικά είναι τα τάματα. Άλλα έχουν το σχήμα χεριού, άλλα ματιού ή ποδιού. «Μια φίλη μου έκανε εγχείρηση στο πόδι και επειδή όλα πήγαν καλά, έκανε τάμα στο σχήμα με σχήμα και τα δυο πόδια» μας λέει η Μαρία Παπαδοπούλου. «Ένα ευχαριστώ στο Θεό επειδή όλα πήγαν καλά», λέει.
Το παρόν αποτελεί αναδημοσίευση απο την deutsche welle
Stephanie Hiller / Ειρήνη Αναστασοπούλου
Υπεύθ. Σύνταξης Δήμητρα Κυρανούδη
