Τον Πανιερώτατο πλαισίωναν ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος, Πρωτοσυγκελλεύων της Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού, ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος, ο Πρεσβύτερος Μνάσων και ο Αρχιδιάκονος Ραφαήλ.
Στην ομιλία του ο Πανιερώτατος αναφέρθηκε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή. Τόνισε την έναρξη του δημόσιου κηρύγματος του Ιησού στον κόσμο «μετανοείτε, ήγγικε η Βασιλεία των ουρανών, η πνευματική και αγία ζωή της λυτρώσεως και της μακαριότητος».
«Είναι πιο προφανής ο λόγος που καθιστά τη σημερινή Ευαγγελική περικοπή αναστάσιμη, ευαγγέλιο χαράς και ελπίδας. Πριν από την κάθοδο του Κυρίου στον Άδη, αμέσως μετά τον Σταυρό και τον θάνατο, έχουμε μια άλλη κάθοδο του Χριστού σε ένα άλλο Άδη, σε ένα τόπο κλαυθμού και οδυρμού. Είναι αυτή η παρουσία του Κυρίου Ιησού στην Γαλιλαία των εθνών, στην Γαλιλαία, όπου επλεόνασε η αμαρτία, η οδύνη και ο θάνατος, για να περισσεύσει η χάρη και η σωτηρία».
Ανέφερε, ο Πανιερώτατος, ότι «τον άνθρωπο της πραγματικής μετάνοιας ούτε θανατηφόροι φυσικοί κορωνοϊοί ούτε πνευματικά ψυχοκτόνοι κορωνοϊοί μπορούν να τον καταστρέψουν, γιατί ξέρει να ξεχωρίζει τα του κόσμου και τα του Θεού και αποδίδει τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Ο νέος κόσμος του Θεού, ο μυστηριακό κόσμος της Εκκλησίας που εγκαινίασε ο Χριστός με την επιφάνεια Του στον κόσμο, είναι ο κόσμος της Ανάστασης, της ζωής και του φωτός. Ενός φωτός που φέρνει όχι νονό αγιασμό ψυχής αλλά και νοός».
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Πανιερώτατος τέλεσε το 3ο ετήσιο Μνημόσυνο του Μακαριστού Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου.
Μετά το μνημόσυνο, ακολούθησε επιμνημόσυνος λόγος του Ομότιμου Καθηγητή Βυζαντινής Τέχνης του Πανεπιστημίου Κύπρου, κ. Δημήτρη Τριανταφυλλόπουλου.
Τον επιμνημόσυνο λόγο, λόγω εκτάκτου κωλύματος του καθηγητή, ανέγνωσε ο πατήρ Θεόδωρος, ο οποίος ήταν και πνευματικό τέκνο του μακαριστού Μητροπολίτου Παύλου.
