Μπαλουκλί, σήμερα η ψυχή μας πονάει
Την εποχή της πανούκλας, στα μέσα του 18ου αι., οι Ρωμιοί της Πόλης είχαν τρία νοσοκομεία: Αυτό των ναυτικών στον Γαλατά, το Gemicilerin Hastanesi, της Πανούκλας στο Πέρα, το Veda Hastanesi, και το Νοσοκομείο του Επταπυργίου, το Yedikule Hastanesi. Το τελευταίο χτίστηκε το 1753 από τη συντεχνία των μπακάληδων.
Ήταν ένα μικρό ξύλινο κτήριο στο οποίο συχνά περιθάλπονταν και ασθενείς με πανώλη.
Καθώς οι πυρκαγιές στην Πόλη ήταν συχνό φαινόμενο, το νοσοκομείο κάηκε το 1790 αλλά με ενέργειες του Πατριάρχη Νεόφυτου Ζ΄ και του μεταφραστή της Υψηλής Πύλης Γεώργιου Μουρούζη χτίστηκε ξανά μεγαλύτερο.
Το 1794 τα τρία ρωμαίικα νοσοκομεία ενώθηκαν κάτω από ενιαία διοίκηση. Το νοσοκομείο στον Γαλατά αφορούσε τις οξείες παθήσεις, ενώ αυτό του Πέρα και του Επταπυργίου τις χρόνιες. Εδώ περιθάλπονταν και οι άποροι. Τότε τα νοσοκομεία για να εξασφαλίσουν έσοδα συνδέθηκαν με τη Μονή της Παναγίας του Balıklı.
Το 1834, κι ενώ η επιδημία πανώλης μαινόταν, το γειτονικό Αρμενικό Νοσοκομείο κατέθεσε αίτημα στον Σουλτάνο Μαχμούτ Β΄ για διαχωρισμό των δύο νοσοκομείων, καθώς πολλοί ασθενείς με πανώλη που κατευθύνονταν προς το ρωμαίικο νοσοκομείο, χτυπούσαν την πόρτα του αρμενικού.
Ο σουλτάνος βρήκε δίκαιο το αίτημα, απομάκρυνε το δρόμο που ακολουθούσαν οι ασθενείς και προχώρησε σε διαμοιρασμό του οικοπέδου και καθορισμό των ορίων.
Καθώς η επιδημία είχε περάσει πια σε ύφεση, τα νοσοκομεία των Ρωμιών ενώθηκαν κι ένα καινούριο κτήριο σε σχήμα Π με την βοήθεια όλων των Ρωμιών ήταν έτοιμο το 1839. Τότε χτίζεται στο κέντρο και η εκκλησία του Αγίου Χαραλάμπους.
Αυτό ήταν το ξεκίνημα του ιστορικού νοσοκομείου που χτυπήθηκε από την καταστρεπτική φωτιά. Ένα Κοινοτικό Ίδρυμα με ιστορία αιώνων που περιέθαλψε χιλιάδες ασθενείς, Ρωμιούς και όχι μόνο. Αποτέλεσε για αιώνες το σημείο αναφοράς της υγειονομικής φροντίδας της ομογένειάς μας στην Πόλη, αλλά και τελευταίο καταφύγιο για πολλούς ανήμπορους υπερήλικες καθώς στους χώρους του υπήρξε και γηροκομείο. Όλες οι κλινικές του λειτουργούσαν για χρόνια πολλά υπέρ του ανθρώπου εκπληρώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την αποστολή του.
Η ομογένειά μας ετοιμαζόταν το τελευταίο διάστημα να αντιμετωπίσει τη μεγάλη πρόκληση των βακουφικών εκλογών που προγραμματίστηκαν για το τέλος αυτού του έτους. Οργάνωση, συντονισμός, υπερκερασμός εμποδίων και δυσκολιών. Ήρθε όμως το θλιβερό γεγονός της φωτιάς και οι προτεραιότητες άλλαξαν. Αυτήν τη στιγμή η προσοχή και το ενδιαφέρον όλων έχει στραφεί στην αποκατάσταση των ανθρώπων που φιλοξενούνταν στους χώρους του γηροκομείου.
Ο αγώνας θα είναι δύσκολος και μακρύς, και η βοήθεια όλων αναγκαία. Το Μπαλουκλί θα πρέπει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του και να συνεχίσει το ανθρωπιστικό του έργο. Η ελπίδα της ομογένειας και όλων μας θα γίνει έργο και πραγματικότητα το συντομότερο δυνατόν.
Μαρία Δήμου
