Ο λόγος για την κ. Μαρία Μάρκου και τον κ. Ευστράτιο Πιτέλη, δύο φτωχούς βιοπαλεστές μα «πλουσίους» στην καρδιά Ομογενείς, οι οποίοι τιμήθηκαν από τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας κ.κ. Μακάριο στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, της οποίας προεξήρχε κατά την ποιμαντική επίσκεψή του στην ειρημένη Ενορία.
Η κ. Μαρία Μάρκου, με καταγωγή από την Αθήνα, τιμήθηκε για την αδιάκοπη και αφιλοκερδή υπηρεσία της – επί 55 ολόκληρα έτη – ως δασκάλας Ελληνικών στα απογευματινά σχολεία της Ενορίας και ως στελέχους της Φιλοπτώχου Αδελφότητος. Τα επιτεύγματά της, στον μισό και πλέον αιώνα που διακονεί με αφοσίωση την Ενορία Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, είναι αναρίθμητα. Ξεχωρίζει το γεγονός ότι, υπό την καθοδήγησή της, μια μαθήτρια ιθαγενής της Αυστραλίας, η οποία ουδεμία σχέση και πρότερη επαφή είχε με την ελληνική γλώσσα και την εν γένει ελληνική κληρονομιά, κατετάγη πρώτη στις τελικές εξετάσεις στο μάθημα των Ελληνικών, στην Πολιτεία της Νέας Νοτίου Ουαλίας. Είναι, επίσης, αξιοσημείωτο ότι η κ. Μάρκου, η οποία διακρίνεται για τη θυσιαστική αγάπη της προς τους μαθητές και τις μαθήτριές της, διδάσκει πλέον τα παιδιά και τα εγγόνια των πρώτων μαθητών της, ένας εκ των οποίων ήταν ο Αναπληρωτής Προϊστάμενος Δικαστής στη Νέα Νότιο Ουαλία, κ. Θεόδωρος Τσαβδαρίδης.
Ο έτερος βραβευθείς, κ. Ευστράτιος Πιτέλης, ο οποίος έλκει την καταγωγή του από τη Μυτιλήνη της Λέσβου, μετρά 45 έτη αδιάκοπης προσφοράς ως νεωκόρος στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Marrickville και στον Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Newtown. Συγκεκριμένα, μετά τη συνταξιοδότησή του, το 1978, ο κ. Πιτέλης αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην Εκκλησία, αναλαμβάνοντας να διακονεί ως νεωκόρος αρχικά τον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου, έως το 1988, και έκτοτε τον Ι.Ν. Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Η προσφορά του υπερβαίνει τα στενά όρια των καθηκόντων ενός νεωκόρου. Χάρη σε αυτόν κυρίως, η εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης φημίζεται ότι παραμένει πάντοτε ανοιχτή, μιας και αφιερώνει στη διακονία του 12 ώρες την ημέρα, 365 ημέρες τον χρόνο.
Ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, ο οποίος με πολλή χαρά και συγκίνηση απένειμε το παράσημο του Τάγματος των Φιλοχρίστων στους δύο πράγματι φιλόχριστους ομογενείς, ευχήθηκε ο Θεός να τους χαρίζει υγεία, δύναμη και μακροημέρευση, ενώ επισήμανε ότι η ακάματη και ανιδιοτελής προσφορά τους καθίσταται παράδειγμα προς μίμηση για τις νεότερες γενιές.