Ο μοναχικός αγώνας των ορθοδόξων στη (hi-tech) Σιγκαπούρη
Πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι το οικονομικό, καθώς πόροι δεν υπάρχουν, οι ενορίες είναι φτωχές και το ελληνικό στοιχείο «λιγοστό έως ανύπαρκτο». Κι όμως, το φιλανθρωπικό έργο που συντελείται είναι αξιοθαύμαστο.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Σιγκαπούρη αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά κέντρα του πλανήτη. Με το άνοιγμα της Διώρυγας του Σουέζ το 1869, η εμπορική κίνηση στο λιμάνι της εκτοξεύτηκε στα ύψη.
Οι Βρετανοί ανέδειξαν τη Σιγκαπούρη στην κυριότερη ναυτική τους βάση. Το 1942 την κατέλαβαν οι Ιάπωνες, οι οποίοι τη μετονόμασαν σε Φως του Νότου. Η ανεξαρτητοποίηση της ήρθε το 1965.
Σήμερα την οικονομία κινούν η εξέλιξη της υψηλής ηλεκτρονικής τεχνολογίας και η συνεχής ανάπτυξη χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών.
Οι περισσότεροι από τους κατοίκους είναι Κινέζοι, άλλοι από τη Μαλαισία -που συνδέεται με γέφυρα και τούνελ με τη Σιγκαπούρη- και οι λιγότεροι από την Ινδία. Σε αυτές τις περιοχές δίνει τη μαρτυρία της η Ορθόδοξη Μητρόπολη Σιγκαπούρης, η οποία ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Η νοοτροπία και οι προκαταλήψεις των ανθρώπων αποτελούν πρόκληση. «Οι ανατολικές θρησκείες δεν προσφέρουν ελπίδα Αναστάσεως, αλλά την απάθεια στον κόσμο. Η χαρά της Ανάστασης είναι η μεγάλη πρόκληση και το μήνυμα για να αλλάξουν συνολικά την κοσμοθεωρία τους αυτοί οι άνθρωποι» μας λέει ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνος.
Μία από τις χώρες που ανήκουν στην ποιμαντική δικαιοδοσία της Μητρόπολης είναι και το Πακιστάν. «Έχουν καεί εκεί τα τελευταία τρία χρόνια περισσότερα από 1.000.000 σχολεία, επειδή τόλμησαν να διδάξουν κάτι παραπάνω από το Κοράνι, όπως Γεωγραφία και Μαθηματικά.
Πριν από δύο μήνες κάηκαν τα σπίτια 100 χριστιανών επειδή ήταν χριστιανοί» τονίζει ο κ. Κωνσταντίνος, ο οποίος αναφέρεται και στις επαναλαμβανόμενες απειλές που έχει δεχτεί κατά της ζωής του και της ζωής των μελών της οικογένειας του ο ορθόδοξος ιερέας στην Ινδονησία, επειδή δεν είναι μουσουλμάνος. Δύσκολες συνθήκες Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το έργο της Μητρόπολης Σιγκαπούρης καθίσταται δύσκολο. Η πίστη όμως στον Θεό δίνει δύναμη.
«Ο Θεός ανοίγει τους δρόμους, Αυτός δίνει διέξοδο σε κάθε ανθρώπινο αδιέξοδο. Το έργο είναι του Θεού, εμείς δίνουμε τον κόπο και τον χρόνο μας» λέει χαρακτηριστικά ο έμπειρος σε θέματα ιεραποστολής μητροπολίτης.
Πολύ μεγάλο πρόβλημα είναι το οικονομικό, καθώς πόροι δεν υπάρχουν, οι ενορίες είναι φτωχές και το ελληνικό στοιχείο «λιγοστό έως ανύπαρκτο». Κι όμως, το φιλανθρωπικό έργο που συντελείται είναι αξιοθαύμαστο.
«Όλοι, με το ένα και τα δύο ευρώ, στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες, μην περιμένετε να έρθει κάποιος να δώσει 2.000 ή 3.000 ευρώ. Σε ορισμένες από αυτές τις χώρες, το να δείχνεις το κοινωνικό πρόσωπο της Εκκλησίας θεωρείται προσβολή για τις τοπικές παραδόσεις» εξηγεί ο σεβασμιότατος, υπογραμμίζοντας ότι «χρειάζεται κόπος για να τους δείξουμε ότι για μας τα φιλανθρωπικά προγράμματα είναι έκφραση αγάπης προς τους πονεμένους αδελφούς μας, οι οποίοι αποτελούν εικόνα του Θεού που αγαπάμε και πιστεύουμε».
Ο ίδιος δεν έχει καν σπίτι στη Σιγκαπούρη, που είναι το κέντρο της Μητρόπολης. «Ένα διαμέρισμα 50 τετραγωνικών στοιχίζει μαζί με τους λογαριασμούς κάτι λιγότερο από 2.000 ευρώ τον μήνα» μας λέει. «Εγώ δεν έχω μισθό, ασφάλεια, σπίτι. Παρακαλάω για τους μισθούς των ιερέων μου, καθώς δεν μπορώ να τους καλύψω κάθε μήνα» μας εξομολογείται.
«Οι δωρεές που δίνονται και τα χρήματα από την Αποστολική Διακονία δεν επαρκούν, προσπαθώ να ξεγελάσω τους ιερείς δίνοντας τους χρήματα έναντι. Τώρα τους χρωστάω δύο μισθούς» λέει με απογοήτευση.
Πολλές φορές οι ιερείς απειλούν ότι θα φύγουν για να βρουν δουλειά στην οποία θα πληρώνονται κανονικά. «Αναγκάζομαι να κλείσω ενορίες» μας λέει ο μητροπολίτης Σιγκαπούρης. Στην εκκλησία, χωρίς ψάλτη, χωρίς παπαδάκι, ο μητροπολίτης Σιγκαπούρης κ. Κωνσταντίνος θα βγάλει μόνος του «τον όρθρο, και τη θεία λειτουργία θα την ψάλλουμε όλοι μαζί».
Όσο για το πρόσφορο; Αυτό θα το έχει φτιάξει αποβραδίς, αφού δεν υπάρχουν φούρνοι διαθέσιμοι. «Λόγω παραδόσεων, ακόμη και στα σπίτια δεν προβλέπεται χώρος για φούρνο» μας λέει, σημειώνοντας με νόημα: «Αυτή την καθημερινότητα στην Ελλάδα δεν την καταλαβαίνουν»
Η δημοσιογραφική εμπειρία του
«Είμαστε σε μια εποχή που ο καθένας κοιτάει τον μικρόκοσμο του» λέει με πικρία ο κ. Κωνσταντίνος, αδελφός του μητροπολίτη Χονγκ Κονγκ κ. Νεκταρίου. Ως λαϊκός, ο μητροπολίτης Σιγκαπούρης εργάσθηκε ως δημοσιογράφος σε πολλά μέσα, μεταξύ των οποίων και εκκλησιαστικά ραδιόφωνα.
«Η δημοσιογραφική μου εμπειρία με βοήθησε, καθώς λειτούργησε σαν πρόκληση να εξερευνήσω άλλες νοοτροπίες, πέρα από τις δικές μου, και να τις σεβαστώ» μας λέει ο κ. Κωνσταντίνος, προσθέτοντας ότι η ενασχόληση του με τη δημοσιογραφία τον βοήθησε να κατανοήσει διάφορες δυσκολίες, «όπως ήταν η περίοδος με το φονικό τσουνάμι (2004) και δυσκολίες από άλλες φυσικές καταστροφές».
Η ιστορία της ιεραποστολής από το 1980
Τη δεκαετία του ’80 ξεκίνησαν οι πρώτες ορθόδοξες ιεραποστολικές προσπάθειες στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ασίας. Στην Καλκούτα της Ινδίας υπήρχε ελληνική παροικία έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Έτσι εξηγούνται το ελληνικό κοιμητήριο και ο ιστορικός ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η Μητρόπολη Σιγκαπούρης περιλαμβάνει τη Σιγκαπούρη, την Ινδονησία, τη Μαλαισία, το Μπρουνέι, το Τιμόρ, τις Μαλδίβες, το Μπανγκλαντές, το Νεπάλ, την Ινδία, το Πακιστάν, τη Σρι Λάνκα και το Αφγανιστάν.
Υπάρχουν ορθόδοξες ενορίες και κοινότητες σε αρκετές χώρες, ενώ στη Σιγκαπούρη δεν υπάρχει ναός και νοικιάζεται χώρος για τις λατρευτικές εκδηλώσεις. Συνολικά λειτουργούν 30 ναοί και υπηρετούν 25 κληρικοί, όλοι ιθαγενείς.
Βιντεο από το φετινό Πάσχα
