Το Σάββατο, 5 Οκτωβρίου, η ιαχή «Άξιος» αντήχησε στο κατάμεστο κεντρικό αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου του Σύδνεϋ, προς τιμήν της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος αναγορεύθηκε Επίτιμος Διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ανδρέου, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας. Στη λαμπρά τελετή αναγορεύσεως παρέστησαν ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος και τα μέλη της περί Αυτόν Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου, ο Υφυπουργός Πολιτισμού της Ελλάδος, κ. Ιάσων Φωτήλας, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής Κυβερνήσεως, Ιεράρχες, κληρικοί, μοναχοί και μοναχές, Καθηγητές και σπουδαστές της Θεολογικής Σχολής, κ.ά..
Ιδιαίτερα εντυπωσιακή ήταν η έναρξη της τελετής, όπου ο Οικουμενικός Πατριάρχης, μετά την πανηγυρική είσοδο στο αμφιθέατρο, προϋπαντηθείς υπό νέων της Ομογένειας δι’ επευφημιών και τραγουδιών προς τιμήν Του, έγινε δεκτός με τυμπανοκρουσίες και ήχους σκωτσέζικης γκάιντας από μέλη της ιστορικής μπάντας «Sydney Thistle Highland Pipe Band». Εξίσου εντυπωσιακό, και ταυτοχρόνως συγκινητικό, ήταν το μουσικοθεατρικό πρόγραμμα με το οποίο ολοκληρώθηκε η τελετή, υπό τον τίτλο «Ρωμιωσύνης Αντίλαλοι», που παρουσιάστηκε από νέους και νέες της Χριστιανικής Ενώσεως του Σύδνεϋ.
Στο κυρίως μέρος της τελετής, ο Παναγιώτατος κ.κ. Βαρθολομαίος εκφώνησε ομιλία με θέμα: «Η αναγκαιότης του συνοδικού φρονήματος», όπου εισαγωγικά υπενθύμισε ότι «αρχετυπικώς η αγία ημών Εκκλησία κατά την ημέραν της φανερώσεως αυτής εις τον κόσμον, ευρίσκεται εν Συνόδω, ήτοι συνηγμένη “επί τo αυτό” εν Αγίω Πνεύματι». Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, αποσαφήνισε ότι η Συνοδικότητα στην Ορθόδοξη Εκκλησία «δε νοείται ως σύστημα ανάλογον της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας, όπου αι Εκκλησίαι εκλαμβάνονται και νοούνται ως Ομόσπονδα Κρατίδια με κύριαρχον χαρακτηριστικόν την αριθμητικήν αντιπροσώπευσιν και τας ισοπεδωτικάς λογικάς, ενίων εκ των Ορθοδόξων Εκκλησιών σήμερον». Εξήγησε δε ότι το συνοδικό φρόνημα της Εκκλησίας εκφράζεται αυθεντικά υπό δύο απαραίτητες και απαρέγκλιτες προϋποθέσεις: «Προϋπόθεσις πρώτη: το αξίωμα ή μάλλον το χάρισμα και η ευθύνη τού Πρώτου. […] Προϋπόθεσις δευτέρα: η συνοδικότης ουδόλως δύναται να υφίσταται εκτός των τεθεσπισθέντων υπό των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων όρων και ορίων».
Περατώνοντας τον θεολογικό λόγο του περί του συνοδικού φρονήματος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στο νέο Σύνταγμα της Ι. Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, το οποίο λαμβάνει πρόνοια δημιουργίας Συνόδου Επισκόπων, και συνεχάρη για την πρωτοβουλία του αυτή τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο κ. Μακάριο. Επιπλέον, ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο, ως Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής, καθώς και το Διδακτικό αυτής Προσωπικό, για τη γενόμενη τιμή προς το πρόσωπό Του. Τέλος, απευθύνθηκε με πατρική στοργή προς τους παρισταμένους νέους, προτρέποντάς τους να παραμείνουν πλησίον της Εκκλησίας και του Χριστού, «Όστις δεν θα σας απογοητεύσῃ ποτέ».
Από την πλευρά του, ο Αρχιεπίσκοπος κ. Μακάριος, εκφωνώντας την καταληκτήρια ομιλία της τελετής, ευχαρίστησε αρχικά τον Παναγιώτατο για την αποδοχή της πρότασης να καταστεί ο πρώτος των διδακτόρων της ιεράς επιστήμης της Θεολογίας, στην πρώτη Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή που δημιουργήθηκε στο νότιο ημισφαίριο. Ακολούθως, αφού περιέγραψε το χρονικό των προσπαθειών που κατεβλήθησαν για την ίδρυση της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Ανδρέου, αναφέρθηκε εκτενέστερα στην προσωπικότητα του Οικουμενικού Πατριάρχου, ένα «πρότυπο θεολόγου ανδρός», όπως διέκρινε, που καταθέτει «μετά παρρησίας και σοφίας πολλής» τον θεολογικό λόγο της Μητρός Εκκλησίας. «Αυτή είναι η θεολογία της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και του Οικουμενικού μας Πατριάρχου Βαρθολομαίου: η θεολογία της αληθείας της πίστεως, η σώζουσα θεολογία της Εκκλησίας, η θεολογία των Αγίων και Σεπτών Οικουμενικών Συνόδων και των Πατέρων μας. Αυτήν τη θεολογία έχει ανάγκη σήμερα ο κόσμος», τόνισε με έμφαση καταληκτικά.