Dogma Newsdesk
O Χασάν Ροχανί νικητής των προεδρικών εκλογών στο Ιράν, εξασφάλισε από τον πρώτο γύρο των εκλογών πάνω από το 50% των ψήφων. Η άνετη νίκη θεωρείται έκπληξη.
Ο Ροχανί ένας μετριοπαθής κληρικός νίκησε κατά κράτος υποψηφίους που είχαν τον τίτλο του φαβορί:
• τον διαπραγματευτή για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν Σαίντ Τζαλίλι που συγκέντρωσε μόλις 11% των ψήφων και
•τον δήμαρχο της Τεχεράνης Μπακέρ Καλιμπάφ.
Η μεγαλύτερη έκπληξη όμως έχει να κάνει με το προφίλ του. Δεν ήταν πολλοί εκείνοι που πίστευαν ότι αυτός ο μετριπαθής κληρικός θα κατορθώσει να κερδίσει όχι μόνο τις ψήφους των πολιτών αλλά και πολιτικό κατεστημένο του Ιράν. Το ερώτημα που απασχολεί βέβαια όλο το πλανήτη είναι αν η εκλογή Ροχανί θα σηματοδοτήσει στροφη στην πολιτική του Ιράν στο θέμα των πυρηνικών και στο ζήτημα της Συρίας.
Σύμφωνα με ανάλυση της DW μπορεί να υπάρχουν κάποιες ελπιδες. Αυτό πιστεύει ο πολιτικός αναλυτής Σαντέχ Ζιμπακαλάμ:
«Η σημερινή μέρα θυμίζει την πρώτη νίκη του Μωχάμαντ Χαταμί το 1997, τότε που οι άνθρωποι προσπάθησαν να επιβάλουν την πολιτική αλλαγή με την ψήφο τους», επισημαίνει. Η έκβαση των εκλογών αναμένεται να προκαλέσει κλυδωνισμούς στο στρατόπεδο των συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων, που δεν είχε καταφέρει να ομονοήσει σε κοινό υποψήφιο, παρ΄ότι επί μήνες τον αναζητούσε.
Τόσο ο Σαίντ Τζαλίλι, όσο και ο Αλί Ακμπάρ Βελαγιατί, σύμβουλος του πνευματικού ηγέτη της χώρας Αγιατολάχ Αλί Χαμενεί, ηττήθηκαν τελικά.
Από την πλευρά του ο Χασάν Ροχανί μπορεί να μη θεωρείται η πιο εμβληματική μορφή των μεταρρυθμιστών, αλλά ασφαλώς ήταν ο μόνος που επέδειξε μετριοπάθεια στον προεκλογικό αγώνα και υποσχέθηκε μάλιστα να επιδείξει μεγαλύτερη διπλωματία προς τη Δύση με στόχο να αμβλύνει τις εμπορικές κυρώσεις που έχουν επιβληθεί στο Ιράν.
Τέσσερα χρόνια μετά την ήττα του αποκαλούμενου «πράσινου κινήματος» περί τον Μιρχοσείν Μουσαβί, οι μεταρρυθμιστές γιορτάζουν την επιστροφή τους στην καρδιά της πολιτικής. Αυτό οφείλεται κυρίως στους απλούς ψηφοφόρους, οι οποίοι, όπως εκτιμά ο πολιτικός αναλυτής Σαντέχ Ζιμπακαλάμ «έχουν αντιληφθεί, ότι απέχοντας από τις εκλογές, δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν τίποτα.
Φυσικά έπαιξαν ρόλο και οι εκκλήσεις υπέρ του Ροχανί από τον Ραφσαντζανί, τον Χαταμί και κάποιους μεταρρυθμιστές που παραμένουν έγκλειστοι στις φυλακές».