Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, την Παρασκευή, 6 Δεκεμβρίου 2024, χοροστάτησε στη Θεία Λειτουργία, για την εορτή του Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας, του Θαυματουργού, στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ιερό Ναό στο Τζιβαλί της Πόλεως, ο οποίος έχει παραχωρηθή για την εξυπηρέτηση της Ουκρανοφώνου κοινότητος της Πόλεως.
Στην ομιλία του αναφέρθηκε στην ιστορική ανακοίνωση που έκανε ο προκάτοχός του αοίδιμος Πατριάρχης Αθηναγόρας, από τον ίδιο Ναό, ανήμερα της πανηγύρεώς του, στις 6 Δεκεμβρίου 1963, εκφράζοντας την πρόθεσή του να μεταβεί μετά ένα μήνα στην Αγία Πόλη Ιερουσαλήμ για να συναντήσει τον Πάπα Παύλο Στ. “Από της απόψεως αυτής, ο Ναός της Κοινότητός σας θα παραμείνη στην ιστορία της Εκκλησίας μας και δη των σχέσεων αυτής προς την Εκκλησία της Ρώμης”, είπε ο Πατριάρχης και πρόσθεσε:
“Και έκτοτε, κατά την διαρρεύσασαν εξηκονταετίαν, συνετελέσθησαν εις τον τομέα της προσεγγισεως και της συμφιλιώσεως των Εκκλησιών Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής τόσον πολλά και τόσον μεγάλα, ώστε είναι αδύνατον να μη αισθανώμεθα ευγνώμονες προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν διά τας πλουσίας ευεργεσίας Αυτού. Εξήκοντα ολόκληρα έτη παρήλθον από την πρώτη εκείνη συνάντησι των Ιεροσολύμων και ήδη δέκα έτη συνεπληρώθησαν εφέτος και από την δεύτερη συνάντησι που πραγματοποιήθηκε εκεί τον Μάιον του 2014 μεταξύ του Αγιωτάτου Πάπα Φραγκίσκου και της ημών Μετριότητος, εις εορτασμόν της πεντηκοντατετίας της ιστορικής αυτής επετείου. Συγχρόνως δε, κατά το παριππεύον έτος, ενθυμούμεθα με ευγνωμοσύνην και την πρώτην επίσκεψιν του αδελφού Φραγκίσκου ενταύθα, προ δεκαετίας ακριβώς, κατά την Θρονικήν Εορτήν της Κωνσταντινουπολίτιδος Εκκλησίας, τον Νοέμβριον του 2014.
Ήδη δε με μεγάλη χαρά και εξιδιασμένη τιμή ετοιμαζόμεθα να υποδεχθούμε εκ νέου τον Πάπαν τον προσεχή Μάιον, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων που οργανώνουμε από κοινού με την Εκκλησίαν της Πρεσβυτέρας Ρώμης διά να τιμήσωμεν την σπουδαίαν επέτειον των 1700 ετών από της συγκλήσεως της εν Νικαία Α´ Οικουμενικής Συνόδου. Ο πανηγυρικός εορτασμός της Συνόδου αυτής, ως αναγνωρισμένης και σεβαστής από ολόκληρον την Χριστιανοσύνην, αποτελεί συγχρόνως και αφορμήν διά κάλεσμα προς όλους εις ενότητα.
Χαιρόμεθα βαθέως, διότι και ο νυν Πάπας έχει τας αυτάς ως και οι άμεσοι προκάτοχοί του, από Παύλου του Ϛ’ εως Βενεδίκτου του ΙϚ’, διαθέσεις διά το μέγα ζήτημα «της των πάντων ενώσεως», υπέρ της οποίας προσεύχεται αδιαλείπτως η Αγία Εκκλησία μας. Καθώς δε κατά το προσεχές έτος η ημερομηνία εορτασμού της εορτών εορτής, του Αγίου Πάσχα, συμπίπτει, τύχη αγαθή, διά την Ανατολικήν και την Δυτικήν Χριστιανοσύνην, θεωρούμε ότι μας δίδεται χρυσή ευκαιρία να καταλήξωμεν εις συμφωνίαν με τον αδελφόν Φραγκίσκον περί της μονίμου καθιερώσεως του εορτασμού του Πάσχα υπό της Ορθοδόξου και Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας την αυτήν ημέραν και διά τα επόμενα έτη, συμφώνως μάλιστα προς το Κανόνιον της καθ᾽ ημάς Εκκλησίας. Είμεθα δε αισιόδοξοι ότι και η Αγγλικανική Εκκλησία και αι λοιπαί Προτε-σταντικαί Ομολογίαι ασμένως θα υιοθετήσουν μίαν τοιαύτην συμφωνίαν.”
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος, δραττόμενος της ευκαιρίας, απευθύνθηκε προς εκείνους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι οποίοι αντιδρούν σε αυτή την προοπτική διευκρινίζοντας ότι:
“H εν λόγω συμφωνία θα αφορά αποκλειστικώς εις το ζήτημα της ημέρας εορτασμού του Πάσχα και όχι ασφαλώς εις συλλειτουργίαν με τους αδελφούς μας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, η οποία συλλειτουργία προϋποθέτει την κοινωνίαν μεταξύ των δύο Εκκλησιών μας, εις την οποίαν, παρά την πρόοδον του θεολογικού διαλόγου και τα σημαντικά βήματα που έχουν συντελεσθή, δεν έχουμε ακόμη φθάσει. Όπως η πλεινότης των Ορθοδόξων Εκκλησιών εορτάζει την επί θύραις μεγάλην Δεσποτικήν εορτήν των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου κατ᾽ έτος, την ίδια δηλαδή ημερομηνία με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, όπως οι εν Ελλάδι Ρωμαιοκαθολικές Κοινότητες ακολουθούν το Ορθόδοξον Κανόνιον διά τον προσδιορισμόν του Πάσχα, προκειμένου να το εορτάζουν από κοινού με τους Ορθόδοξους αδελφούς τους, όπως εις Φιλλανδίαν από πολλών ετών η ημερομηνία του Πάσχα είναι κοινή δι᾽ όλους τους Χριστιανούς της χώρας, το αυτό προτείνουμε να θεσμοθετηθή εις παγχριστιανικόν επίπεδον και δη επί τη βάσει του τρόπου καθορισμού του Πάσχα υπό της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Φρονούμεν ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος διά να τιμήσωμεν την μνήμην των Πατέρων της εν Νικαία Α´ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, ρύθμισαν και το ζήτημα του κοινού εορτασμού του Πάσχα. Είναι πράγματι θλιβερόν 1700 έτη αργότερα να συζητούμε ακόμη για το θέμα αυτό!”
Και ο Παναγιώτατος πρόσθεσε:
“Δεν νοείται και είναι απαράδεκτο να εξακολουθούμε σήμερα, εις τας αρχάς του 21ου αιώνος, να ζούμε με φανατισμούς, μικροψυχία και προκαταλήψεις. Ο Θεός μας είναι Θεός της αγάπης. Και αν ακόμη έγιναν λάθη εις το παρελθόν, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς πρέπει να τα διαιωνίζουμε. Αυτές τις απλές αλλά και συνάμα μεγάλες αλήθειες μας τις εδίδαξε καθ᾽ όλην την μακράν του Πατριαρχείαν ο αοίδιμος μέγας προκάτοχός μας Πατριάρχης Αθηναγόρας. Γι᾽ αυτό και πάντοτε του είμεθα ευγνώμονες. Σήμερα ιδιαιτέρως υπερίπταται η ψυχή του εδώ και συναγάλλεται μαζί μας. Αιωνία αυτού η μνήμη και άληστος!”
Προσευχή για τους Ρώσσους κληρικούς και λαϊκούς, που υποστηρίζουν τους χειμαζόμενους Ορθοδόξους αδελφούς τους στην Ουκρανία
Ο Παναγιώτατος υπενθύμισε ότι ο Ναός αυτός έχει παραχωρηθεί από την Μητέρα Εκκλησία για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών των Ουκρανοφώνων τέκνων της, που διαβιούν στην Πόλη, συγχαίροντας τον ουκρανικής καταγωγής Ιερατικώς Προϊστάμενο της Κοινότητος Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου κ. Μεθόδιο για το έργο που επιτελεί.
“Το ανύστακτον ενδιαφέρον της Μητρός Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως επεκτείνεται όμως και προς τον πιστόν και σκληρώς δοκιμαζόμενον λαόν της Ουκρανίας, ο οποίος επί σχεδόν τρία έτη βιώνει την φρίκην ενός αποτροπαίου πολέμου από μέρους της Ρωσσικής Ομοσπονδίας. Η επικειμένη εορτή των Χριστουγέννων, η κατ᾽ εξοχήν ημέρα εξαγγελίας της «επί γης ειρήνης», θα πρέπει να κινητοποιήση όλους για τον οριστικό τερματισμό του πολέμου με δικαία και βιώσιμη ειρήνη για την Ουκρανία. Προσευχόμεθα αδιαλείπτως υπέρ της ταχείας και πλήρους αποκαταστάσεως της υγείας των τραυματιών και υπέρ αναπαύσεως της ψυχής των θυμάτων και κουφισμού των οικογενειών των τόσον εις την Ουκρανίαν όσον και εις την Ρωσσίαν. Σήμερον δε απευθύνομεν ιδιαιτέρας ικεσίας προς τον εορταζόμενον Άγιον Νικόλαον και υπέρ όλων εκείνων των Ρώσσων κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι υποστηρίζουν τους εν Ουκρανία χειμαζομένους Ορθοδόξους αδελφούς τους και υφίστανται απηνείς διώξεις και φυλακίσεις, επειδή ακριβώς υψώνουν την φωνή τους εναντίον της απανθρώπου πολιτικής του Προέδρου Πούτιν και του αντιχριστιανικού κηρύγματος του Πατριάρχου Κυρίλλου. Είθε το παράδειγμά των να αφυπνίση συνειδήσεις εντός και εκτός της χώρας των.”
Ο Παναγιώτατος εξέφρασε την Πατριαρχική ευαρέσκειά του για τον Θεοφιλ. Επίσκοπο Αλικαρνασσού κ. Αδριανό, Επόπτη της Περιφερείας Φαναρίου-Κερατίου Κόλπου, “ο οποίος ανυστάκτως μεριμνά διά τας ανάγκας της Περιφερείας του και συμπαρίσταται ενεργώς εις την ενταύθα Ουκρανόφωνον παροικίαν, ως αληθής φορεύς του πνεύματος του Φαναρίου. Εκφράζομεν δε εις αυτόν τας εγκαρδίους ευχάς μας διά ταχείαν αποκατάστασιν της υγείας του μετά το πρόσφατον ατύχημα που είχε”. Ευχαρίστησε δε και την Εκκλησιαστική Επιτροπή της Κοινότητος για την προσφορά της.
Με αφορμή τη σημερινή εορτή, αναφέρθηκε στους αειμνήστους Μ. Οικονόμο Νικόλαο Πετροπέλλη, Αρχειοφύλακα των Πατριαρχείων, ο οποίος επί δεκαετίες διετέλεσε Ιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητας Αγίου Νικολάου Τζιβαλίου, και Νικόλαο Μαγγίνα, στενό συνεργάτή του, ο οποίος απαθανάτισε με τον φωτογραφικό φακό του την σύγχρονη ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Κατά τη Θεία Λειτουργία τον θείο λόγο κήρυξε ο Ιερολ. Διάκονος της Σειράς κ. Επιφάνιος Kamyanovich.
Εκκλησιάστηκαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Προύσης κ. Ιωακείμ, ο Γενικός Πρόεξενος της Ουκρανίας στην Πόλη Εντιμ. κ. Roman Nedilskyi, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε., μέλη της Ουκρανικής Κοινότητος, και προσκυνητές από το εξωτερικό.
__________
Φωτό:Νίκος Παπαχρήστου