Στην ομιλία του, ο Παναγιώτατος, εξέφρασε την χαρά του που η περιοχή της Κουινσλάνδης αποκτά για πρώτη φορά Επίσκοπο, γεγονός που, όπως είπε, αποτελεί μεγάλη ευλογία για τον λαό, ο οποίος αγαπά ιδιαιτέρως την Εκκλησία και παραμένει πιστός στις παραδόσεις και τις αξίας του Γένους, ενώ επαίνεσε τον νέο Επίσκοπο κ. Βαρθολομαίο για τα πολλά χαρίσματα του, την πλουσία πείρα και τις διοικητικές του ικανότητες.
“Παρά την ίδρυσιν της Ιεράς Επισκοπής Βρισβάνης, ομού μετά των λοιπών πέντε Επισκοπών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, αυτή παραμένει μία και ακατάτμητος Επαρχία του Πανσέπτου Οικουμενικού Θρόνου, συμφώνως προς τας προβλέψεις του νέου Συντάγματος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής, το οποίον κατηρτίσθη με πολύν κόπον και μελέτην εκ μέρους του Ιερωτάτου Αρχιεπισκόπου, των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων και πλειάδος ειδικών επιστημόνων και ενεκρίθη ομοφώνως υπό της περί ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου κατά την συνεδρίαν του παρελθόντος Αυγούστου. Πράγματι, αυτή η καθοριστική διά τα εν Αυστραλία εκκλησιαστικά πράγματα αλλαγή ήτο επιβεβλημένη, καθώς το προηγούμενον Σύνταγμα, καταρτισθέν εν έτει 1959, ήτο πεπαλαιωμένον και εις πολλάς περιπτώσεις αλυσιτελές και ελλιπές.
Πλειστάκις, κατά την διάρκειαν της παρούσης ιεραποδημίας μας, έχομεν αναφερθή εις την αποστολικήν παράδοσιν, η οποία δεν σχετίζεται μόνον προς την δογματικήν διδασκαλίαν, την πίστιν της Εκκλησίας ή την λατρευτικήν και μυστηριακήν ζωήν, αλλά και με την εκκλησιαστικήν διοίκησιν και διακυβέρνησιν, διότι εντός του παναγίου Σώματος της Εκκλησίας δεν υφίστανται τοιούτου είδους δυιστικαί περιχαρακώσεις. Τα πάντα συνιστούν και υπηρετούν, αλλά και τα πάντα εκπορεύονται εκ του Ενός και του αυτού Κυρίου και ευρίσκονται εντός του ενιαίου όλου του μυστηρίου της θείας Οικονομίας. Συνεπώς, η απόκλισις εκ της παραδεδομένης ιεροκανονικής διασπονδυλώσεως της Εκκλησίας και η ροπή προς κοσμικά πρότυπα υποσκάπτει τα θεμέλια της υγιούς εκκλησιολογίας.
Η αλήθεια της Εκκλησίας αφορά εις το όλον αυτής και δεν δύναται να υπάρχη μερικώς και αποσπασματικώς εις ωρισμένας μόνον εκφάνσεις αυτής, διό και το Οικουμενικόν Πατριαρχείον προφρόνως απεδέχθη τας σχετικάς προτεινομένας ρυθμίσεις υπό του αδελφού Αρχιεπισκόπου κυρίου Μακαρίου. Δεν πρόκειται ασφαλώς περί νομής της εξουσίας, αλλά περί πιστότητος εις την αρχέγονον εκκλησιολογικήν διδασκαλίαν της Αγίας ημών Εκκλησίας και την Αποστολικήν παράδοσιν. Αι αποκλίσεις εκ της ευθείας αυτής οδού πολλάκις εις το παρελθόν ωδήγησαν την Εκκλησίαν εις την διασάλευσιν της ενότητος και την δημιουργίαν σχισμάτων και παρασυναγωγών επί απωλεία ψυχών, διό και ο Ποιμενάρχης σας, εν αγαστή συνεργασία μετά του καθ᾽ ημάς Ιερού Κέντρου, ηθέλησε να διορθώση τας στρεβλώσεις και τα λάθη του παρελθόντος.”
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτατος είπε:
“Έχετε το προνόμιον και την ευλογίαν της διαβιώσεως εις την μεγάλην και φιλόξενον χώραν της Αυστραλίας, με ελευθερίαν, ευμάρειαν και ευοιώνους προοπτικάς διά το μέλλον. Γνωρίζομεν όμως, ότι πάντοτε εις την καρδίαν σας υπάρχει η νοσταλγία της πατρίδος. Η Αγία ημών Εκκλησία πρωτίστως είναι η Κιβωτός της Σωτηρίας αλλά και η Κιβωτός της διαφυλάξεως των τιμαλφών του Γένους, και ως εκ τούτου είναι ο μοναδικός τρόπος να μη απολέσητε ποτέ τον σύνδεσμον μετά της πατρίδος, καθώς εις την Εκκλησίαν ακούετε την ωραίαν Ελληνικήν γλώσσαν, την μητρικήν γλώσσαν του πνεύματος, ως απεκλήθη, και συναναστρέφεσθε με τους αδελφούς Έλληνας και μοιράζεσθε τας κοινάς αγωνίας και καημούς. Να διακονήτε την Αγίαν Εκκλησίαν μας μετά ακλονήτου πιστότητος εις όσα παρελάβετε εκ των πατέρων ημών. Διατηρήσατε τα ήθη και τας αξίας του Γένους και εύχεσθε υπέρ της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και του Πατριάρχου σας.”
Προηγουμένως, τον Πατριάρχη είχε προσφωνήσει με λόγους σεβασμού και απολύτου αφοσιώσεως ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Βρισβάνης κ. Βαρθολομαίος.
Φωτογραφία αρχείου