Πάπας Φραγκίσκος:«Προκαλεί πόνο το ότι δε μπορούμε να συλλειτουργήσουμε με τους Ορθοδόξους αδελφούς μας»
Στις σχέσεις της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας αναφέρθηκε ο Πάπας Φραγκίσκος, επιβεβαιώνοντας ότι «ετοιμάζεται να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα, προκειμένου να συναντήσει τον ‘αδελφό’ του, Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο».
Θεοδώρα Αβαγιανού
Στις σχέσεις της Ρωμαιοκαθολικής και της Ορθόδοξης Εκκλησίας αναφέρθηκε ο Πάπας Φραγκίσκος, επιβεβαιώνοντας ότι « ετοιμάζεται να επισκεφθεί τα Ιεροσόλυμα, προκειμένου να συναντήσει τον ‘αδελφό’ του, Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο».
Σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στην ιταλική εφημερίδα La stampa, ο Ποντίφικας δήλωσε πως η εν λόγω συνάντηση θα γίνει προκειμένου «να τιμήσουν τα πενήντα χρόνια από τον εναγκαλισμό του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα με τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ, που είχε λάβει χώρα, στην πόλη αυτή, το 1964».
Σχετικά με τους Ορθοδόξους αναφέρει: «Δέχθηκα, τους εννέα αυτούς μήνες, επισκέψεις πολλών ορθόδοξων αδελφών. Του Βαρθολομαίου, του Ιλαρίωνα, του μητροπολίτη Περγάμου Ζηζιούλα, του κόπτη Πατριάρχη της Αιγύπτου Τουάντρος. Τους δέχθηκα ως αδελφούς, διαθέτουν την αποστολική διαδοχή».
Τονίζει πως λυπάται για το γεγονός ότι δεν μπορούν ακόμα να συλλειτουργήσουν. «Προκαλεί πόνο το ότι δεν μπορούμε, ακόμη, να συλλειτουργήσουμε, αλλά η φιλία υπάρχει. Και νομίζω ότι ο δρόμος είναι αυτός: φιλία, κοινή προσπάθεια και προσευχή υπέρ της ενότητας. Δώσαμε ό ένας την ευχή του στον άλλον, ο ένας αδελφός δίνει την ευχή του στον άλλο αδελφό. Ο ένας λέγεται Πέτρος και ο άλλος Ανδρέας, Μάρκος, Θωμάς».
Ο ευαισθητοποιημένος σε θέματα ανθρωπιάς Φραγκίσκος, μλησε και για το μεγάλο πρόβλημα της πείνας, που μαστίζει τον πλανήτη: «θέλω να πω σε όλους: δώστε να φαει σε όποιον έχει ανάγκη. Αν εργασθούμε και συντονιστούμε με όλες τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, μπορούμε να δώσουμε μια μεγάλη συμβολή στο να ξεπερασθεί αυτή η παγκόσμια τραγωδία».
Δεν παρέλειψε ακόμη, να σχολιάσει τα περί μαρξισμού «Η μαρξιστική ιδεολογία είναι λανθασμένη, αλλά γνώρισε πολλούς μαρξιστές που ήταν καλοί άνθρωποι» εξηγώντας πως οι μέχρι τώρα αναφορές του ήταν «στην κοινωνική διδαχή της Εκκλησίας».
«Υπήρχε η ελπίδα πως με την οικονομική ανάπτυξη, το ποτήρι θα γέμιζε και θα μπορούσαν να ευνοηθούν και οι πιο φτωχοί. Στην πραγματικότητα, όμως, όταν γεμίζει, το ποτήρι μεγαλώνει, αποκτά μεγαλύτερη διάσταση και για τους φτωχούς δεν μένει τίποτα».
Τέλος, επισήμανε ότι θέλει να αξιοποιήσει τις γυναίκες αλλά δεν θεωρεί ότι βαδίζουμε προς γυναίκες-ιερείς ή συγκεκριμένα καρδινάλιους.
