Η εκκλησία τιμά τον Άγιον Παντελεήμονα ως ιατρόν το επάγγελμα, καταγόμενον εκ Νικομηδείας, ιατρεύοντα δωρεάν τους ασθενείς αυτού, ομολογήσαντα τον Χριστόν και μαρτυρήσαντα το 305 μ.Χ. επί βασιλείας Μαξιμιανού διά πολλών βασάνων, α υπερέβη καρτερικώς και από τα οποία εξήλθε αλώβητος, τελειωθείς δι᾽ αποκεφαλισμού υπό δημίου, εις τον οποίον ο ίδιος μόνος έκλινε την κεφαλήν, όπως μαρτυρήση υπέρ του Χριστού.
Εις την ως άνω Ιεράν Μονήν αυτού ετελέσθη Εσπερινός αφ᾽ εσπέρας και θεία Λειτουργία ανήμερα της εορτής, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου, Γραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, συλλειτουργούντων αυτώ Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και Ιεροδιακόνων, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Αρχιμανδρίτου π. Ευσεβίου και του Λαμπαδαρίου του Ναού της Αναστάσεως κ. Γεωργίου Αλβανού και μετέχοντος πυκνού εκκλησιάσματος εκ μοναχών, μοναζουσών και λαικών Ελληνοφώνων και Αραβοφώνων της παροικίας Ιεροσολύμων.
Διαρκούσης της θείας Λειτουργίας προσήλθεν και προσεκύνησεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Αγιοταφιτών.
Την Πατριαρχικήν Συνοδείαν, την Αρχιερατικήν και το εκκλησίασμα εδεξιώθη διά το κέρασμα εις το ηγουμενείον η ανακαινίσασα την Ιεράν Μονήν καθηγουμένη μοναχή Χαριτίνη.