Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρος, χοροστάτησε κατά την Ακολουθία του πανηγυρικού Εσπερινού, στον εορτάζοντα Ιστορικό Κοινοτικό Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Την επομένη ημέρα ο Μακαριώτατος χοροστάτησε κατά τον Όρθρο και προέστη της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων, Ταμιάθεως κ. Γερμανού και Νειλουπόλεως κ. Νικοδήμου.
Στην λατρευτική Σύναξη προσήλθαν, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια κ. Αθανάσιος Κοτσιώνης, ο πλοίαρχος του εν Αλεξανδρεία Ναυτικού Συνδέσμου, Κωνσταντίνος Βαρουξής, ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητος Αλεξανδρείας κ. Ιωάννης Σιόκας και κ. Ανδρέας Βαφειάδης, η Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων «Πτολεμαίος Α΄» και του Ναυτικού Ομίλου κα. Λιλίκα Θλιβίτου, οι εκπρόσωποι φορέων και Σωματείων της Αλεξάνδρειας, οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές των ελληνικών σχολείων της Μεγάλης Πόλεως, Πρόσκοποι, καθώς και πιστοί της Ελληνικής και Αραβοφώνου Κοινότητος.
Κατά την ομιλία του ο Μακαριώτατος, με θερμότατα λόγια, αναφέρθηκε στο νόημα της διπλής εορτής του Ευαγγελισμού και της Εθνικής Παλιγγενεσίας, την Παναγία, την Πανύμνητη Μητέρα, που γέμισε και πάλι από πιστούς τον περικαλλή ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.
Ο Μακαριώτατος αναφερόμενος στην πρόσφατη περιοδεία του στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου διαπίστωσε ότι οι κόποι των προκατόχων ιεραποστόλων δεν πήγαν χαμένοι, δεν λησμόνησε να αναφερθεί στην άδικη και αντικανονική παρείσφρηση εκ μέρους της Ρωσικής Εκκλησίας, η οποία καρπώνεται ξένους πνευματικούς μόχθους και αγώνες, τονίζοντας χαρακτηριστικά «Έχει πικραθεί η καρδιά μας πάρα πολύ όταν αδέλφια μας ορθόδοξοι ήρθανε στον χώρο το δικό μας. Μα τόσα χρόνια εμείς δεν δουλέψαμε; Τα δάκρυα τα δικά μας δεν πότισαν την Αφρική;»
Φανερά συγκινημένος, ο Πατριάρχης Θεόδωρος αναφέρθηκε στο ελληνικό πνεύμα, το οποίο δεν είναι περιορισμένο στα γεωγραφικά σύνορα της Ελλάδος, αλλά απλωμένο στα πέρατα της οικουμένης, ιδιαιτέρως σε κάθε γωνιά της Αφρικής, όπου οι ελληνικές παροικίες κρατούν αναμμένη τη δάδα του ελληνισμού. Με έκδηλο τον πόνο της καρδιάς του, όμως, ο Μακαριώτατος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην τραγική εμπόλεμη κατάσταση στην Ουκρανία. Συγκεκριμένα, χωρίς να μπορεί να κρύψει τα δάκρυα του, μνημόνευσε την Οδησσό, την πόλη στην οποία αφιέρωσε δέκα ολόκληρα χρόνια της ζωής του, υπηρετώντας κάτω από δύσκολες συνθήκες στην ελληνική Εκκλησία της Αγίας Τριάδος, και την οποία με πολύ πόνο βλέπει, ότι σήμερα βομβαρδίζεται και δοκιμάζεται.
«Μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας, θέλω παιδιά μου, να κηρύξω σήμερα την ειρήνη. Να παρακαλέσω την Υπέρμαχο Στρατηγό, την Υπεραγία Θεοτόκο, να φωτίζει και να δίνει δύναμη στους ομόδοξους αδελφούς, ώστε να πάψει ο πόλεμος και να ζουν εν αγάπη και ομονοία». Με αυτήν την εγκάρδια ευχή, ο Πατριάρχης έκλεισε τον λόγο του, ευχόμενος προς όλους χρόνια πολλά και ευλογημένα.
Προ της απολύσεως της Πατριαρχικής Θείας Λειτουργίας πραγματοποιήθηκε, εντός του Ιερού Ναού, η Δοξολογία για την Εθνική Επέτειο και η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των αγωνισαμένων και πεσόντων κατά τους αγώνες του Έθνους, καθώς και η κατάθεση στεφάνων στα δύο ηρώα στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού.
Με πληροφορίες από Εθνικό Κήρυκα