Πατριάρχης Μόσχας: Ο παπισμός είναι επικίνδυνος
Πατριάρχης Κύριλλος: Ο παπισμός είναι επικίνδυνος επειδή ένας άνθρωπος επηρεάζεται πολύ ευκολότερα απ’ ο, τι μια ομάδα ανθρώπων.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας στον Πατριαρχικό Ιερό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κρεμλίνου, στις 4 Νοεμβρίου 2019, παρατέθηκε γεύμα, κατά τη διάρκεια του οποίου τους συνδαιτυμόνες προσφώνησε ο Αγιώτατος Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών Κύριλλος.
Αναφερόμενος σε κρισιακά φαινόμενα στην παγκόσμια Ορθοδοξία ο Αγιώτατος κ. Κύριλλος ειδικότερα τόνισε:
«Σήμερα διερχόμεθα ορισμένες δυσκολίες και πρωτίστως στις σχέσεις μας με την Κωνσταντινούπολη. Σε αντίθεση όμως με την Κωνσταντινούπολη, η οποία αθετεί τους ιερούς κανόνες, παρεμβαίνει στην ξένη δικαιοδοσία, χορηγεί «αυτοκέφαλο» σ’εκείνους, οι οποίοι δεν το ζητούν, επιμένει στα λοιπά προνόμια, τα οποία ουδέποτε ήταν χαρακτηριστικά της, η Εκκλησία μας δεν επιδιώκει πανορθόδοξη εξουσία. Εκείνο που θέλουμε είναι μόνον να κρατήσουμε την κανονική τάξη και δεν μπορούμε να αφήσουμε να εμφανισθεί στην Ορθοδοξία κάτι σαν τον παπισμό, ο «ψευδοπαπισμός».
Να πω ίσως ένα απρόσμενο πράγμα. Διατί είναι επικίνδυνος ο παπισμός; Διότι μάλιστα ο παπισμός δεν προέρχεται ούτε από τον Λόγο του Θεού, αλλά ούτε από την Παράδοση της Εκκλησίας. Να παραθέσω ένα άλλο επιχείρημα, εντελώς διαφορετικό: ο παπισμός είναι επικίνδυνος διότι ένας άνθρωπος επηρεάζεται πολύ ευκολότερα από ο, τι μια ομάδα ανθρώπων. Και ο πάπας, και ο πατριάρχης, που θέλει να γίνει πάπας, καθίστανται πολύ ελκυστικός σκοπός για τους ισχυρούς της γης, ενώ η έξωθεν επίδραση σε ένα άνθρωπο μπορεί να καταστρέψει την Εκκλησία.
Με τη διαμόρφωση του συνοδικού πολιτεύματος της Εκκλησίας οι Άγιοι Απόστολοι συνειδητοποιούσαν πολύ καλά τι έκανανε. Είναι αδύνατο να φαντασθούμε ότι στα πλαίσια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας μόνον ένας άνθρωπος να επωμιζόταν ευθύνη για όλη την Εκκλησία, άλλωστε θα μπορούσε να συλληφθεί, να εξαναγκασθεί σε συνεργασία, να απειληθεί. Όμως όλοι αυτοί οι κίνδυνοι αντιμετωπίζονται με το συλλογικό, το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας.
Γι’αυτό και στην εποχή μας πρέπει να προστατεύουμε το συνοδικό πολίτευμα της Οικουμενικής Εκκλησίας. Δεν αμφισβητούμε το πρωτείο τιμής του Κωνσταντινουπόλεως αλλά δεν δεχόμεθα οιαδήποτε επιβουλή κατά της οικουμενικής εξουσίας. Ο Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος ευρίσκεται στο χώρο της Τουρκίας, είναι πολύ εύτρωτος ως πρόσωπο, γι’αυτό μας μένει μόνον να προσευχόμαστε προκειμένου ο Θεός να τον απαλλάξει από επιδράσεις που μπορούν να επηρεάσουν επιζήμια τη ζωή όλης της Εκκλησίας».
