Για σχεδόν μισό αιώνα το κίνημα κατά των αμβλώσεων έχει προωθηθεί προς έναν στόχο που μερικές φορές φαινόταν αδύνατος, ακόμη και για τους αληθινούς πιστούς: την ανατροπή της απόφασης της «Roe v. Wade» (Ρόι εναντίον Γουέντ).
Αυτή η μονομερής αποστολή σήμαινε ότι έρχομαι στην Ουάσιγκτον κάθε Ιανουάριο για την Πορεία για τη Ζωή για να σηματοδοτήσει την επέτειο της «Roe». Απαιτούσε την εκλογή νομοθετών κατά των αμβλώσεων και τη διατήρηση της πίεσης για ψήφιση κρατικών περιορισμών. Περιλάμβανε χρηματοδότηση ομάδων λόμπι κατά των αμβλώσεων, προσευχές και διαμαρτυρίες έξω από κλινικές και άνοιγμα εγκαταστάσεων για να πειστούν οι γυναίκες να διατηρήσουν την εγκυμοσύνη τους. Και μετά, την περασμένη εβδομάδα, το προσχέδιο της γνώμης του Ανώτατου Δικαστηρίου που διέρρευσε ότι θα ανέτρεπε το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση αποκάλυψε ότι το όνειρο των ακτιβιστών κατά των αμβλώσεων για μια Αμερική μετά την απόφαση του 1973 έμοιαζε έτοιμο να πραγματοποιηθεί.
Η γνώμη του δικαστηρίου δεν είναι οριστική, αλλά το προσχέδιο άλλαξε αμέσως τον ορίζοντα θέτοντας ένα νέο ερώτημα: Εάν η «Roe» χτυπηθεί, πού θα πάει το κίνημα κατά των αμβλώσεων;
Πολλοί ηγέτες διπλασιάζουν τις πολιτειακές προσπάθειες, όπου είχαν ήδη επιτυχία, με το βλέμμα σε πιο περιοριστικά μέτρα. Αρκετές εξέχουσες ομάδες λένε τώρα ότι θα υποστήριζαν μια εθνική απαγόρευση των αμβλώσεων μετά από 15 εβδομάδες ή μόλις έξι, όλες χαμηλότερες από το πρότυπο της «Roe» που ήταν περίπου 23 ή 24. Μια κλίκα μιλάει για «κατάργηση των αμβλώσεων», προτείνοντας νομοθεσία για να τεθεί εκτός νόμου έκτρωση μετά τη σύλληψη, με ελάχιστες έως καθόλου εξαιρέσεις σε περιπτώσεις βιασμού ή αιμομιξίας.
Η εκτεταμένη λαϊκή εκστρατεία κατά των αμβλώσεων πλησιάζει ταχέως σε μια εντελώς νέα εποχή, μια εποχή στην οποία η άμβλωση δεν θα ήταν πλέον ένα εθνικά προστατευμένο δικαίωμα που πρέπει να υπερνικηθεί, αλλά μια απόφαση που θα νομοθετηθεί από μεμονωμένες πολιτείες. Για πολλούς ακτιβιστές, η ανατροπή της «Roe» θα σήμαινε αυτό που βλέπουν όχι ως το τέλος, αλλά μια νέα αρχή για τον περιορισμό της πρόσβασης στις αμβλώσεις ακόμη περισσότερο. Θα αποτελούσε επίσης μια δοκιμασία, καθώς όσοι υποστήριζαν από καιρό τη σταδιακή αλλαγή θα μπορούσαν να συγκρουστούν με εκείνους που πιέζουν όλο και περισσότερο να τερματιστεί εντελώς η νόμιμη άμβλωση.
Αυτή την εβδομάδα, πολλοί ηγέτες κατά των αμβλώσεων ήταν επιφυλακτικοί στο να πανηγυρίσουν πριν από την τελική απόφαση του δικαστηρίου, που αναμένεται αυτό το καλοκαίρι. Θυμήθηκαν το «Planned Parenthood v. Casey» το 1992, όταν ήλπιζαν ότι το δικαστήριο θα ανέτρεπε την «Roe» και τελικά δεν το έκανε. Αλλά είπαν ότι προετοιμάζονται για αυτή τη στιγμή και τις δυνατότητές της εδώ και δεκαετίες. «Αν ένας σκύλος πιάσει ένα αυτοκίνητο, δεν ξέρει τι να κάνει», είπε η Κάρολ Τομπίας (Carol Tobias), πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής για το δικαίωμα στη ζωή (National Right to Life Committee). «Εμείς ξέρουμε».
Η Σούζαν Αντονι Λιστ (Susan B. Anthony List), μια πολιτική ομάδα κατά των αμβλώσεων, σχεδιάζει μια στρατηγική που περιλαμβάνει πολιτειακά νομοθετικά σώματα όπου βλέπει περιθώρια να προωθήσει τον σκοπό τους ή να τον προστατεύσει. Το Εθνικό Δικαίωμα στη Ζωή προσπαθεί να υποστηρίξει τις θυγατρικές του σε κάθε πολιτεία, καθώς προσβλέπει σε λόμπι με τους νομοθέτες. Και οι δύο ομάδες ήλπιζαν να χτίσουν υποστήριξη στο Κογκρέσο για μια εθνική απαγόρευση των αμβλώσεων, ακόμα κι αν μπορεί να χρειαστούν χρόνια. Την επόμενη εβδομάδα, οι Δημοκρατικοί στη Γερουσία φέρνουν σε ψηφοφορία ένα νομοσχέδιο για την κωδικοποίηση των δικαιωμάτων των αμβλώσεων, αλλά είναι βέβαιο ότι θα αποκλειστεί από τους Ρεπουμπλικανούς.
Πηγή: https://www.ekirikas.com/