Στο όνομα της ενότητας το Οικουμενικό Πατριαρχείο αναγνωρίζει τον Αρχιεπίσκοπο Πρεσόβ
Στο πλαίσιο της συνεδρίας της 14ης Ιανουαρίου 2016 της Αγίας και Ιεράς Συνόδου υπό την προεδρία του Α.Θ Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, αποφασίστηκε ομόφωνα προς αποκατάσταση της ενότητας, η υπό όρους αναγνώριση ως Προκαθήμενου της Οθροδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας, του Μητροπολίτη Πρεσόβ κ. Ραστισλάβ.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ως προς τους όρους που ετέθησαν: «Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πρεσόβ κ. Ραστισλάβ θα ζητήσει δημόσια συγγνώμη για όσα ανοίκεια και προσβλητικά δήλωσε κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Διαβάστε ακολούθως την πλήρη ανακοίνωση:
Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐσυνέχισε καί σήμερον, 14ην Ἰανουαρίου 2016, τάς ἐργασίας αὐτῆς, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Κατά τήν συνεδρίαν ταύτην, ἀπεφασίσθη ὁμοφώνως ὅπως, πρός ἀποκατάστασιν τῆς ἑνότητος, ἀναγνωρισθῇ ὡς Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας ὁ Μητροπολίτης Πρέσοβ κ. Ραστισλάβ, ὑπό τούς ἀκολούθους ὅρους τούς ὁποίους ἀπεδέχθησαν τόσον ὁ ἴδιος καί ἡ ὑποστηρίζουσα αὐτόν μερίς, ὅσον καί οἱ ἀντιτιθέμενοι πρός αὐτούς:
α) Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πρέσοβ κ. Ραστισλάβ θά ἐκζητήσῃ δημοσίᾳ συγγνώμην δι᾿ ὅσα ἀνοίκεια καί προσβλητικά ὡσαύτως δημοσίᾳ ἐδήλωσε κατά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἐξ ἧς αὕτη ἔλαβε τήν εἰς Χριστόν πίστιν, καί κατά τοῦ σεπτοῦ προσώπου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ὡς καί κατά ἑλληνοφώνων ὀρθοδόξων ἐκκλησιῶν.
β) Ἀμφότεραι αἱ διιστάμεναι μερίδες τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας ἀναγνωρίζουσιν ὡς μόνον ἰσχύοντα τόν ἐν ἔτει 1998 ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐκδοθέντα Πατριαρχικόν καί Συνοδικόν Τόμον περί ἀνακηρύξεως καί εὐλογίας τοῦ Αὐτοκεφάλου τῆς Ἐκκλησίας ταύτης (ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 1058 ἀπό 27ης Αὐγούστου 1998).
γ) Συνίσταται Μικτή Ἐπιτροπή ἐξ ἀντιπροσωπειῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας (τῇ συμμετοχῇ ἐκπροσώπων ἀμφοτέρων τῶν μέχρι τοῦδε διισταμένων μερίδων), ἧστινος ἔργον εἶναι ἡ ἐναρμόνισις τῶν ἄρθρων τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου αὐτῆς πρός τάς διατάξεις τοῦ ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐξαπολυθέντος κατά τά ἀνωτέρω Πατριαρχικοῦ καί Συνοδικοῦ Τόμου τοῦ ἔτους 1998, ὡς ἱδρυτικοῦ τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Τσεχίας καί Σλοβακίας κειμένου, ὡς καί ἡ ἐν γένει ἀναθεώρησις τοῦ Καταστατικοῦ συμφώνως πρός τά ὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων προβλεπόμενα, ἐπί τῷ τέλει τῆς διασφαλίσεως τῆς ἑνότητος καί τῆς ὁμαλότητος ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ταύτῃ.
δ) Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ὀλομούτς καί Μπρνό κ. Συμεών ἀναγνωρίζεται νόμιμος καί κανονικός ἐν ἐνεργείᾳ Μητροπολίτης τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἀσκῶν ἀκωλύτως ἅπαντα τά ὑπό τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων καί τοῦ Καταστατικοῦ τῆς Ἐκκλησίας ταύτης ἀπορρέοντα δικαιώματα καί ὑποχρεώσεις ἐν τῇ Ἐπαρχίᾳ αὐτοῦ καί ἐν τῇ Ἱερᾷ Συνόδῳ τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας.
ε) Θέλουσιν ἀναγνωρισθῆ, κατ᾿ οἰκονομίαν, ὡς κανονικοί Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, χωρίς νά δημιουργηθῇ κανονικόν προηγούμενον, οἱ ὅπως ποτέ ἐκλεγέντες:
i) Ἱερομόναχος Μιχαήλ Νταρντάρ, ὡς Μητροπολίτης Πράγας, καί
ii) Ἀρχιμανδρίτης Ἠσαΐας Slaninka, ὡς βοηθός παρά τῷ Μητροπολίτῃ Ὀλομούτς καί Μπρνό Ἐπίσκοπος, ὑπό τόν τίτλον τῆς Ἐπισκοπῆς Šumperk.
ς) Ἀμφότεραι αἱ μερίδες ἀναλαμβάνουσι τήν ὑποχρέωσιν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ὅπως σεβασθῶσι καί τηρήσωσι τούς ἀνωτέρω ὅρους ἀπαρεγκλίτως, σεβόμεναι τήν θέσιν καί τήν διακονίαν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πάντων τῶν εἰς ἀμφοτέρας τάς ὡς ἄνω μερίδας ἀνηκόντων κληρικῶν καί μοναχῶν, εἰς οὐδεμίαν ἐνέργειαν προβαίνουσαι ἥτις θά ἠδύνατο νά διαταράξῃ τό παράπαν τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἀποκαθισταμένων εἰς τάς προτέρας αὐτῶν θέσεις τῶν ἀπομακρυνθέντων κατά τήν διάρκειαν τῶν διενέξων κληρικῶν καί μοναχῶν.
Τό κείμενον τοῦ ἀποσταλέντος πρός τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην γράμματος ἐκζητήσεως συγγνώμης, τοῦ ὁποίου τήν δημοσίευσιν ἀπεδέχθη ὁ Μακαριώτατος διά τοῦ ἀπό 21ης Δεκεμβρίου 2015 νεωτέρου γράμματος αὐτοῦ, ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«Πρέσοβ, 19 Ὀκτωβρίου 2015
Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι,
Τῷ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως
Νέας Ρώμης, καί Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΩ,
Παναγιώτατε, προσφιλέστατε συλλειτουργέ τῶν Θείων τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων,
Προάγομαι ἐν πρώτοις νά Σᾶς χαιρετίσω ἐγκαρδίως, εὐχόμενος δαψίλειαν εὐλογιῶν τοῦ Κυρίου ἡμῶν εἰς τήν πολυεύθυνον διακονίαν Σας ὑπέρ τῆς εὐσταθείας καί τῆς ἑνότητος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Παναγιώτατε,
Θά ἤθελον νά Σᾶς ἐπαναβεβαιώσω ὅτι οὐδέποτε ἠμφεσβήτησα τόν ἐξιδιασμένον καί μοναδικόν ρόλον, τόν ὁποῖον διαδραματίζετε, τόσον τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὅσον καί Ὑμεῖς προσωπικῶς, ἐν τῇ ἐσωτερικῇ ζωῇ τῆς ἠγαπημένης μητρός ἡμῶν, τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Διά τοῦτο θά ἤθελον νά Σᾶς ζητήσω εὐγενῶς ὅπως κινήσητε τά σπλάγχνα τῆς Ὑμετέρας ἀγάπης, μετέλθητε τήν πατρικήν σοφίαν καί παραβλέψητε οἱανδήποτε δήλωσιν περί τοῦ ἀντιθέτου, ἡ ὁποία ἐγένετο πιθανῶς πρόξενος αἰσθημάτων ὀδύνης καί προσβολῆς, καθώς διετυπώθη ὑπό τό κράτος συναισθηματικοῦ βρασμοῦ, προερχομένου ἐκ τῆς λύπης καί τοῦ πόνου, ἕνεκα τῆς ἐκδηλουμένης ἐν τῇ τοπικῇ Ἐκκλησίᾳ ἡμῶν ἀναταραχῆς, πλήν ὅμως δέν ἀπηυθύνετο εἰς εὐρύτερον κοινόν. Περαιτέρω, θά ἤθελον νά διαβεβαιώσω Ὑμᾶς ὅτι οὐδείς τῶν Ἱεραρχῶν ἡμῶν ἐσκέφθη ποτέ νά θέσῃ ὑπό ἀμφισβήτησιν τήν αὐθεντίαν Ὑμῶν ἤ τάς ἀμοιβαίας καλάς ἡμῶν σχέσεις.
Παναγιώτατε,
Ἐν ἑκάστῃ ἀνθρωπίνῃ οἰκογενείᾳ σημειοῦνται παρανοήσεις ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἀποτελεῖ πάντοτε ἐκδήλωσιν σοφίας καί ἀγάπης τῶν πρεσβυτέρων ἡ παραθεώρησις, ὑπό πνεῦμα κατανοήσεως καί συγχωρητικότητος, μικροσφαλμάτων τῶν νεωτέρων καί ὀλιγώτερον ἐμπείρων, ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς διατηρήσεως τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀμοιβαίας ἀγάπης ἐντός τῆς οἰκογενείας. Θά ἤθελον νά ζητήσω τήν ἀπό μέρους Ὑμῶν ἐπίδειξιν καί εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν ἀναλόγου συγκαταβατικότητος.
Παναγιώτατε,
Προσβλέπω εἰς προσωπικήν συνάντησιν μεθ᾿ Ὑμῶν κατά τήν Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, ὅπου καλούμεθα νά φέρωμεν εἰς πέρας τήν διαδικασίαν τῆς προετοιμασίας τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία συνιστᾷ τήν ἀπό μακροῦ χρόνου ποθουμένην ἔκφρασιν τῆς ἑνότητος καί χριστιανικῆς μαρτυρίας τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας πρός τόν σύγχρονον κόσμον.
Παναγιώτατε,
Θά ἤθελον νά Σᾶς ζητήσω εὐγενῶς νά φυλάξητε ἐμπιστευτικήν τήν ἐπιστολήν ταύτην, τήν ἀπευθυνομένην εἰς Ὑμᾶς προσωπικῶς, προκειμένου ἵνα οὐδέν περιθώριον ἀφεθῇ διά καπηλεύσεις ἐκ μέρους ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι δέν ἐπιθυμοῦν τόν θρίαμβον τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀγάπης ἐντός τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Προσβλέπων εἰς τήν συνάντησιν ἡμῶν καί τήν συλλειτουργίαν ἐν τῇ Θείᾳ Εὐχαριστίᾳ, διατελῶ, ἐν ἀδελφικῇ ἀγάπῃ Ὑμέτερος ἐν Χριστῷ.
+ Ραστισλάβ
Ἀρχιεπίσκοπος Πρέσοβ,
Μητροπολίτης Τσεχικῶν Χωρῶν καί Σλοβακίας».
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 14ῃ Ἰανουαρίου 2016
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου
