Με την συμμετοχή του ευαγούς Ι. Κλήρου, των Μοναστικών Αδελφοτήτων και πλήθους Πιστών εκ της Ι. Μητροπόλεως μας πραγματοποιήθηκε χθες βράδυ, 26η προς 27η Σεπτεμβρίου 2024, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου Κορίνθου, η εξαγγελθείσα Παννυχίς υπέρ πλήρους ιάσεως και θεραπείας του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Διονυσίου, ο οποίος σήμερα, 27η τρέχοντος μηνός, υποβάλλεται σε χειρουργική επέμβαση στις Η.Π.Α..
Μετά τον Εσπερινό τελέσθηκε η Ακολουθία εις Παράκλησιν ασθενών με προσευχητική αναφορά στην Παναγία την Γιάτρισσα και τον Όσιο Πατάπιο ικετεύοντας Αυτούς ψάλλοντας: «Κλίνῃ κατακείμενοι νοσερῶς, αἴρομεν καρδίας, πρός σέ, Γιάτρισσα, ὀφθαλμούς, τοῦ δεινοῦ καρκίνου, τὴν ἴασιν αἰτοῦντες, καί πάσης ἄλλης νόσου, τήν ἀπολύτρωσιν» και «Λουτρακίου στέφανος καί τιμή, τῆς ὑδρωπικίας καί καρκίνου θεραπευτά, Πατάπιε Θεόφρον, τῶν Γερανείων δόξα, πρέσβευε τῷ Κυρίῳ ὑπέρ τῶν δούλων σου». Μετά το πέρας της Παρακλήσεως δια τους ασθενείς ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κεγχρεών και Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως μας κ. Αγάπιος ομίλησε στο εκκλησίασμα με θέμα τις ασθένειες κατά την πατερική – ασκητική γραμματεία και ιδιαιτέρως κατά τον Μ. Βασίλειο, ο οποίος ορίζει τις αιτίες των διαφόρων ασθενειών χωρίζοντας αυτές σε εξωτερικούς και εσωτερικούς παράγοντες. Οι εξωτερικοί παράγοντες είναι μάλλον απρόβλεπτοι (π.χ. ατυχήματα, πτώσεις, κακουχίες κ.λ.π.). Οι εσωτερικοί παράγοντες είναι αυτοί που δημιουργούνται μέσα στο σώμα του ανθρώπου και έχουν ως κύρια αιτία τις τροφές, την υπερβολή στο φαγητό ή την έλλειψη αυτού. Ο Όσιος Νικήτας ο Στηθάτος, χαρακτηρίζει «ανωμαλίαν» την υπερβολική ασιτία για ασκητικούς λόγους ως και την αδηφαγία και τον κορεσμό.
Αυτές οι αρρώστιες έχουν ανάγκη ιατρικής βοηθείας η οποία και βοηθεί αποτελεσματικά τον άνθρωπο. Άλλες όμως νόσοι δεν χρειάζονται ιατρική αρωγή, γιατί πίσω απ’ αυτές κρύπτεται τιμωρία, όχι ως ενέργεια εκδικήσεως ή καταστροφικής πράξεως αλλά παίδευσις εξ αγάπης – για τα αμαρτήματά μας. «Ὃν ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει» (Παρ. γ’, 12) ένεκα του άμεσου πατρικού ενδιαφέροντος του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου, οδηγώντας τον ανομούντα δια της αντιλήψεως και της παραδοχής των αμαρτιών του στην επανοδήγηση του εαυτού του στην οδό της ευσεβείας. Φάρμακο σ’ αυτήν την περίπτωση δεν είναι κάποιο σκεύασμα φαρμακευτικής εταιρίας, αλλά η μετάνοια και η υπομονή μετά την αναγνώριση των ανομιών του ανομούντος ασθενούς. Ο προφήτης Μιχαίας γράφει σχετικά με την υπομονή στην περίπτωση αυτή· «θά ὑποφέρω τήν ὀργήν Κυρίου, γιατί ἁμάρτησα σ’ Αὐτόν» (ζ’, 9).
Άλλη αιτία ασθενείας είναι αυτή που γίνεται «κατά εξαίτησιν του πονηρού», δηλαδή, επειδή το ζητεί ο πονηρός. Ο Θεός, βεβαίως, επιτρέπει αυτό σε ανθρώπους που δεν θα δειλιάσουν προ της νόσου και δεν θα δυσανασχετήσουν εναντίον του Θεού, όπως π.χ. ο Δίκαιος Ιώβ, η Αγία Συγκλητική, ο Όσιος Θεόδωρος ο ηγιασμένος κ.λ.π.. Η «Ιώβειος» υπομονή είναι ένα όπλο εναντίον του Διαβόλου που χαρίζει ο Θεός στους ανθρώπους που πειράζονται «κατά εξαίτησιν» αυτού. Άλλο όπλο είναι η καρτερία μέχρι θανάτου, η γαλήνια αντιμετώπιση της πλέον αλγεινής καταστάσεως χωρίς δυσαρέσκεια και στενοχώρια. Παράδειγμα ο πτωχός Λάζαρος, του οποίου «οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ» (Λουκ. Ιστ’, 21), και χωρίς να παραπονεθεί έκτιζε με τα υλικά του πόνου υπομονεύοντας την μελλοντική ανάπαυση του στον κόλπο του Αβραάμ!
Άλλη περίπτωση ασθενείας, κατά τον Μ. Βασίλειο, είναι αυτή που δίδεται για να μη υπερηφανεύεται κάποιος, και που «τοῑς ἁγίοις συμβαίνουσα» καταλήγει σε στεφάνωμα αγίου ή μάρτυρος. Παράδειγμα ο Απ. Παύλος στου οποίου την σάρκα εδόθη σκόλοψ για να μην υπερηφανεύεται. Έτσι η ασθένεια γίνεται κατασταλτική της καυχήσεως.
Μέρος της παιδεύσεως όμως, κατά τον Άγιο της Καισαρείας, αποτελεί και «η καταδίκη δι’ επιπόνου θεραπείας». Εγχειρίσεις ή καυτηριάσεις, πόνοι από την πόση δυνατών φαρμάκων, αυστηρή δίαιτα, χημειοθεραπείες κ. τ. ο. είναι μέσα, τα οποία θεραπεύουν μεν το σώμα, αλλά ωφελούν και την ψυχή. Η αλήθεια όμως είναι ότι τα νοσήματα είναι επωφελή σ’ εκείνους που ζουν κατ’ αρετήν, αφού συνεργούν στη ταπείνωση του σώματος αλλά τονώνουν και καθιστούν δυνατή την ψυχή κατά την ρήση του Αποστόλου μας στους προγόνους μας· «ὃταν γάρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμι» (Β’ Κορ. ιστ’, 10). Η θεραπεία, λοιπόν, της ψυχής έχει παράλληλη πορεία προς την θεραπεία του σώματος, την οποία θεραπεία του σώματος έχει αναλάβει η ιατρική επιστήμη.
Με την έξοδο του ανθρώπου από τον Παράδεισο έχασε αυτός το «απρόσβλητον» που είχε εντός του Εδεμικού Παραδείσου και η σάρκα αυτού έκτοτε είναι τρωτή και ευάλωτη, γι᾿ αυτό και ο ιατρός και η ιατρική απαραίτητοι. Ο όσιος Διάδοχος λέγει ότι τίποτε δεν εμποδίζει να καλούμε ιατρούς, όταν αρρωσταίνουμε, όμως δεν πρέπει να έχουμε στους γιατρούς την ελπίδα της σωτηρίας μας, αλλά στον αληθινό ιατρό και πηγή των ιάσεων Ιησού Χριστό, ο Οποίος, κατά την τριετή δημόσια δράση Του, πλήθος ανιάτων ασθενειών εθεράπευσε, δηλαδή, περιπτώσεις ασθενειών, που ευρίσκοντο έξω από τις δυνατότητες της ανθρώπινης ιατρικής. Παράδειγμα η ίαση της αιμορρούσης γυναικός, που ακούσαμε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Ιεράς Παρακλήσεως. Αντιμετώπισε αυτή ιατρικές δυσκολίες, όπως αναφέρει ο Ευαγγελιστής Μάρκος, που όμως δεν είχαν καμμία ισχύ και αξία έμπροσθεν του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, που εθεράπευε «πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ» (Ματθ. θ’, 35) και ήταν ακριβώς η ιατρική χάρις την οποία έδωσε και στους μαθητάς Του (Ματθ. ι’ 1).
Υπόχρεοι οι άνθρωποι στους ιατρούς και η ευγνωμοσύνη τους πρέπει να εκφράζεται σ΄ αυτούς, που είναι οι λειτουργοί της ιατρικής επιστήμης. Χρήσιμα τα διάφορα φάρμακα, τα οποία αποτελούν μεν επίτευγμα των επιστημόνων ιατρών και άλλων, στην πραγματικότητα όμως είναι επέκταση της ψυχικής και λογικής δυνάμεως με την οποία επροίκισε ο Θεός τον άνθρωπο. Έτσι και ο ιατρός να ευχαριστεί τον Θεό για το χάρισμα που έλαβε απ’ Αυτόν, αλλά και ο ασθενής καθ’ όσον το φάρμακο είναι προϊόν ανθρώπινης δυνάμεως, που όμως έχει πηγή τον Δημιουργό και χορηγό πάσης ιάσεως και θεραπείας Προνοητή Θεό.
Η αρρώστια γι’ οποιονδήποτε άνθρωπο είναι οδυνηρή κατάσταση, ο Πατερικός λόγος της Εκκλησίας μας κατά τούτο βοηθεί τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει αυτή με χριστιανική καρτερία και όχι λιποψυχία, αφού πολλές φορές η εξωτερική νόσος βοηθει τον άνθρωπο στην απόκτηση εσωτερικής υγείας. Γι᾿ αυτό κατά τον Γέροντα του Ευεργετινού· «αυτό είναι το θέλημα του Θεού: Να υπομένεις, άνθρωπε, με μακροθυμία και να χορταίνεις με την αγάπη Του»!
Εύχεται, λοιπόν, η Εκκλησίας μας όπως ο Θεός ενισχύει την δύναμη των ανθρώπων ν᾿ ανταπεξέρχονται με υπομονή κάθε ασθένεια και αυτή ν᾿ αποβαίνει εις ψυχική ίαση και σωτηρία. Ευχηθήκαμε και θα συνεχίσουμε κατ᾿ αυτή την Ιερά αγρυπνία να ευχόμεθα υπέρ υγείας, σωτηρίας, θείας βοηθείας του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών Διονυσίου, όπως Κύριος ο Θεός ημών «ἀναστήσῃ αὐτόν ἀπό κλινήρους ἀρρωστίας καί ἀποκαταστήσῃ τῇ ἁγίᾳ Αὐτοῡ Ἐκκλησίᾳ ψυχῇ καί σώματι ὑγιαίνοντα καί προκόπτοντα ἐν ἔργοις καλοῑς καί λόγοις ἀγαθοῑς» προς δόξαν του ονόματός του Χριστού, της ελπίδος ημών και ανάπαυσιν ημετέραν.
Στην συνέχεια εψάλη ο Όρθρος και μετά τα Εξαποστειλάρια ο Θεοφιλέστατος άγιος Κεγχρεών ανέγνωσε τας εκ του Ευχολογίου ευχάς εις ασθενούντα, όπως Κύριος λυτρώσει τον Πατέρα και Αρχιεπίσκοπον ημών «…ἀπό φρικιασμοῡ, ἀπό ρίγους, ἀπό πυρετοῡ, ἀπό ἡμέρας πονηρᾶς καί ὣρας, καί ἀπό ὀφθαλμῶν πονηρῶν ἀνθρώπων καί ἀπό πάσης νόσου καί μαλακίας…» διώκων απ᾿ αυτού την ασθένεια. Κατόπιν ακολούθησε η Αρχιερατική Θ. Λειτουργία προεξάρχοντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου και συλλειτουργούντων των Πανοσ. Αρχιμ. π. Ανθίμου Παπαλεξοπούλου, Ιεροκήρυκος της Ι. Μητροπόλεως μας και Ηγουμένου της Ι. Μονής Παναγίας «ΠΑΝΤΩΝ ΧΑΡΑ», του Συγκέλλου – Οικονόμου π. Προδρόμου Αντωνίου, αδελφού της Ι. Μονής Αναστάσεως Χριστού Λουτρακίου, Πρωτ/ρων π. Παναγιώτου Μαυραγάνη, Προϊσταμένου του Ι. Καθεδρικού Ναού Αποστόλου Παύλου Κορίνθου και Αρχιερατικού Επιτρόπου Κορίνθου-Λουτρακίου, π. Γρηγορίου Θεοδώρου και π. Αθανασίου Κοντογιάννη, Εφημερίων του ως άνω Ι. Καθεδρικού Ναού και των Διακόνων π. Χρήστου Χίλια και π. Αγγέλου Σαλάτα.
Στην Ιερά Παννυχίδα εκτός από την συγκινητική παρουσία πλήθους Χριστιανών, που έσπευσαν να προσευχηθούν για τον Ποιμενάρχη τους, παρέστησαν συμπροσευχόμενοι και οι κ. Μαρία – Ελένη ( Μαριλένα ) Σούκουλη Βιλιάλη, Βουλευτής Κορινθίας, κ. Γεώργιος Πετρίτσης, Περιφερειακός Σύμβουλος, κ. Αναστάσιος Ταγαράς, Αντιπρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κορινθίων και η κ. Παναγιώτα (Πέννυ) Επιβατινού, Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου Κορίνθου.