Χειροτονία Πρεσβυτέρου στη Μητρόπολη Πρεβέζης
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ νεοχειροτονηθείς διένειμε τό ἀντίδωρο καί δέχθηκε τῆς εὐχές τῶν πιστῶν.
Τήν Κυριακή, 18 Αὐγούστου, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος ἱερούργησε στόν Ἱερό Ναό Ἁγίου Νικολάου τοῦ ἐν Βουνένοις Βίγλας Ἄρτης, ὅπου τέλεσε καί τήν εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία τοῦ Διακόνου π. Δημητρίου Βασιλάκη.
Ὁ π. Δημήτριος στήν χειροτονητήρια ὁμιλία του ἔκανε λόγο γιά τήν σωστή παρουσία τοῦ ἱερέως μέσα στόν κόσμο παρομοιάζοντάς τον μέ τόν προφήτη Μωϋσῆ, ὁ ὁποῖος ἀρνούμενος τήν συγγένεια μέ τήν θυγατέρα τοῦ Φαραώ καί μέ ὅ,τι αὐτό συνεπάγεται, δηλαδή τήν δύναμη, τήν ἐξουσία, τήν ἀνθρώπινη δόξα, τό κοσμικό μεγαλεῖο, προτίμησε νά συγκακουχεῖται δίπλα στόν λαό τοῦ Θεοῦ.
Ἀναφέρθηκε δέ στόν μεγάλο πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ὁμολογώντας τήν ὀφειλή μας γιά τίς ἀνείπωτες εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ ἀνέφερε: «Προσφέρουμε στόν Θεό τήν Θεία Εὐχαριστία καί κοινωνοῦμε, εὐχαριστοῦντες διότι ἀπήλλαξε ἀπό τήν πλάνη τό ἀνθρώπινο γένος. Εὐχαριστοῦντες διότι ἐνῶ εἴχαμε ἀπομακρυνθῇ ἀπό Αὐτόν, μᾶς ἐπανέφερε κοντά Του. Εὐχαριστοῦντες διότι ἐνῶ δέν εἴχαμε ἐλπίδα καί εἴμασταν στόν κόσμο χωρίς τόν Θεό, μᾶς ἔκαμε ἀδελφούς καί συγκληρονόμους Του».
Στήν συνέχεια ὁ Σεβασμιώτατος ἀπευθυνόμενος στόν π. Δημήτριο ἀνεφέρθη στό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς, δηλ. στό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων μέ τό ὁποῖο ὁ Κύριος προδηλώνει τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Τόνισε ὅτι ὁ Κύριος ὕψωσε τό βλέμα στόν Οὐράνιο Πατέρα καί εὐλόγησε τούς ἄρτους ἑπισημαίνοντας πόσο σημαντική εἶναι ἡ εὐλογία τῆς Ἐκκλησίας καί συνέδεσε τό θαῦμα μέ τήν Θεία Εὐχαριστία, ὅπου ὁ Χριστός ταυτίζει τόν ἄρτο μέ τόν ἑαυτό Του. Ὑπενθύμισε στόν χειροτονούμενο ὅτι τό ἔργο πού ἀναλαμβάνει εἶναι μέν βαρύ ἀλλά ὅμως «ὁ ζυγός χρηστός, τό δέ φορτίον ἐλαφρόν ἐστί». Τόν προέτρεψε νά ἔχει τήν ἀναφορά του στό πρόσωπο τῆς Θεοτόκου, πού γιορτάζουμε αὐτές τίς ἡμέρες καί Ἐκείνη ὡς στοργική μάνα θά τόν σκεπάζει, θά τόν παρηγορεῖ, θά τόν ἐνισχύει. Ἐκείνη, πού εἶναι ἡ πάντων χαρά. Ὁ Σεβασμιώτατος ἔκλεισε τήν ὁμιλία του μέ τούς λόγους τοῦ Θεοῦ πρός τόν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ μετά τόν θάνατο τοῦ Μωϋσῆ, «Ἴσχυε καί ἀνδρίζου, μή δειλιάσης, μηδέ φοβηθῆς, ὅτι μετά σοῦ ὁ Κύριος ὁ Θεός σου εἰς πάντα, οὗ ἐάν πορεύη» (ΙτΝ.1,9).
Μετά τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ νεοχειροτονηθείς διένειμε τό ἀντίδωρο καί δέχθηκε τῆς εὐχές τῶν πιστῶν.
