Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Κυριακής, 12 Δεκεμβρίου, η επετειακή εσπερίδα με αφορμή την συμπλήρωση των 200 ετών από της κηρύξεως της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 και η οποία είχε ως κεντρικό θέμα «1821-2021 παρελθόν, παρόν και μέλλον».
Παράλληλα παρουσιάστηκαν έργα ζωγραφικής και αγιογραφίας των φοιτητών του εργαστηρίου αγιογραφίας της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ.
Η εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε σύμφωνα πάντοτε με την αυστηρή τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων που έχει θεσπίσει η πολιτεία κατά της πανδημίας COVID-19, διοργανώθηκε από την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης, μέσα στο πλαίσιο των Συνοδικών και περιφερειακών εκδηλώσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος, έλαβε χώρα στην κεντρική αίθουσα του μητροπολιτικού Ναού Αγίας Παρασκευής Λαγκαδά «Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός», και τον συντονισμό αυτής ανέλαβε ο Διευθυντής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μητροπόλεως «Ορθόδοξη Παρουσία 106,8fm», Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Χριστόδουλος Αδάμος.
Μεταξύ όσων παραβρέθηκαν στο χώρο της εκδήλωσης και την τίμησαν με την παρουσία τους ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος, ο Βουλευτής της Ν.Δ. κ. Θεόδωρος Καράογλου, ο Δήμαρχος Λαγκαδά κ. Ιωάννης Ταχματζίδης, εκπρόσωποι της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Δημοτικής Κοινότητος Λαγκαδά κ. Αστέριο Καραγιοβάννη, καθώς επίσης και της Ακαδημαϊκής Κοινότητος.
Οι εργασίες της εσπερίδος ξεκίνησαν με την εναρκτήρια ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά κ. Πλάτωνος, ο οποίος, αφού καλωσόρισε τους συνέδρους, εξέφρασε τη χαρά του για την πραγματοποίηση της συγκεκριμένης εκδηλώσεως, θέτοντας το πλαίσιο της μεγάλης προσφοράς της Εκκλησίας στον αγώνα, μέσα από τις σχολές που ίδρυσαν οι κληρικοί. Οι σχολές αυτές αποτέλεσαν φάροι ελπίδος για τους υπόδουλους Έλληνες, γαλουχώντας τους πνευματικά και ηθικά και διατηρώντας παράλληλα μέσα από το Ευαγγέλιο και τα Ιερά Κείμενα την ελληνική γλώσσα, σημειώνοντας παράλληλα ότι η χώρα μας δεν είναι μόνο Πατρίδα Αγίων και Μαρτύρων, αλλά και τόπος ηρώων που με ακλόνητο Πίστη τους στον Θεό, πολέμησαν και θυσιάστηκαν για να μπορούμε εμείς σήμερα να είμαστε ελεύθεροι και συνεχιστές της παραδόσεως και της παρουσίας του Ελληνικού Γένους χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.
Χαιρετισμό επίσης απεύθυναν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, ο οποίος και υπογράμμισε στην συμβολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο με μεγάλες προσπάθειες και αγώνες κράτησε ζωντανή την γλώσσα και την παιδεία, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο γεγονός ότι μόνο η Εκκλησία μέσα από τις διάφορες δράσεις και πρωτοβουλίες της, όλο το έτος εόρτασε και τίμησε όπως έπρεπε την μεγάλη αυτή επέτειο για την Πατρίδα μας, καθώς επίσης ο Βουλευτής Ν.Δ. κ. Θεόδωρος Καράογλου, ως εκπρόσωπος της πολιτείας και ο Δήμαρχος Λαγκαδά.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Νικόδημος Σκρέττας, Καθηγητής Λειτουργικής και Ιστορίας και Θεολογίας της Λατρείας στην Θεολογική Σχολή του Α.Π.Θ. ο οποίος αναπτύσσοντας το θέμα «Οι φιλοκαλικοί Κολυβάδες Πατέρες, μυσταγωγοί του γένους και της λατρείας κατά την Τουρκοκρατία», σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «η περίοδος της Τουρκοκρατίας υπήρξε εποχή έντονων ζυμώσεων και ποικίλων ανατροπών. Ο κοινωνικός, πνευματικός και ηθικός βίος των Ελλήνων σχοινοβατεί ανάμεσα στο παλαιό και το νέο, ανάμεσα στη διαφύλαξη της παράδοσης και την ανατρεπτική νεοτερικότητα, ανάμεσα στην βία των εξισλαμισμών και την πρώτη, μακρόχρονη, μυστική, προδρομική πνευματική, προ της επισήμου εθνεγερσίας, επανάσταση των διδαχών και των νεομαρτύρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας».
»Παράλληλα με την «αιμορραγία των προς την Δύση μεταναστεύσεων, επικίνδυνη και αλλοτριωτική υπήρξε και η προσηλυτιστική δράση των δυτικών μισσιονάριον στον δοκιμαζόμενο ορθόδοξο χώρο, που προξένησαν σταδιακά ένα θεμελιωμένο στη συνειδητοποίηση του κινδύνου εκ του, αλλοτριωμένου δυτικού χριστιανισμού αντιδυτικισμό, όχι μισαλλόδοξο, αλλά αυτόαμυντικό. Έτσι οι Φιλοκαλικοί Κολλυβάδες αντέταξαν στον άθεο διαφωτισμό τον ορθόδοξο πατερικό φωτισμό, στο πολύφερτο γνωσιολάτρη, στην Δύσεως, το πρότυπο του θεούμενου ανθρώπου και του αγωνιστή νεομάρτυρος».
»Οι άγιοι πρωτοστάτες του Φιλοκαλισμού (Νικόδημος, Μακάριος, Αθανάσιος κ.α.) έγιναν αλείπτες νεομαρτύρων φώτισαν το Γένος με ποικίλες πνευματικές εκδόσεις και συναξαριστικές συλλογές, αλλά και ανανέωσα τα ζώπυρά της αληθούς λατρείας και της απλανούς λειτουργικής παραδόσεως, αναδεικνύοντας την αξία της συχνής μετοχής στο θεοποιό μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως μαζί με τα δεσποτικά προνόμια της ημέρας του Κυρίου, δηλαδή της δεσποτικής και αναστάσιμου Κυριακής, ως κέντρου της ζωής των Ορθοδόξων.
Ακολούθως ο Ομότιμος Καθηγητής Νευρολογίας κ. Σταυρός Μπαλογιάννης ανέπτυξε το θέμα «Η συμβολή των Ιατρών εις τον αγώνα της Ανεξαρτησίας, 1821-1827» σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «Οι ιατροί κατά τα έτη της Εθνικής Επαναστάσεως προσέφερον την πολύτιμον υπηρεσίαν των τόσον παρά το πλευρόν των ασθενών, όσον και εις τα πεδία των μαχών, τας εθνοσυνελεύσεις, την πολιτικήν, την διακυβέρνησιν, την διπλωματίαν, την εκπαίδευσιν, την πνευματικήν ζωήν, την κοινωνικήν ζωήν, τας τέχνας και τον τύπον, κατά το του Πλήθωνος «καί πολίτην πρός τοις άλλοις τόν άνθρωπον καί ού μονωτήν τινα δει είναι», αγωνιζόμενοι διά των πολυπλεύρων προσπαθειών των να αναζωογονήσουν, να εμψυχώσουν και να επαναφέρουν εις το αρχαίον κάλλος το επί έτη δεινώς χειμαζόμενον Έθνος».
»Οι επιστήμονες ιατροί ήσαν οι πλέον πεπαιδευμένοι των Ελλήνων της εποχής των, σπουδάσαντες εις κορυφαία πανεπιστήμια της Δύσεως, εκπονήσαντες διδακτορικάς διατριβάς πλησίον επιφανών διδασκάλων και επεκτείναντες πολλάκις την επιστημονικήν των συγκρότησιν πέραν των οριζόντων της Ιατρικής, εντασσόμενοι εν μέσω «τών τά βέλτιστα αεί φρονούντων».
»Οι πλείστοι εξ αυτών, επιστήμονες και εμπειρικοί, διεκρίνοντο διά το υψηλόν ήθος, το πνεύμα της φιλανθρωπίας, της φιλαλληλίας, της δικαιοσύνης, την μέθεξιν των εις τον ανθρώπινον πόνον, την λιτότητα του βίου των, το πνεύμα του ηρωισμού, την θερμήν αγάπην διά την ελευθερίαν και την ανθρωπίνην αξιοπρέπειαν, τον σεβασμόν των εις την Ελληνορθόδοξην παράδοσιν και την εξ άκρας ψυχής θυσιαστικήν αγάπην των διά την Πατρίδα, στηριζόμενοι επί της αρχής «κάλλιστον τὸ δικαιότατον, λῷστον δ ᾽ὑγιαίνειν».
»Ως φορείς των Ιπποκρατείων αξιών ήσκουν επιτυχώς την Ιατρικήν, υπό τας πλέον αντιξόους συνθήκας, χωρίς στοιχειώδη υλικοτεχνικήν υποδομήν καιφαρμακευτικήν υποστήριξιν. Τα πεδία των μαχών εγένοντο χειρουργεία, αι ιδιωτικαί οικίαι και τα κελλία των μονών θάλαμοι νοσηλείας, έως ότου οργανώθησαν αι πρώται υποτυπώδεις αρχικώς νοσηλευτικαί μονάδες εις τα ιδρυόμενα Νοσοκομεία».
»Στηριζόμενοι επί της θεωρητικής γνώσεως, της προσωπικής εμπειρίας, της ευφυίας και της ιδιαιτέρας κριτικής ικανότητος του κλινικού ιατρού157, χωρίς να υφίσταται η δυνατότης οιασδήποτε εργαστηριακής ή παρακλινικής βοηθείας, προέβαινον επί τη βάσει του ιστορικού και της φυσικής εξετάσεως των ασθενών εις την διάγνωσιν και θεραπευτικήν αντιμετώπισιν σοβαροτάτων ασθενειών, εις σηπτικά περιβάλλοντα υψηλής πολυνοσηρότητος και πλημμελούς νοσηλευτικής περιθάλψεως, ευρισκόμενοι αδιαλείπτως με όλας τας δυνάμεις των, επιστημονικάς, ηθικάς και υλικάς παρά την αιμάσσουσαν πλευράν του αγωνιζομένου έθνους».
»Ο σημερινός ιατρός, ο οποίος ασκεί την επιστήμην του εντός αρτίως οργανωμένων νοσηλευτικών μονάδων, εμπλουτισμένων διά των συγχρόνων διαγνωστικών μέσων και απεικονιστικών δυνατοτήτων, επί τη βάσει των οποίων καθίσταται ιδιαιτέρως ευχερής η άμεσος διαγνωστική προσέγγισις των προβλημάτων της υγείας των προσερχομένων ασθενών, κατοχυρωμένη επί κωδικοποιημένων διαγνωστικών κριτηρίων, υπό το πνεύμα της συγχρόνου «Τεκμηριωμένης Ιατρικής», φέρει εις την σκέψιν του μετά ιδιαιτέρας ευλαβείας και σεβασμού τον αγωνιστήν ηρωικόν ιατρόν των χρόνων της αναστάσεως του έθνους».
»Σκέπτεται μετά μεγίστης ευγνωμοσύνης αυτόν να αγωνιά διά τον πληγωμένον εις τα πεδία των μαχών, διά τον πυρέσσοντα αγωνιστήν, διά τα άρρωστα και υποσιτιζόμενα παιδία, διά την επίτοκον μητέρα, διά τους ασθενούντας και πένητας γέροντας, διά τους πάσχοντας από λοιμώδη νοσήματα, να προσπαθή να καλύψη όλας τας ιατρικάς ειδικότητας, κρατών μόνον το αρχέγονον στηθοσκόπιον εις τας χείρας και το αίσθημα της ευθύνης εις την καρδίαν».
Η επόμενη εισήγηση, «Ο Λαγκαδάς και το 1821, μέσα από τα δημοτικά μας τραγούδια», έγινε από τον Ελλογιμώτατο Αναπλ. Καθηγητή Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., κ. Τρύφωνα Τσομπάνη, ο οποίος επεσήμανε χαρακτηριστικά ότι «ο Λαγκαδάς δεν μπορούσε να λείψει από την επαναστατική δράση του 1821. Η συμμετοχή του στην επανάσταση υπό τον Εμμανουήλ Παππά ήταν δεδομένη από την πρώτη στιγμή και γι΄ αυτό πλήρωσε ακριβά την επαναστατικότητά του. Η Υψηλή Πύλη εξαπέστειλε φιρμάνια για την καταστροφή και τον εξανδραποδισμό των Λαγκαδιανών και αρκετοί διέφυγαν για να σωθούν σε άλλες περιοχές. Όλη αυτή τη ιστορική πορεία καταγράφηκε στα δημοτικά τραγούδια της περιοχής που μαρτυρούν την ανδρεία και τραγουδούν την λεβεντιά».
Τελευταία εισήγηση ήταν του κ. Ιωάννη Σαρηγιαννίδη δρ. Θ., ΕΔΙΠ Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ. και Αγιογράφου με θέμα «Οι Μακεδόνες Νεομάρτυρες στην εικογραφία». Ο ομιλητής με την παρούσα αναφορά εστίασε στον στόχο να αναδείξει την εικονογραφική προσέγγιση τόσο των νεομαρτύρων της Ιεράς μας Μητροπόλεως, όσο και γενικότερα άλλων περιοχών της Ελλάδας σημειώνοντας μεταξύ άλλων, ότι «το πνευματικό και καλλιτεχνικό κλίμα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς διεργασιών και εξελίξεων που είχαν λάβει χώρα πριν την επανάσταση του 1821 και διαμορφώθηκε από τους διανοούμενους της εποχής στον απόηχο των ιδεών του διαφωτισμού».
Η εσπερίδα έκλεισε με την παρουσίαση Βυζαντινών Ύμνων και επίκαιρων τραγουδιών από την Παιδική και Νεανική Βυζαντινή Χορωδία «Ακαδημία Ψαλτικής Ειρμός», υπό την διεύθυνση του χοράρχου αυτής κ. Σπυρίδωνος Ασπιώτη.
Στον ληκτικό χαιρετισμό του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά κ. Πλάτων, ευχαρίστησε όλους τους ομιλητές της εκδηλώσεως για τις εμπεριστατωμένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες εισηγήσεις τους, με τις οποίες προσπάθησαν να καλύψουν ένα μικρό μέρος αυτής της σπουδαίας περιόδου της Πατρίδος και του Ελληνικού Γένους. Επίσης απηύθυνε ευχαριστίες προς όλους τους παρευρισκόμενους που παρακολούθησαν και τίμησαν με την παρουσία τους την αφιερωματική αυτή εκδήλωση, ανακοινώνοντας παράλληλα ότι το έτος 2022 θα πραγματοποιηθούν πολλές και διάφορες εκδηλώσεις στην Ιερά μας Μητρόπολη, αφιερωμένες στην επίσης σπουδαία και μεγάλη επέτειο των 100 ετών από την Μικρασιατική Καταστροφή.
