Του Σεβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
Οι πιστοί που κατοικούν στα όρια μιας συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, συγκροτούν την εκκλησιαστική κοινότητα που αποκαλείται Ενορία, που έχει κέντρο της τον Ενοριακό Ιερό Ναό. Οι Ενορίες συγκροτούν την Μητρόπολη ή την Αρχιεπισκοπή, ή την Επισκοπή, αναλόγως του συστήματος της εκκλησιαστικής διοικήσεως, που υφίσταται σε κάθε περιοχή. Οι Μητροπόλεις, οι Αρχιεπισκοπές, οι Επισκοπές συγκροτούν είτε το Πατριαρχείο είτε την Αυτοκέφαλη Εκκλησία, αναλόγως και πάλι του εφαρμοζομένου συστήματος εκκλησιαστικής διοικήσεως. Όλες μαζί, από κοινού, οι εκκλησιαστικές κοινότητες και δομές και η κάθε μία αποτελούν την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Η Εκκλησία στο σύνολό Της και η κάθε μία εκκλησιαστική κοινότητα και επομένως και η Ενορία έχει τα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στο σύμβολο της πίστεώς μας: «Πιστεύω… εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Σημειώνουμε, τα εν συνεχεία διευκρινιστικά και αναγκαία προς αποσαφήνιση των ως άνω θεολογικών όρων και εννοιών
- Η ενότητα εξασφαλίζεται:
α´. Από την κοινή πίστη, που δεν επιδέχεται αυθαίρετες διαφοροποιήσεις.
β´. Από την ένωσή τους, μέσω των ιερών Μυστηρίων με τον Ιησού Χριστό, ο Οποίος, επειδή είναι ενωμένος με τον Θεό Πατέρα, ενώνει και τους πιστούς που είναι ενωμένοι μαζί Του, με τον Θεό Πατέρα.
γ´. Με την κοινή προσευχή, την κοινή λατρεία του Θεού, που έχει κέντρο της την θεία Ευχαριστία, στην οποία συμμετέχουν οι πιστοί που συγκροτούν την Εκκλησία.
δ´. Με την συμμετοχή τους στην ενοριακή ζωή.
Επομένως, η Ενορία αυτόν τον σκοπό υπηρετεί, να ενώσει τα μέλη της, που είναι οι πιστοί που κατοικούν στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή με τον Χριστό.
Ενωμένοι οι πιστοί με τον Κύριο Ιησού Χριστό χριστοποιούνται, αποκτούν δηλαδή τα χαρακτηριστικά και τα ιδιώματα του Υιού του Θεού και καθίστανται υιοί κατά Χάρι. «Κληρονόμοι μεν Θεού, συγκληρονόμοι δε Χριστού» (Προς Ρωμαίους η΄, 17).
Η Εκκλησία είναι ΜΙΑ. Δεν υπάρχουν πολλές Εκκλησίες, όπως και ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι ΕΝΑΣ, που είναι η Κεφαλή της Εκκλησίας, δηλαδή όλων των πιστών και καθενός πιστού.
- Η αγιότητα κατά την εντολή του Θεού «άγιοι γίνεσθε ότι άγιος ειμί» (Α΄ Πέτρου, α΄, 16 ), «και ακαθάρτου μη άπτεσθε καγώ εισδέξομαι υμάς» (Προς Κορινιθίους Β΄, στ΄, 17). Ο Κύριος Ιησούς Χριστός με την σταυρική Του θυσία και τον εκούσιο θάνατό Του καθάρισε την Εκκλησία «μη έχουσα σπίλον η ρυτίδα ή τι των τοιούτων» (Προς Εφεσίους ε΄, 27). Οι πιστοί οφείλουν να αγωνίζονται για τον προσωπικό τους αγιασμό «επιτελούντες αγιωσύνη εν φόβω Θεού» (Προς Κορινιθίους Β΄ ζ΄, 1). Γι’ αυτό, όσοι αμαρτάνουν και κηλιδώνουν, ρυπαίνουν την ψυχή τους από την ενέργεια των παθών, οφείλουν να καθαρθούν με την Χάρι του Αγίου Πνεύματος που ενεργεί στα άγια Μυστήρια της Εκκλησίας. Ο τελικός σκοπός του σχεδίου του Θεού περιγράφεται από τον ευαγγελιστή Ιωάννη στην Αποκάλυψη, ότι είναι ο Θεός να συγκροτήσει τον λαό Του που θα είναι απαλλαγμένος από την αμαρτία και θα Τον λατρεύει δοξολογώντας Τον, ευχαριστώντας Τον, υμνώντας Τον και στον οποίο θα επιτρέπει να συμμετέχει στην αγία και ένδοξη και αθάνατη ζωή Του.
- Την καθολικότητα που δείχνει την δυναμική της Εκκλησίας να συμπεριλαμβάνει πάντα άνθρωπο ερχόμενο στον κόσμο, όπου «ουκ ένι Ιουδαίος ουδέ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδέ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ. πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού (Προς Γαλάτας γ΄, 28). Όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται την σωτηρία και να συμπεριληφθούν στον λαό του Θεού. Την παγκοσμιότητα της Εκκλησίας προκήρυξαν οι Προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και υπηρέτησαν οι άγιοι Απόστολοι, από την ημέρα της Πεντηκοστής που βαπτίσθηκαν «Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίται, και οι κατοικούντες την Μεσοποταμίαν, Ιουδαίαν τε και Καππαδοκίαν, Πόντον και Ασίαν» (Πράξεων β΄, 9) και συγκρότησαν την πρώτη κοινότητα των πιστών στα Ιεροσόλυμα.
- Την αποστολικότητα που φανερώνει την γνησιότητα της πίστεως και της ευαγγελικής ζωής, ότι προέρχεται η βασίζεται σε όσα δίδαξαν οι Απόστολοι, που είναι αψευδείς μάρτυρες του Κυρίου Ιησού Χριστού και μας βεβαιώνουν για όσα δίδαξε, έζησε και έπραξε ο Λυτρωτής και Σωτήρας μας (Α’ Ιωάννου α, 1-10).
Σ’ αυτή τη μαρτυρία των Αποστόλων στηρίζονται τα πάντα στην Εκκλησία, την οποία ερμήνευσαν απλανώς οι άγιοι και θεοφόροι Πατέρες στις Οικουμενικές Συνόδους, που ερμήνευσαν και καθόρισαν το περιεχόμενο της πίστεως της Εκκλησίας με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος.
Η κάθε Ενορία και κατ’ επέκταση κάθε εκκλησιαστική δομή αποτελεί τέλεια και πλήρη Εκκλησία, ανεξάρτητα την ποσότητα των πιστών, εάν είναι λίγοι η πολλοί. Με την ζωή της ενώνει τους πιστούς με τον Κύριο Ιησού Χριστό. Στην Ενορία τους οι πιστοί προσεύχονται, καθαρίζουν την ψυχή τους από τις αμαρτίες, αγωνίζονται όλοι μαζί εναντίον των παθών, οικοδομούνται, διδάσκονται και αγιάζονται σ’ όλη την ζωή τους, από την ώρα που γεννιούνται μέχρι την ώρα της εξόδου τους από τον παρόντα κόσμο. Η Ενορία υποδέχεται τον άνθρωπο από την γέννησή του με ευχές και ευλογίες. Στην Ενορία βαπτίζεται, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα, συγχωρούνται οι αμαρτίες του, κοινωνεί των Αχράντων Μυστηρίων, ευλογείται, διδάσκεται την πίστη και την σώζουσα αλήθεια, ενισχύεται με την προσευχή, βιώνει την αγάπη των αδελφών του και από την Ενορία, όταν συμπληρώσει τον χρόνο της επί γης παροικίας του, αναχωρεί για την ουράνια πατρίδα, συνοδευόμενος από τις προσευχές και τις ευχές όλης της εκκλησιαστικής κοινότητας.
Συνεπώς, οι πιστοί που απομακρύνονται από την Ενορία τους διακόπτουν τον πνευματικό δεσμό τους με τον Ιησού Χριστό που δεν αναπληρώνεται, δεν αποκαθιστάται με κανένα άλλο τρόπο, παρά μόνο με την επιστροφή τους στην Εκκλησία.
Η πανήγυρις του Ενοριακού Ιερού Ναού, που είναι η εορτή της μνήμης του προστάτου Αγίου της Ενορίας, συγκαλεί τα μέλη της Ενορίας σε πανηγυρική εορταστική, ευχαριστιακή σύναξη για να δοξολογήσουν, να ευχαριστήσουν, να υμνήσουν όλοι μαζί τον Τριαδικό Θεό, να τιμήσουν τον άγιο προστάτη τους και να τον παρακαλέσουν να μεσιτεύει γι’ αυτούς.
Η Ενορία, για να τονώσει αυτή την πνευματική σχέση των μελών της με τον Κύριο Ιησού Χριστό, προσφέρει σ’ όλους αυτή την μικρή μελέτη για την προσευχή, δώρο πνευματικής οικοδομής και εκφράσεως ευγνωμοσύνης για όσα προσφέρουν οι πιστοί, στηρίζοντας με την αγάπη τους ηθικά και υλικά την αποστολή της και την διακονία της.