Dogma

Εορταστική εκδήλωση για τη Μητέρα και την πολύτεκνη οικογένεια στη Βέροια

Εορταστική εκδήλωση για τη Μητέρα και την πολύτεκνη οικογένεια πραγματοποιήθηκε, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Βεροίας, την Κυριακή μετά την εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου, ημέρα κατά την οποία ορίσθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος να τιμάται η μνήμη των Αγίων Μητέρων των Τριών Ιεραρχών Εμμέλειας, Νόννας και Ανθούσας.

Την εκδήλωση συνδιοργάνωσαν η Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας σε συνεργασία με τον Σύλλογο Πολυτέκνων Νομού Ημαθίας τηρουμένων των προβλεπoμένων υγειονομικών μέτρων.

Στην αρχή της εκδήλωσης χαιρετισμό απηύθυναν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων και ο πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων Νομού Ημαθίας κ. Ιωάννης Βελέντζας, ενώ επίκαιρους ύμνους της Υπαπαντής του Κυρίου έψαλλε χορός μοναζουσών από την Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Χαλεπίου, οι οποίες εγκαταβιούν στην Ιερά Μονή Αγίας Κυριακής Λουτρού.

Κεντρική ομιλήτρια της εκδήλωσης ήταν η κ. Σταματία Καραγεωργίου – Πάπιστα, οικονομολόγος – συγγραφέας, η οποία ανέπτυξε το θέμα: «Η γυναίκα στα χρόνια της γενοκτονίας», με την ευκαιρία του εορτασμού της επετείου των 100 ετών από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, όπως κάθε χρόνο, βράβευσε πέντε πολύτεκνες μητέρες στις οποίες προσέφερε οικονομική βοήθεια και μία Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, ευχόμενος η Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας να ευλογεί, να σκέπει και να διαφυλάττει τις πολύτεκνες οικογένειες τους.

Την εκδήλωση παρουσίασε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Νεκτάριος Σαββίδης, ενώ τίμησαν με την παρουσία τους ο Δήμαρχος Βεροίας κ. Κωνσταντίνος Βοργιαζίδης, ο Βουλετής Ημαθίας κ. Λάζαρος Τσαβδαρίδης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Στέργιος Μουρτζίλας και λοιποί τοπικοί πολιτικοί και στρατιωτικοί άρχοντες.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στον χαιρετισμό του ανέφερε μεταξύ άλλων:

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη Βεροίας, Να­ού­σης καί Καμπανίας τιμᾶ σήμερα, μέ τήν καθιερωμένη ἐκδήλωση, τήν ὁποία πραγματοποιεῖ κάθε χρό­νο τήν Κυριακή μετά τήν Ὑπα­παντή τοῦ Κυρίου, τή μητέρα καί τήν πολύτεκνη οἰκογένεια, μέ ἀφορ­μή τό ἱερό πρόσωπο τῆς Πα­ναγίας Μητέρας τοῦ Κυρίου μας, τήν ὁποία προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας ὡς τό κύριο πρόσω­πο στό γεγο­νός τῆς Ὑπαπαντῆς, καθώς εἶναι Ἐκεί­νη ἡ ὁποία φέρει τόν Κύριο μας βρέφος τεσσαρακονθήμερο στόν ναό τοῦ Θεοῦ, ἀκολουθώντας πιστά τήν ἐπιταγή τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, καί ἀκούει τίς προφητεῖες τοῦ πρεσβύτου Συμεών γιά τό τί ἐπρόκειτο νά ζήσει, τίς ὁποῖες καί διεφύλαξε στήν ψυχή της μέχρι τέλους.

Τιμοῦμε, λοιπόν, καί ἐμεῖς σήμε­ρα γιά ἄλλη μία φορά τίς μητέρες καί ἰδιαιτέρως τίς πολύτεκνες μη­τέρες, γιατί γιά τόν καθένα μας, γιά τήν κονωνία μας, γιά τήν Ἐκ­κλη­σία μας, ἀποτελοῦν τά ἱερά ἐκεῖνα πρόσωπα, τά ὁποῖα ἐπέλεξαν ὡς πρό­τυπο τῆς ζωῆς τους τήν Πανα­γία Μητέρα τοῦ Κυρίου μας, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο. Γιατί καί ἐκεῖ­νες, οἱ μητέρες, δέχθηκαν μέ ταπεί­νωση τήν πρόσκληση τοῦ Θεοῦ νά γίνουν συνεργοί του στό ἔργο τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, κλεί­νο­ντας τά αὐτιά τους στίς σειρῆνες τοῦ κόσμου, πού ἀντιπροτείνουν στή μητρότητα τήν αὐτοδιάθεση, τήν ἄνεση, τήν ἐλευθερία ἀπό ὑπο­χρεώσεις καί δεσμεύσεις, ἀπό ἀγω­νίες καί φροντίδες γιά τήν ἀνα­τροφή τῶν παιδιῶν, ἀποφά­σισαν νά προσφέρουν τόν ἑαυτό τους, τήν καρδιά τους, τή σκέψη τους, τήν ἀγάπη τους, τήν ψυχή τους σ᾽ αὐτή τή διακονία, χωρίς νά ὑπολο­γίσουν τόν ἑαυτό τους, χωρίς νά μετρήσουν πόσο κοστίζει ἤ πόσο χρόνο θά τούς πάρει.

Ἄλλωστε, δέν μπορεῖ μιά μητέρα νά ὑπολογίσει ποτέ πόσο κοστίζει ἤ πόσο ἀξίζει ἡ προσφορά της, γιατί ἡ ἀγάπη δέν ἔχει τιμή καί ἡ προσ­φορά τῆς μητέρας δέν σταματᾶ πο­τέ ὅσο ζεῖ. Γιατί ἡ μητέρα συνεχίζει νά εἶναι μητέρα γιά τό παιδί της ὄχι μόνο ὅταν εἶναι βρέφος ἤ νήπιο, ἀλλά καί ὅταν ἔχει μεγαλώσει, καί ἔχει πάντοτε στόν νοῦ της πῶς νά τό διαπαιδαγωγήσει, πῶς νά τό καθο­δη­γήσει ὥστε νά γίνει ἕνας σωστός καί χρηστός πολίτης, ἕνας χρήσι­μος ἄνθρωπος, ἕνας πιστός καί εὐσε­βής χριστιανός.

Δέν νομίζω ὅτι ὑπάρχει κανείς πού δέν γνωρίζει ἤ δέν ἀναγνωρί­ζει πόσο μεγάλος καί πόσο σπου­δαῖ­ος εἶναι ὁ ρόλος τῆς μητέρας, ὥστε νά χρειάζεται νά τόν ἀνα­δείξουμε σήμερα. Καθώς ὅμως τό ἔτος πού διανύουμε εἶναι ἀφιερω­μένο σέ δύο μεγάλες ἐθνικές ἐπε­τείους, εἶναι ἀφιερωμένο στά 200 χρόνια ἀπό τό ὁλοκαύτωμα τῆς Ναούσης καί στά 100 χρόνια ἀπό τή Μικρασιατική καταστροφή, θελή­σα­με νά ἀναδείξουμε τόν ρόλο καί τήν προσφορά τῆς μητέρας στά δύσκολα γιά τόν Ἑλληνισμό χρό­νια τῶν ἐπαναστάσεων καί τῶν ὁλο­καυτωμάτων. Γιατί ἡ μητέρα εἶχε καί ἐκείνη ἕναν ρόλο σπου­δαῖο, ἕναν ρόλο κορυφαῖο, ὄχι μόνο γιατί συχνά βρισκόταν στή θέση νά προσφέρει τά παιδιά της θυσία στόν βωμό τῆς ἐλευθερίας τῆς πατρίδος, ἀλλά γιατί πολλές φορές καλεῖτο νά θυσιασθεῖ καί ἡ ἴδια γιά νά προστατεύσει μέ κάθε τρόπο τά παιδιά της ἀπό τούς ἐχθρούς.

Χρειάζονται τεράστια ἀποθέματα ψυχικοῦ σθένους καί ἀγάπης γιά ὅλα αὐτά, καί γι᾽ αὐτό οἱ Ἑλληνί­δες μητέρες ἀξίζουν τόν σεβασμό, τήν τιμή καί τήν ἀναγνώρισή μας. Καί ἔχουμε πολλά παραδείγματα ἡρωικῶν μητέρων πού μποροῦμε νά μνημονεύσουμε καί τά ὁποῖα συν­δέονται μέ τήν περιοχή μας.

Καί πρῶτα ἀπό ὅλα τό παράδειγ­μα τῶν μητέρων ἐκείνων πού στόν χαλασμό τῆς Ναούσης, μέ τά βρέφη καί τά νήπιά τους ἀγκαλιά, γιά νά μήν πέσουν στά χέρια τῶν Τούρ­κων πού τίς κατεδίωκαν, γιά νά μήν συλληφθοῦν καί γίνουν σκλά­βες, ἀλλά κυρίως γιά νά μήν ἀνα­γκασθοῦν τά παιδιά τους νά ἀρνη­θοῦν τόν Χριστό καί νά γίνουν Τοῦρ­κοι, ἔπεσαν μαζί τους στά παγω­μένα νερά τῆς Ἀράπιτσας.

Κάτι ἀνάλογο συνέβη καί τό 1878, ὅταν γιά μιά ἀκόμη φορά οἱ πρό­γο­νοί μας ἐπαναστάτησαν ἐναντίον τῶν Τούρκων, ἑπτά γυναῖκες, Βλάχες μάλιστα, προκειμένου νά ἀποφύ­γουν τίς ἀγριότητές τους, προτίμη­σαν νά πέσουν ἀπό τήν κορυφή τῶν Πιερίων, κοντά στή Μονή τῶν Ἁγίων Πάντων, ἀπό τό Γαλακτό παρά νά σκλαβω­θοῦν.

Κάποια ἀπό αὐτές εἶχε μάλιστα μαζί της καί τό βρέφος της, πού πέφτοντας στήν ἀγκαλιά τῆς μητέ­ρας του ἐπέζησε καί, ἐνῶ ἡ μητέρα του ἦταν νεκρή ἤ βαριά τραυμα­τι­σμένη, ἐκεῖνο συνέχιζε νά θηλάζει.

Ὅμως δέν μποροῦμε νά μήν ἀνα­φερθοῦμε καί στίς γενναῖες καί ἡρωικές ἐκεῖνες μητέρες, πού μέ τά παιδιά τους ἀγκαλιά ἤ κρατώντας ἀπό τό χέρι μαζί μέ τά λιγοστά τους ὑπάρχοντα, πῆραν τόν δρόμο τῆς προσφυγιᾶς, διωγμένες ἀπό τίς πατρογονικές ἑστίες τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τοῦ Πόντου, τῆς Καπ­παδοκίας καί τῆς Θράκης, καί ἔφθασαν μέχρις ἐδῶ καί ἐγκαταστάθηκαν στά μέρη μας καί ἐργάσθηκαν μέ αὐτοθυσία γιά νά μεγαλώσουν τά παιδιά τους.

Ὅλες αὐτές τίς μητέρες, ὅλες αὐ­τές τίς γυναῖκες θελήσαμε νά τιμή­σουμε καί νά προβάλλουμε καί ὡς παράδειγμα ἀγάπης καί αὐτοθυ­σίας γιά τίς σύγχρονες ἡρωίδες μη­τέ­ρες, τίς ὁποῖες τιμᾶ ἡ Ἱερά Μη­τρόπολή μας μέ τή σημερινή ἐκδή­λωση πού εἶναι ἀφιερωμένη σ᾽ αὐ­τές τίς μητέρες καί στήν πολύ­τεκνη οἰκογένεια.

Καί σέ αὐτές εἶναι ἀφιερωμένη ἡ ὁμιλία τῆς κ. Σταματίας Καρα­γεωρ­γίου-Πάπιστα, οἰκονομο­λό­γου καί συγγραφέως, πού γιά μία ἀκόμη φορά τιμᾶ τήν Ἱερά Μητρό­πολή μας, ἀνταποκρινόμενη στήν πρόσκλησή μας, καί θά μᾶς ἀνα­πτύξει τό θέμα: «Ἡ γυναίκα στά χρόνια τῆς γενοκτονίας».

Τήν καλωσορίζουμε θερμά καί τῆς ἐκφράζουμε τήν εὐχαριστία καί τήν εὐγνωμοσύνη μας γιά τήν παρουσία της.

Εὐχαριστοῦμε θερμά καί τίς ἀδελ­φές ἀπό τήν Ἱερά Μονή Ἁγίας Κυριακῆς πού πλαισίωσαν τήν ἐκδήλωση τιμῆς πρός τή μητέρα καί τήν πολύτεκνη οἰκογένεια μέ ἐπικαιρους καί ἑόρτιους ὕμνους.