Φθιώτιδος Συμεών: «Η Μοναξιά το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων σήμερα» – Συνέντευξη στον Λαμιακό Τύπο
Ο Σεβασμιώτατος μιλά για τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας, για τον κορωνοϊό, για τη στάση της Εκκλησίας απέναντι στην πανδημία, για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, για τον εγκλεισμό και την κοινωνική απομόνωση, για τις εορταστικές εκδηλώσεις και τα διαχρονικά μηνύματα της επανάστασης του ‘21, αλλά και για το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα.
H μοναξιά είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων σήμερα, τονίζει ο Μητροπολίτης Φθιώτιδος Συμέων σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στον “Λαμιακό Τύπο”. Ο Σεβασμιώτατος μιλά για τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας, για τον κορωνοϊό, για τη στάση της Εκκλησίας απέναντι στην πανδημία, για την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, για τον εγκλεισμό και την κοινωνική απομόνωση, για τις εορταστικές εκδηλώσεις και τα διαχρονικά μηνύματα της επανάστασης του ‘21, αλλά και για το προσφυγικό – μεταναστευτικό πρόβλημα.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗ
Ερώτηση: Κορυφώνονται οι εορτασμοί για τα 200 χρόνια της εθνικής παλιγγενεσίας. Η Ορθοδοξία αποτέλεσε διαχρονικά αναπόσπαστο μέρος της εθνικής μας ταυτότητας. Σεβασμιώτατε σας ενοχλεί το γεγονός ότι αυτό δεν προβάλλεται ιδιαίτερα σχεδόν καθόλου θα έλεγα , από την Επιτροπή »Ελλάδα 2021;
Απάντηση: Νομίζω ότι η Επιτροπή, τα πρόσωπά της και τα τυχόν έργα της πρέπει να αξιολογηθεί από αυτούς που την εμπνεύσθηκαν, την συνέστησαν και την συγκρότησαν και φυσικά και από τον ελληνικό λαό, που έχει και κρίση και μυαλό και να δει και να αξιολογήσει αλλά και από τα μέσα κοινωνικής έρευνας, όπως είναι οι δημοσκοπήσεις, αλλά και από το δημοσιογραφικό αισθητήριο.
Σε προσωπικό και τοπικό επίπεδο δεν θα ήταν εφικτό να με ενοχλήσει κάτι σχετικά με την Επιτροπή, διότι προσωπικά δεν αντιλήφθηκα ιδιαίτερα να πραγματοποιεί δράσεις η Επιτροπή στα δικά μας μέρη, αλλά αυτό ίσως να οφείλεται στο δικό μου βεβαρυμένο πρόγραμμα και στο γεγονός ότι με απορρόφησαν οι περίπου 60 μικρές και μεγάλες εκδηλώσεις της Μητροπόλεως μας, όλο το χρόνο σε όλη την Φθιώτιδα και να μην αντιλήφθηκα το έργο της Επιτροπής στην περιοχή μας, η οποία περιοχή μας μάλιστα φέρει και ιδιαίτερο ιστορικό και πολιτισμικό φορτίο.
Οφειλώ όμως να ομολογήσω ότι ιδιαιτέρως εκτιμώ το πρόσωπο της εριτίμου Προέδρου της Επιτροπής, της πολυαγαπητής μου κ. Γιάννας Αγγελοπούλου Δασκαλάκη, την οποία και γνωρίζω προσωπικά από ετών και την σέβομαι απεριόριστα και την ευχαριστώ για την εν γένει προσφορά της στην πατρίδα μας μέσα από διάφορες αποστολές, που έχει αναλάβει.
Φαντάζομαι πάντως ότι θα γίνει κάποιος δημόσιος απολογισμός του έργου της Επιτροπής και έτσι θα μπορεί ο καθένας να εκφέρει πιο τεκμηριωμένα την όποια δική του αποτίμηση.
Η Μητρόπολή μας πάντως προγραμματίζει τον δικό της απολογισμό για τις επετειακές της εκδηλώσεις και δράσεις για την Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2021, στις 18:00 μ.μ. Σας περιμένω.
Ερώτηση: Η πανδημία συνεχίζει να δοκιμάζει όλη τη χώρα , διαψεύδοντας τις αισιόδοξες προβλέψεις ότι θα είχαμε καταφέρει να ξεμπερδέψουμε από τον κορωνοιό το 2021 . Μια αλήθεια που δεν αμφισβητείται είναι ότι η Εκκλησία κλήθηκε να σηκώσει ένα μεγάλο βάρος της υγειονομικής κρίσης. Στερηθήκαμε για ένα πολύ μεγάλο διάστημα των θρησκευτικών μας ελευθεριών .Υπάρχει πίστη εξ αποστάσεως χωρίς παρουσία των ανθρώπων στις εκκλησίες ;
Απάντηση: Ασφαλώς η πίστη είναι ένα σαρκωμένο βίωμα, το οποίο εκδηλώνεται και σε χώρο και σε χρόνο και εν κοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Όταν ο Χριστός μας διαβεβαιώνει ότι «οὗ γὰρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν», είναι προφανές ότι ο Κύριος αναφέρεται και στις τρεις αυτές παραμέτρους, δηλαδή και στον τόπο και στον χρόνο και στον τρόπο. Η μόνη περίπτωση που κάποια από αυτές τις παραμέτρους μπορεί προσωρινά να μείνει ανενεργός είναι μόνο η «κατάσταση ανάγκης», όπως λέμε στο κανονικό μας δίκαιο, η λεγόμενη «ανωτέρα βία». Σε αυτήν την περίπτωση λοιπόν, και όχι όταν ο άνθρωπος εκούσια και με επιλογή του αποφασίζει να αποστασιοποιηθεί από την εκκλησιαστική ζωή, σε αυτήν και μόνο την περίπτωση δεν τίθεται σε κίνδυνο η δυνατότητα του ανθρώπου να ζει την πίστη του, έστω και εξ αποστάσεως. Επαναλαμβάνω: όταν αυτό δεν γίνεται με δική του επιλογή, αλλά επιβάλλεται κατ’ ανάγκην και προσωρινά.
Όταν όμως ο άνθρωπος επιλέγει εκούσια και ελεύθερα, για προσωπικούς λόγους, να αποστασιοποιηθεί από την εκκλησιαστική ζωή, τότε πράγματι και σύμφωνα με την κανονική παράδοση της Εκκλησίας μας τίθεται κανονικό και πνευματικό ζήτημα ως προς τον βαθμό ενεργοποίησης της πίστης και της συνειδητής συμμετοχής ενός βαπτισμένου μέλους της Εκκλησίας στο εκκλησιαστικό γεγονός. Σε συνάφεια των ανωτέρω σκέψεων θυμίζω στους αναγνώστες της εφημερίδας ότι ο αποκλεισμός της λατρείας τον καιρό της πανδημίας δεν είχε αποφασιστεί ούτε από την Εκκλησία ούτε από τους πιστούς, αλλά επιβλήθηκε καταναγκαστικώς ως υποχρεωτικό μέτρο εκτάκτου ανάγκης από την Πολιτεία. Και επίσης το μέτρο αυτό δεν επιβλήθηκε μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά οριζόντια σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες και γενικότερα σε κάθε σχεδόν δραστηριότητα.
Γι᾽αυτό και είναι πολύ σημαντικό το τι κάνουμε ως πιστοί και πως εκφράζουμε την πίστη μας, όταν οι συνθήκες είναι κανονικές και ομαλές. Αυτό πρέπει να δούμε. Οπότε εδώ έχει θέση ένα πολύ απλό ερώτημα: όταν δεν υπάρχουν ούτε καραντίνες ούτε υγειονομικά πρωτόκολλα και περιορισμοί, πηγαίνουμε τακτικά στην Εκκλησία; Ζούμε με συνέπεια την εκκλησιαστική μας ζωή; Συμμετέχουμε στα μυστήρια της Εκκλησίας μας; Αυτό είναι το ερώτημα και η απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα κρίνει και την αξιοπιστία των τωρινών μας παραπόνων ή αιτιάσεων.
Ερώτηση: Το ποίμνιο σας στη Φθιώτιδα όλους αυτούς τους μήνες της πανδημίας επέδειξε υποδειγματική συμπεριφορά όσον αφορά την τήρηση του υγειονομικού πρωτοκόλλου και αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στους κόλπους της Μητροπολιτικής περιφέρειας δεν είχαμε κρούσματα . Που οφείλεται αυτή η επιτυχία . Στην αυστηρή τήρηση των μέτρων ή στο φόβο των ανθρώπων για τον φονικό ιό ;
Απάντηση: Είναι αλήθεια ότι από το εκκλησιαστικό μας δυναμικό, κληρικά και λαϊκά μας στελέχη σε όλες τις δομές μας, δεν είχαμε κανένα θάνατο από κορωνοϊό, αλλά και γενικότερα δεν είχαμε ιδιαίτερα πολλά κρούσματα. Είναι ενδεικτικό ότι στις τρεις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων της Μητροπόλεως μας, στα γηροκομεία μας, δεν είχαμε ούτε ένα κρούσμα κορωνοϊού ούτε στους τροφίμους ούτε στο προσωπικό μας. Ασφαλώς αυτή η επιτυχία πρώτιστα οφείλεται στο μεγάλο έλεος του Θεού και ακολούθως στην πιστή και σωστή τήρηση των μέτρων και των προβλεπομένων υγειονομικών πρωτοκόλλων. Επίσης, προσωπικά ως αρμόδιος και υπεύθυνος Επίσκοπος της περιοχής ασχολήθηκα επισταμένως και εξατομικευμένα για την εποπτεία τήρησης των σχετικών μέτρων για χάρη της προστασίας των πνευματικών μας παιδιών.
Νομίζω πολύ απλά ότι όλοι μας, κλήρος και λαός και σε άριστη συνεργασία με τις τοπικές αρχές, με την υγειονομική κοινότητα, με όλους τους αρμοδίους, κάναμε το καλύτερο που οφείλαμε και μπορούσαμε. Το καλό αποτέλεσμα πάντα είναι καρπός συνεργασίας.
Από εκεί και πέρα, όλα όσα ζήσαμε και ζούμε δεν παύουν να είναι πρωτόγνωρα και μαθαίνουμε όλοι μας μέσα από την εμπειρία της διαχείρισης αυτής της πρωτοφανούς πανδημικής κρίσης.
Ερώτηση : Εγκαίρως είχατε θέσει στη διάθεση της Πολιτείας τα 89 πνευματικά κέντρα της Μητρόπολης ώστε να χρησιμοποιηθούν για εμβολιαστικά κέντρα . Με δεδομένο ότι η Περιφέρεια Στερεάς εξακολουθεί να έχει ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού , πιστεύετε ότι ήταν λάθος τελικά που το υπουργείο δεν έκανε αποδεκτή την πρότασή σας ;
Απάντηση: Φρονώ ότι η ώρα της αποτίμησης και αξιολόγησης των όποιων τυχόν λαθών δεν έχει έλθει ακόμη. Ούτε φυσικά θα πρέπει να μας τρομάζει η λέξη λάθος. Και έγιναν λάθη και θα γίνουν και άλλα. Από όλους μας.
Τώρα όμως είμαστε σε ώρα μάχης και πολέμου και προέχει αυτό. Η ιστορία έχει καταγράψει πάντως ότι τον Ιανουάριο του 2021 ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας Συμεών διέθεσε όλες τις δυνάμεις και δυνατότητες της Μητροπόλεως προς υποβοήθηση της υγειονομικής κοινότητας τόσο για την εμβολιαστική κάλυψη όσο και για άλλες ανάγκες είτε υγειονομικές είτε εκπαιδευτικές (π.χ. παραχώρηση αιθουσών διδασκαλίας προς αποφυγή του συνωστισμού των μαθητών).
Οι προτάσεις μου αυτές διατυπώθηκαν δημόσια, απεστάλησαν άμεσα και αρμοδίως τα σχετικά έγγραφα και οι υπεύθυνες αρχές ευγενώς ευχαρίστησαν και επαίνεσαν μεν, συνάμα δε έκριναν ότι δεν χρειάζονται την βοήθεια της Εκκλησίας στην προσπάθεια.
Η ιστορία γράφεται και κρίνεται με γεγονότα.
Γι αυτό και δεν δέχομαι γενικότερα να κουνάει κανείς το δάχτυλο στην Εκκλησία και να την κατηγορεί για έλλειψη βοήθειας στην αντιμετώπιση της πανδημίας ή πολλώ δε μάλλον για ευθύνη στην διασπορά της πανδημίας.
Η Εκκλησία είναι άξια επαίνου για όσα θυσιαστικά έχει προσφέρει τον καιρό της πανδημίας αλλά και σε κάθε κρίση που αντιμετωπίζει η κοινωνία μας.
Ερώτηση: Σεβασμιώτατε κατά την άποψη της εκκλησίας ο εμβολιασμός του πληθυσμού σε καιρό πανδημίας είναι υπόθεση δημοσίου συμφέροντος η δικαίωμα προσωπικής επιλογής του κάθε ανθρώπου;
Απάντηση: Η Εκκλησία έχει εκφραστεί συνοδικά πάνω στο θέμα και ως εκ τούτου αγιοπνευματικά. Το θέμα αυτό είναι υγειονομικό και ιατρικό και οι πιστοί προτρέπονται υπό της Εκκλησίας να εμβολιαστούν υπό την προϋπόθεση ασφαλώς ότι αυτό το επιτρέπει και ο προσωπικός τους γιατρός, που γνωρίζει και το ατομικό ιστορικό του κάθε ασθενούς.
Σας παραπέμπω στις σχετικές Συνοδικές Αποφάσεις.
Επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι όλοι οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών έχουν ταχθεί υπέρ των εμβολιασμών. Για ένα χριστιανό, που είναι πιστό και πραγματικό και συνειδητό μέλος της Εκκλησίας, αυτό από μόνο του έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.
Οφείλω δε να σημειώσω ενδεικτικά ότι εκτός από την συντριπτική πλειοψηφία των κληρικών παντός βαθμού, που έχουμε εμβολιαστεί, γνωρίζω προσωπικά ασκητές από την έρημο του Αγίου Όρους και άλλους μοναχούς και μοναχές, που εμβολιάστηκαν χωρίς κάποιο πνευματικό ενδοιασμό.
Επίσης, εγνωσμένης αξίας πνευματικοί άνθρωποι, με ονοματεπώνυμο, από όλο τον ορθόδοξο κόσμο έχουν εμβολιαστεί. Όσο δε για την υποχρεωτικότητα ή μη του εμβολιασμού, θα ήθελα να πω δύο πράγματα:
Πρώτον, ότι η υποχρεωτικότητα θα έπρεπε, αν έπρεπε, να είχε επιβληθεί εξ αρχής. Από τη στιγμή όμως που η Πολιτεία εξ αρχής επέλεξε την προαιρετικότητα, ακόμη και για τους υγειονομικούς, νομίζω ότι θα πρέπει να τηρήσει τον λόγο της μέχρι τέλους. Από εκεί και πέρα, εφόσον έχει και την ευθύνη διαχείρισης της καταστάσεως, προφανώς αξιολογεί τα δεδομένα και επανακαθορίζει την στάση της. Και σίγουρα και η ίδια η Πολιτεία θα αξιολογηθεί και θα κριθεί γι’ αυτό.
Και δεύτερον, όπως γράφει ο Ιερός Χρυσόστομος, «τίποτε καλό δεν γίνεται με την βία».
Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε ότι καλό είναι να μάθουμε να πείθουμε και να εμπνέουμε και να χειραφετούμε με επιχειρήματα και όχι να επιβάλλουμε δια της βίας και της κρατικής ισχύος και με τρόπο τιμωρητικό ή εκδικητικό το σωστό και το ορθό και το ωφέλιμο.
Ερώτηση: Οι κοινωνιολόγοι λένε ότι οι πανδημίες μπορεί να μας κάνουν να δείξουμε τον χειρότερο η τον καλύτερο εαυτό μας. Πιστεύετε ότι με την πανδημία γίναμε καλύτεροι άνθρωποι η μήπως ο εγκλεισμός και η κοινωνική απομόνωση μας τόνωσε τον εγωισμό μας και μας έκανε περισσότερο ατομιστές και αδιάφορους για τα δεινά των συνανθρώπων μας;
Απάντηση: Όλες οι δοκιμασίες και οι πειρασμοί τον άνθρωπο είτε τον ανεβάζουν στο βάθρο της αγάπης, της αλληλεγγύης, της προσφοράς, της αυτοθυσίας, του ηρωισμού, της υπομονής και της ενότητας είτε τον γκρεμίζουν στο βάραθρο της φιλαυτίας, της ατομοκρατίας, του φόβου, της αποξένωσης, της απελπισίας, της απόγνωσης, της ιδιοτέλειας και της αυτοκαταστροφής.
Γι’ αυτό χρειάζεται έντονη πνευματική «δουλειά» με τον εαυτό μας, με πολλή προσευχή, με μυστηριακή ζωή, με μελέτη του Λόγου του Θεού και ασφαλώς με την ασκητική της έμπρακτης αγάπης, η οποία είναι η γόνιμη εξωστρέφεια και κοινωνικότητα, που θεραπεύει τα προβλήματα και επουλώνει όλες τις πληγές.
Ερώτηση: Επειδή γίνεται και πάλι μεγάλη συζήτηση για το προσφυγικό -μεταναστευτικό πρόβλημα, θα ήθελα να σας ρωτήσω πόσο εύκολη θεωρείτε την ενσωμάτωση και αφομοίωση προσφύγων και μεταναστών που είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η δυσανεξία που νοιώθουν πολλές ελληνικές οικογένειες στην προοπτική ενσωμάτωσης , προσαρμογής και αφομοίωσης μεταναστών;
Απάντηση: Το πρόβλημα με το λεγόμενο μεταναστευτικό ή προσφυγικό ζήτημα είναι ότι και αυτό δυστυχώς το θέμα έχει γίνει ένα εργαλείο στο γεωπολιτικό παίγνιο των ισχυρών της γης με θύματα φυσικά τόσο τους ίδιους τους πρόσφυγες, αλλά και τις κοινωνίες, που καλούνται να σηκώσουν αυτό το βάρος καίτοι και οι ίδιες βρίσκονται σε μεγάλη κρίση και δυσκολία.
Ασφαλώς για εμάς τους ορθοδόξους χριστιανούς, που πυξίδα της ζωής μας είναι η αγάπη του Χριστού και η διδασκαλία του Ευαγγελίου, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: κάθε άνθρωπος ανεξαιρέτως εικονίζει τον Χριστό και δικαιούται από εμάς αγάπη και μόνο αγάπη.
Οι πολιτείες όμως και οι κυβερνήσεις αλλά και οι μεγάλοι οργανισμοί όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και άλλοι διεθνείς φορείς, που δεν έχουν ως καταστατικό τους τον νόμο της αγάπης και του Ευαγγελίου θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να σταματήσουν χάριν μονοπωλιακών συμφερόντων και άλλων σκοπών να παίζουν με τις τύχες δυστυχισμένων ανθρώπων, αλλά και κοινωνιών που πολύ απλά δεν αντέχουν άλλο.
Τα ανθρωπιστικά προβλήματα είναι οικουμενικά προβλήματα και θα πρέπει να τα μοιράζονται όλοι και μάλιστα ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του. Δεν βλέπω η δική μας χώρα να διαθέτει άλλες δυνάμεις. Έχουμε κάνει περισσότερα από όσα μπορούσαμε.
Ερώτηση: Όπως είπαμε η Ορθοδοξία είναι μέρος της ταυτότητάς μας . Ωστόσο σε ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας έχει σχηματιστεί η εντύπωση ότι η Εκκλησία ως οργανισμός έχει πολλές παθογένειες που μπορεί να συγκριθούν με αυτές του κράτους . Είναι ένας γραφειοκρατικός οργανισμός που διαχειρίζεται εξουσία , πλούτο και προνόμια και σε ορισμένες περιπτώσεις εκπέμπει και λάθος μηνύματα . Τι απαντάτε σε αυτή την κριτική;
Απάντηση: Μέσα μου την κατανοώ αυτήν την κριτική, διότι ως έφηβος, ιδιαίτερα, την έχω κάνει και εγώ και μάλιστα πολύ έντονα και στο βάθος την χαίρομαι και πάρα πολύ, διότι μου δίνει την ευκαιρία, σε όποιον την κάνει, να του πω με πολλή αγάπη:
Σήκω από τον καναπέ ή την καρέκλα της κριτικής και έλα να δεις και μετά μιλάς όσο θες! Όλα στην διάθεσή σου. Όλα στο φως. Πόρτες ορθάνοιχτες!
Έρχου και ίδε!!
Και επίσης, αντί να κάνεις κριτική ή κουτσομπολιό, το οποίο είναι και αντιπαραγωγικό και πολύ αναχρονιστικό, σήκωσε τα μανίκια και έλα να βοηθήσεις και εσύ και να ιδρώσουμε μαζί για την αγάπη των αδυνάτων και των πτωχών. Άσε τα λόγια και έλα μαζί στα έργα! Είσαι μέσα; Τι λες; Ή προτιμάς να μείνεις μία γραφική κατίνα της γειτονιάς ή της ανωνυμίας και ψευδωνυμίας του διαδικτύου και των απροσώπων μέσων κοινωνικής δικτύωσης;
Eρώτηση: Σας βρίσκει σύμφωνο η άποψη του Μητροπολίτη Μεσσηνίας ότι μέσα στα σπλάχνα της η Εκκλησία έχει ανθρώπους οι οποίοι βρίσκονται σε μια κατάσταση Μεσαίωνα;
Απάντηση: Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος είναι ένας σπουδαίος ιεράρχης της Εκκλησίας μας, επίλεκτο μέλος της Σεπτής Ιεραρχίας, κορυφαίος ακαδημαϊκός δάσκαλος, καλός και αγαθός ποιμένας στην επαρχία του και σε μένα προσωπικά ιδιαίτερα αγαπητός και πεφιλημένος αδελφός.
Δεν θα πω λοιπόν ότι απλώς συμφωνώ μαζί του ότι συναντούμε τον Μεσαίωνα και σε κάποιους, έστω λίγους και μεμονωμένους, ανθρώπους της Εκκλησίας, αλλά θα πω ότι επαυξάνω κιόλας, διότι δυστυχώς τον Μεσαίωνα τον συναντούμε να εμφανίζεται και σε άλλους χώρους της δημόσιας ζωής μας: σε διανοούμενους, σε δημοσιογράφους, σε πολιτικούς, σε ακαδημαϊκούς, σε επιστήμονες, σε εκπαιδευτικούς, σε ανθρώπους που ασκούν επιρροή στην κοινή γνώμη.
Τόσο οι αρετές όσο και τα πάθη εμφανίζονται και υπάρχουν παντού. Σε όλο το φάσμα της ζωής.
Ερώτηση : Τηρώντας με θρησκευτική ευλάβεια την πρώτη υπόσχεση που δώσατε με τον ενθρονιστήριο λόγο σας συνεχίζετε να επισκέπτεστε όλες τις ενορίες της Φθιώτιδας .Τι σας λένε οι άνθρωποι στην επικοινωνία που έχετε μαζί τους ; Ποιά είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα στα χωριά όπου ζουν ;
Απάσντηση: Πράγματι επισκέπτομαι κάθε σπιθαμή της φθιωτικής γης και είμαι κοντά σε κάθε μορφή συλλογικής ή ατομικής δραστηριότητας. Όπου υπάρχει ανθρώπινη παρουσία, προσπαθώ να είμαι παρών.
Φρονώ ότι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι είναι τα προσωπικά τους προβλήματα. Αυτά που σχετίζονται με τα αναγκαία για το ευ ζην, δηλαδή αφενός μεν τα απαραίτητα υλικά μέσα για επιβίωση, αφετέρου δε με την ανάγκη για αγάπη και συντροφικότητα και ποιότητα στην ζωή.
Τα άλλα προβλήματα όπως οι υποδομές, οι υπηρεσίες, οι συνθήκες εργασίας, το περιβάλλον, οι δομές υγείας, εκπαίδευσης και πρόνοιας, είναι σπουδαιότατα μεν προβλήματα, αλλά έπονται…
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ανθρώπων, πλουσίων και πτωχών, νέων και γερόντων, παντού, είναι ένα: μοναξιά και έλλειψη αγάπης.
Αυτό προσπαθούμε να θεραπεύσουμε με την πανταχού παρούσα παρουσίας μας, με την αεικινησία μας και με την αμεταμέλητη και άνευ διακρίσεων αγάπη μας προς όλους ανεξαιρέτως και με το έργο μας σε κάθε επίπεδο: στην λατρεία, στο κήρυγμα, στην φιλανθρωπία, στην εκπαίδευση, στον πολιτισμό.
