Dogma

Η Εορτή του Αγίου Γεωργίου στη Σύμη

Ἡ Ἀλεξάνδρα, ἡ σύζυγος τοῦ αὐτοκράτορα μαζί μέ τούς ὐπηρέτες της, Ἀπολλώ, Ἰσαάκιο καί Κοδρᾶτο πίστεψαν στόν ἀληθινό Θεό καί θανατώθηκαν ἀπό τόν Διοκλητιανό τήν ἑπομένη μέρα. Δυόμιση ὁλόκληρα χρόνια διήρκεσαν τά μαρτύρια τοῦ ἁγίου Γεωργίου καί ἡ φήμη του ἁπλώθηκε σέ ὅλη τήν χώρα.

Τό διήμερον 5ῃ καί 6ῃ τρ. μ. Μαΐου 2024 ἐντός τοῦ Πασχαλίου εὐφροσύνου κλίματος, ἑορτάστηκε σεμνοπρεπῶς καί στήν Σύμη, ἡ ἱερά μνήμη ἑνός ἐκ τῶν πλέον ἐνδοξοτέρων καί λαοφιλεστέρων Ἁγίων τῆς Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου. Ἡ πατρογονική εὐσέβεια τῶν Συμαίων ἐπέδειξε ἀπ’ αἰώνων μεγάλη εὐλάβεια στόν δημοφιλῆ αὐτόν Ἅγιο καί θεμελίωσε πρός τιμήν του ὀκτώ (!) Ναούς στό νησί, δύο ἐνοριακούς καί πέντε ἐξωκκλήσια.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος, κατά τό πρόγραμμά του, ἐχθές τό ἑσπέρας τοῦ Πάσχα, χοροστάτησε τοῦ Μεγάλου Πανηγυρικοῦ Ἑσπερινοῦ ὥρα 19:00 στόν πανηγυρίζοντα Ἐνοριακόν Ναόν τοῦ Ἁγίου, στό παραθαλάσσιο γραφικό οἰκισμό τοῦ Πεδίου Σύμης, πλαισιούμενος ἐκ τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀντωνίου Πατροῦ, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Πανορμίτου, τοῦ Αιδεσ. Ἐφημερίου τοῦ Ἱ. Ναοῦ Οἰκονόμου π. Χρήστου Σταθοπούλου, τοῦ π. Γεωργίου Χατζηχρυσάφη, τοῦ π. Φιλοθέου Κάλφα καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Παύλου Τερεζάκη.

Σήμερα Δευτέρα τῆς Διακαινησίμου, κυριώνυμος ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος, χοροστάτησε τοῦ Ὄρθρου καί τέλεσε τήν Θεία Λειτουργία στόν πανηγυρίζοντα Ἐνοριακό Ἱ. Ναό Ἁγίου Γεωργίου ἄνω Χώρας Σύμης, ἔχοντας συλλειτουργούς του τόν Πανοσιολ. Καθηγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Πανορμίτου, Ἀρχιμανδρίτη π. Ἀντώνιο Πατρό, τόν Αἰδεσ. Ἐφημέριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου π. Φιλόθεο Κάλφα, τόν Αἰδεσ. Ἐφημέριο τοῦ Ἱ. Ναοῦ π. Ἀντώνιο Μανιᾶ καί τόν Ἱεροδιάκονο π. Παῦλο Τερεζάκη.

Τά ἀναλόγια διακόνησαν γλυκυφθόγγως ὁ Ἱεροψάλτης καί Ἐπίτροπος τοῦ Ἱ. Ναοῦ κ. Ἀγαπητός Μιχελῆς, ὁ κ. Ἀντώνιος Μέντης καί ὁ κ. Ἀναστάσιος Μπαλής. Παρέστησαν ὁ Δήμαρχος Σύμης κ. Ἐλευθέριος Παπακαλοδούκας, ὁ Διοικητής τῆς Δ.Α.Ν. Σύμης Συνταγματάρχης κ. Παναγιώτης Βρανάς, ἀλλά καί ἀρκετός κόσμος.

Ὁ Σεβασμιώτατος εὐλόγησε τούς προσφερομένους ἄρτους καί πρό τῆς ἀπολύσεως τῆς Θείας Λειτουργίας, προέστη τῆς Λιτανείας τῆς ἱ. Εἰκόνος, ὁμιλήσας ἐπικαίρως στό ἐκκλησίασμα περί τῆς μεγάλης μορφῆς τοῦ τιμωμένου Ἁγίου. Τέλος ἡ φιλόξενη Ἐπιτροπή τοῦ Ἱ. Ναοῦ προσέφερε καφέ καί τά καθιερωμένα ἑόρτια κεράσματα στούς συμμετέχοντες πιστούς.

Ὁ ἅγιος Γεώργιος ἔζησε στήν Καππαδοκία κατά τά τέλη τοῦ 3ου αἰῶνος μ.Χ. Καταγόταν ἀπό εὐγενική καί πλούσια οἰκογένεια. Οἱ Χριστιανοί γονεῖς του Γερόντιος καί Πολυχρονία, εἶχαν ἐλληνική καταγωγή καί τόν ἀνέθρεψαν «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου». Σέ ἡλικία 18 ἐτῶν κατετάγη στόν ρωμαϊκό στρατό. Γιά τήν ἀνδρεία του καί τήν γενναιότητά του στίς μάχες ὀνομάστηκε Τροπαιοφόρος, ἐνῶ ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανός, ἐκτιμώντας τόν ἡρωϊσμό του τόν ἔκανε στρατηλάτη.

Ὅμως λίγο ἀργότερα ὁ εἰδωλολάτρης αὐτός αὐτοκράτορας, κήρυξε ἀπηνῆ διωγμό κατά τῶν Χριστιανῶν, ἀνάμεσα στούς ὁποίους ὁμολόγησε μέ παρρησία τήν χριστιανική του πίστη καί ὁ Ἅγιος Γεώργιος. Ἀρχικά προσπάθησε μέ ὑποσχέσεις καί μέ ἀπειλές στή συνέχεια, νά πείσουν τόν ἅγιο νά ἀρνηθεῖ τόν Χριστό καί νά προσκυνήσει τά εἴδωλα. Μάταια ὅμως, ὁ μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ παρέμεινε ἑδραῖος στήν πίστη καί τότε ἄρχισαν τά σκληρά βασανιστήρια.

Στήν ἀρχή ὁ Ἅγιος φυλακίστηκε, τοῦ περίσφιξαν τά πόδια στό ξύλο καί πάνω στό στῆθος του τοποθέτησαν μεγάλη καί βαρειά πέτρα. Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Διοκλητιανός διέταξε τούς δημίους νά δέσουν τόν ἅγιο σ’ ἕνα μεγάλο τροχό μέ περιστρεφόμενα μαχαίρια πού κομμάτιαζαν τίς σάρκες. Ἕνας ἄγγελος ὅμως τόν ἐλευθέρωσε καί τά τραύματά του θεραπεύτηκαν. Βλέποντας τό μεγάλο αὐτό θαῦμα, ὁ Πρωτολέων καί ὁ Ἀνατόλιος, δύο ἀπό τούς ἀξιωματικούς τοῦ βασιλιά, μαζί μέ χίλιους στρατιῶτες ὁμολόγησαν τήν πίστη τους στόν Χριστό. Ὁ Διοκλητιανός θύμωσε τόσο, πού ἔγινε ἔξαλλος καί διέταξε νά τούς σκοτώσουν.

Ἔπειτα διέταξε νά γεμίσουν ἕνα λάκκο μέ ἀσβέστη καί νερό, νά ρίξουν μέσα τόν Γεώργιο καί νά τόν ἀφήσουν τρεῖς ἡμέρες, ὥστε νά διαλυθοῦν καί αὐτά τά κόκκαλά του. Ὡστόσο, μετά ἀπό αὐτές τίς μέρες, ἀντί νά βροῦν τό σῶμα τοῦ ἁγίου καμένο καί διαλυμένο, τόν βρῆκαν ὄρθιο νά προσεύχεται. Ὁ Διοκλητιανός διέταξε νά πυρακτώσουν μεγάλα σιδερένια παπούτσια καί ὑποχρέωσαν τόν ἅγιο νά περπατήσει φορώντας τα. Ὁ Γεώργιος περπατοῦσε ἀβλαβής καί προσευχόμενος. Ὁ αὐτοκράτορας ἀπέδωσε πάλι τό θαῦμα σέ μαγεία καί κάλεσε ἕνα μεγάλο μάγο, τόν Ἀθανάσιο, νά τόν βοηθήσει. Αὐτός ἔφερε δύο ἀγγεῖα μέ ἰσχυρά δηλητήρια καί ὁ αὐτοκράτορας διέταξε τόν Γεώργιο νά τά πιεῖ. Ὁ ἅγιος ἔκανε τήν προσευχή του, ἤπιε τά δηλητήρια καί δέν ἔπαθε τίποτε. Τότε ὁ μάγος, γονάτισε μπροστά στόν ἅγιο Γεώργιο, ὀμολόγησε τήν πίστη του στό Χριστό καί μαρτύρησε καί ὁ ἴδιος.

Ἡ Ἀλεξάνδρα, ἡ σύζυγος τοῦ αὐτοκράτορα μαζί μέ τούς ὐπηρέτες της, Ἀπολλώ, Ἰσαάκιο καί Κοδρᾶτο πίστεψαν στόν ἀληθινό Θεό καί θανατώθηκαν ἀπό τόν Διοκλητιανό τήν ἑπομένη μέρα. Δυόμιση ὁλόκληρα χρόνια διήρκεσαν τά μαρτύρια τοῦ ἁγίου Γεωργίου καί ἡ φήμη του ἁπλώθηκε σέ ὅλη τήν χώρα. Ἔτσι, πλῆθος ἀνθρώπων τόν ἐπισκέπτονταν καθημερινά καί ἀκούγοντας τήν διδασκαλία του πίστευαν στόν Χριστό. Ὅταν πληροφορήθηκε ὁ βασιλιάς τή μεταστροφή τόσων ἀνθρώπων στό χριστιανισμό, ἀποφάσισε τήν ἐκτέλεση τοῦ Ἁγίου. Νωρίτερα ὁ Διοκλητιανός τοῦ πρότεινε νά πᾶνε στό ναό τοῦ Ἀπόλλωνα γιά νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὁ Γεώργιος πῆγε στο ναό καί ἀφοῦ προσευχήθηκε στό Θεό διέταξε τά εἴδωλα να πέσουν. Ἀμέσως αὐτά ἔπεσαν καί συνετρίβησαν. Ἐξοργισμένος ὁ Αὐτοκράτορας ἐξέδωσε διαταγή καί ὁ δήμιος τοῦ ἀπέκοψε τήν κεφαλή. Τό τίμιο σῶμα του τό πῆρε ἕνας πιστός ὑπηρέτης του καί τό μετέφερε στήν Παλαιστίνη, τήν πατρίδα τῆς μητέρας του, ὅπου τό ἐνταφίασαν οἱ Χριστιανοί μέ μεγάλες τιμές.