Η Εορτή του Οσίου Ευθυμίου στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων
Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται πάλιν ὅτι ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος κατήγετο ἀπό τήν Μελιτινήν τῆς Ἀρμενίας, γεννηθείς τό 376 μ.Χ. ἐκ γονέων εὐσεβῶν Παύλου καί Διονυσίας, διδαχθείς τά ἱερά γράμματα παρά τοῦ θείου αὐτοῦ Εὐδοξίου καί παρά τοῦ Ἐπισκόπου Μελιτινῆς Ὀτρηΐου.
ήν Παρασκευήν, 20ήν Ἰανουαρίου/2ραν Φεβρουαρίου 2024, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Εὐθυμίου τοῦ Μεγάλου εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτοῦ Ἱεράν Μονήν εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων ἐν τῇ Χριστιανικῇ συνοικίᾳ πλησίον τοῦ Πατριαρχείου.
Κατά τήν ἑορτήν αὐτήν ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται πάλιν ὅτι ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος κατήγετο ἀπό τήν Μελιτινήν τῆς Ἀρμενίας, γεννηθείς τό 376 μ.Χ. ἐκ γονέων εὐσεβῶν Παύλου καί Διονυσίας, διδαχθείς τά ἱερά γράμματα παρά τοῦ θείου αὐτοῦ Εὐδοξίου καί παρά τοῦ Ἐπισκόπου Μελιτινῆς Ὀτρηΐου. Λόγῳ τῆς ἀρετῆς αὐτοῦ ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος καί ἐμόνασεν εἰς Μονάς τῆς πατρίδος αὐτοῦ. Μή δεχόμενος νά καθοδηγῇ ἄλλους, ἀνεχώρησε τῆς πατρίδος αὐτοῦ καί ἦλθεν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν τό 406. Ἐμόνασεν ἀρχικῶς εἰς τήν ἐν Φαράν Λαύραν τοῦ Ἁγίου Χαρίτωνος. Συνεδέθη διά πνευματικῆς φιλίας, συνασκήσεως καί συνεργασίας μετά τοῦ ὁσίου Θεοκτίστου. Ἀπό τῆς ἑορτῆς τῶν Φώτων ἕως καί τῶν Βαΐων ἀπεμακρύνετο εἰς τήν ἔρημον διά προσευχήν καί ἄλλην ἄσκησιν. Εἰς τήν πανέρημον τοῦ Κουτιλᾶ ποιμένες τῆς Βηθανίας κατέστησαν αὐτόν γνωστόν εἰς χριστιανούς καί μοναχούς, οἱ ὁποῖοι παρεκάλεσαν αὐτόν νά ἱδρύσῃ δι’ αὐτούς Μονήν. Ὁ Ἅγιος Θεόκτιστος ἵδρυσε Κοινόβιον διά τούς ἀρχαρίους μοναχούς καί ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος Λαύραν διά τούς προκεχωρημένους εἰς τήν ἔρημον τῆς Ἰουδαίας μεταξύ Ἰερουσαλήμ καί Ἱεριχοῦς. Εἰς ταύτην προσῆλθεν καί ὁ Ἅγιος Σάββας, ὅστις ἦλθεν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν τό ἔτος 456. Ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος καί ὁ Ἅγιος Θεόκτιστος ἀνεδείχθησαν στῦλοι καί φωστῆρες τῆς μοναστικῆς πνευματικῆς ζωῆς καί κατηύθυναν χιλιάδας χριστιανῶν καί μοναχῶν καί ὑπῆρξαν διδάσκαλοι τοῦ Ἁγίου Σάββα. Ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος ἐζήτησεν ἀπό τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων Ἰουβενάλιον τό ἔτος 427 νά βαπτίσῃ φυλήν Περσῶν νομάδων, οἱ ὁποῖοι προσῆλθον εἰς τήν Μονήν του καί εἰσηγήθη τήν χειροτονίαν τοῦ φυλάρχου αὐτῶν Ἀσπεβέτου εἰς Ἐπίσκοπον Παρεμβολῶν. Ἠξιώθη τοῦ θαυματουργικοῦ καί προορατικοῦ χαρίσματος καί ἐπανέφερε χιλιάδας χριστιανῶν καί μοναχῶν ἐκ τῆς πλάνης τοῦ Μονοφυσιτισμοῦ εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ἐν οἷς καί τήν αὐτοκράτειραν Εὐδοξίαν. Τό 429 ἐτέλεσεν ὁ Πατριάρχης Ἰουβενάλιος τά ἐγκαίνια τῆς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Εὐθυμίου καί τά μέγιστα ἐχάρη ὁ Ἅγιος ἐπί τούτῳ. Ἑπτά μῆνας μετά ἐκοιμήθη καί ἀφῆκεν διάδοχον αὐτοῦ εἰς τήν ἡγουμενίαν τῆς Λαύρας τόν Ἀρχιμανδρίτην Ἐλπίδιον. Ἡ Λαύρα καταστραφεῖσα ἐξ ἐπιδρομῶν, διατηρεῖται σήμερον ὡς ἐπισκέψιμος ἀρχαιολογικός χῶρος.
Πρός τιμήν αὐτοῦ ἐτλεέσθη Ἑσπερινός ἀφ’ ἑσπέρας καί θεία Λειτουργία τήν πρωΐαν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους, συλλειτουργούντων τῶν Ἀρχιμανδριτῶν π. Φιλουμένου καί π. Μακαρίου, τῶν Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων π. Φάραχ καί π. Νεκταρίου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Δοσιθέου, ψαλλόντων τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Συμεών καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών ἐν συμμετοχῇ μοναχῶν, μοναζουσῶν καί Χριστιανῶν ἐξ Ἱεροσολύμων.
Διαρκούσης τῆς θείας Λειτουργίας προσῆλθε διά προσκύνησιν ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά Πατέρων Ἁγιοταφιτῶν.
Τήν Πατριαρχικήν καί Ἀρχιερατικήν Συνοδείαν καί τό ἐκκλησίασμα ἐδεξιώθη ἡ καλῶς ἐπιμελουμένη τῶν τῆς Μονῆς ὁσιωτάτη Ἡγουμένη μοναχή Σάρρα.
