Η Κυριακή του Θωμά στη Σύμη
Ἄς ἀκολουθήσουμε ἑπομένως τόν Θωμᾶ, καί ἄς δοξολογήσουμε τόν Ἀναστάντα Κύριο. Ἄς ἔχουμε πίστη ἀκράδαντη καί σταθερή, ὅτι ὁ σαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού σταυρώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες μας καί κατῆλθε μέχρι καί τόν Ἅδη, ὄντως ἀναστήθηκε τήν τρίτη ἡμέρα, παρέχοντας στόν καθένα πού πιστεύει σέ Αὐτόν ζωή καί ἀφθαρσία, χαρά καί Ἀνάσταση.
Την 12η Μαΐου 2024, Κυριακή τοῦ Θωμᾶ, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σύμης κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στόν Ὄρθρο, λειτούργησε καί κήρυξε τόν θεῖο λόγο στό Καθολικό τῆς Σταυροπηγιακῆς Ἱ. Μονῆς Ταξιάρχου Μιχαήλ τοῦ Ρουκουνιώτου Σύμης, μέ συλλειτουργούς του τόν Ἱεροεπιστάτη αὐτῆς Πρωτοπρ. π. Στέφανο Μακρῆ καί τόν Ἱεροδιάκονο π. Παῦλο Τερεζάκη. Τό μοναστηριακό ἀναλόγιο διακόνησαν μελιρρύτως οἱ καλλικέλαδοι Ἱεροψάλτες κ. Δημοσθένης Γιανναράς καί κ. Ἐλευθέριος Ξηράκης.
Ὁ θεματικός πυρήνας τῆς σημερινῆς ἑορτῆς σχετίζεται μέ τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί μέ τήν αὐθημερόν ἐμφάνισή Του στήν οἰκία, ὅπου οἱ Μαθητές ἦταν συγκεντρωμένοι τὸ εὐλογημένο ἐκεῖνο βράδυ τῆς «μιᾶς τῶν σαββάτων». Ἐκεῖ ἀνάμεσά τους, κι ἐνῶ οἱ θύρες ἦσαν κλειστές «διά τόν φόβον τῶν Ἱουδαίων», ἦλθε ὁ ἀναστημένος Χριστός, στάθηκε στὴ μέση καὶ τοὺς εἶπε: «Εἰρήνη ὑμῖν», δεικνύοντας τὰς χεῖρας καί τήν πλευρά Του, γιὰ νὰ δοῦν τίς πληγές τοῦ Σταυροῦ καὶ νὰ πεισθοῦν γιά τήν ταυτότητά Του.
Ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ἀπουσίαζε ὁ Θωμᾶς καί ὅταν ἀργότερα τοῦ εἶπαν οἱ ἄλλοι μαθητὲς ὅτι εἶδαν τὸν Κύριο, ἐκεῖνος δὲν μποροῦσε νὰ τὸ πιστέψει. «Ἐάν μή ἴδω, οὐ μή πιστεύσω», τούς ἀπάντησε καί μετά μία ἑβδομάδα, ἐμφανίζεται καί πάλι ὁ Ἀναστάς Κύριος στούς Μαθητές Του, ἐνῶ εἶναι παρών καί ὁ «ἄπιστος» μαθητής. Ἀπευθυνόμενος σ’ αὐτόν ὁ Χριστός, τόν καλεῖ νά ψηλαφήσει τίς πληγές ἀπό τούς ἥλους καί ἀπό τήν λόγχη, καί ἔτσι τόν ἀναγνωρίζει, σπεύδει καί Τόν προσκυνᾶ καί ὁμολογεῖ χαρούμενος «ὁ Κύριός μου καί ὁ Θεός μου».
Στήν συνέχεια ὁ Κύριος τοῦ ἀποκρίνεται «Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες», ἀναφερόμενος σέ ὅλους ἐκείνους πού ἀρκοῦνται στήν διήγηση τοῦ Εὐαγγελίου γιά νά πιστέψουν, χωρίς νά ἐννοεῖ ἐδῶ ὁ Χριστός νά μήν ἐρευνοῦμε καί νά μήν ἐξετάζουμε τήν ἀλήθεια, ἀλλά μακαρίζει αὐτούς πού κάνουν τήν προσωπική τους ὑπέρβαση καί ἐξετάζουν μέ τήν καρδιά τους τίς ἀλήθειες τοῦ Εὐαγγελίου. Μακαρίζει τήν πίστη, ἡ ὁποία ὑπερβαίνει τήν ἀνάγκη τῶν ἀποδείξεων. Ἄλλωστε, ἄν ὑπῆρχαν ἀποδείξεις γιά ὅλα, τότε δέν θά μιλούσαμε γιά πίστη, ἀλλά γιά ἀναγκαστική παραδοχή κάποιων πραγμάτων.
Φρόντισε ὡστόσο ὁ Κύριος, ἐπειδή ἡ Ἀνάστασή Του ἀποτελεῖ θεμελιῶδες στοιχεῖο τῆς πίστεώς μας, νά μᾶς προσφέρει καί τίς ἀποδείξεις, ὥστε νά ἔχουμε τήν βεβαιότητα καί νά μήν ἀπιστοῦμε. Ὑπό τό πρίσμα αὐτό, τό γεγονός πού ἑορτάζουμε καί ἐνθυμούμαστε σήμερα, αὐτό τῆς ψηλαφήσεως τοῦ Θωμά, ἀποτελεῖ εὐεργεσία γιά τήν Ἐκκλησία καί γιά τόν καθένα μας, διότι ἐξαφανίζει κάθε ἀμφιβολία καί κάθε δισταγμό.
Ἄς ἀκολουθήσουμε ἑπομένως τόν Θωμᾶ, καί ἄς δοξολογήσουμε τόν Ἀναστάντα Κύριο. Ἄς ἔχουμε πίστη ἀκράδαντη καί σταθερή, ὅτι ὁ σαρκωθείς Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού σταυρώθηκε γιά τίς ἁμαρτίες μας καί κατῆλθε μέχρι καί τόν Ἅδη, ὄντως ἀναστήθηκε τήν τρίτη ἡμέρα, παρέχοντας στόν καθένα πού πιστεύει σέ Αὐτόν ζωή καί ἀφθαρσία, χαρά καί Ἀνάσταση.
