Στο κήρυγμά του ανέλυσε το πρώτο τροπάριο των αίνων της εορτής της Τυρινής «Οἴμοι! ὁ Ἀδάμ, ἐν θρήνῳ κέκραγεν, ὅτι ὄφις καὶ γυνή, θεϊκῆς παρρησίας με ἔξωσαν, καὶ Παραδείσου τῆς τρυφῆς ξύλου βρῶσις ἡλλοτρίωσεν», που αναφέρεται στην έξωση του Αδάμ από τον παράδεισο και την στέρηση της Θείας Χάριτος.
Η πτώση του Αδάμ οφείλεται στην άρνησή του να αναλάβει την ευθύνη για την πράξη την οποία έκανε, την λήψη της τροφής του δένδρου «της γνώσεως τους καλού και του κακού».
Σημείωσε, δε, πως η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής μάς καλεί να αναλάβουμε υπεύθυνα το έργο της σωτηρίας μας, προσφέροντας μας ως τροφή το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
