Σύμφωνα με τη βιβλική παράδοση ο Αναστάς Κύριος Ιησούς Χριστός εισήλθε στην δόξα Του μετά το Πάθος, την Σταύρωση και την Ανάστασή Του. Τούτο θεωρούσε ότι έπρεπε να το γνωρίζουν οι δύο Μαθητές Του που πορεύονταν προς Εμμαούς το πρωΐ της Κυριακής της Αναστάσεως με την ερώτησή Του προς αυτούς:
«Αυτά δεν έπρεπε να πάθει ο Μεσσίας και να δοξαστεί;»
Η είσοδος του Χριστού στην δόξα Του είναι ένα μυστήριο που υπερβαίνει την εμπειρία των αισθήσεων του ανθρώπου και δεν μπορεί να περιορισθεί μόνο στο γεγονός του όρους των Ελαιών, όπου οι Απόστολοι είδαν τον Διδάσκαλό τους να τους εγκαταλείπει για να επιστρέψει στον Θεό.
1. «Κανένας, βέβαια, δεν ανέβηκε στον ουρανό παρά μόνο ο Υιός του Ανθρώπου, που κατέβηκε από τον ουρανό και που είναι στον ουρανό».
Ανάμεσα στον ουρανό που είναι η κατοικία του Θεού και στη γη που είναι η κατοικία των ανθρώπων, υπάρχει μία απόσταση που είναι αδύνατον να διανύσει ο άνθρωπος.
Αντίθετα αυτή την απόσταση γεφυρώνει ο Θεός, που “καταβαίνει” από τον ουρανό για να συναντήσει τους ανθρώπους στη γη. Ως τόπο επιλέγει τα όρη στα οποία “αναβαίνουν” οι άνθρωποι όπως στο Σινά, στη Σιών, στο Θαβώρ.
Βέβαια μερικοί είχαν το προνόμιο να υψωθούν στον ουρανό με τη βοήθεια του Θεού, όπως ο Ενώχ, ο Ηλίας. Τέλος, «είδα να έρχεται κάποιος που έμοιαζε με άνθρωπο. Eφτασε μέχρι τον Προαιώνιο και οδηγήθηκε μπροστά του». Ο Κύριος Ιησούς Χριστός που υψώθηκε στα δεξιά του Θεού μετά την Ανάστασή Του έπρεπε να “αναβεί” στον ουρανό.
Η ανάβασή Του λοιπόν στον ουρανό δεν ήταν μόνο ο θρίαμβος ενός ανθρώπου που θεώθηκε, που προβιβάσθηκε δηλαδή σε θεία τάξη, αλλά η επιστροφή του Ιησού Χριστού στον ουράνιο κόσμο από όπου είχε έλθει.
2. Η υπεροχή του Χριστού
Τα βιβλικά κείμενα τονίζουν την υπεροχή του Κυρίου Ιησού Χριστού, ότι ως Υιός του Θεού είναι ανώτερος από όλα τα ουράνια κτιστά όντα αφού είναι ο Δημιουργός τους.
Σ’ αυτή την υπεροχή Του στηρίζονται οι δηλώσεις Του την ημέρα της Αναστάσεως προς τους Μαθητές Του: «Ο Θεός μου έδωσε όλη την εξουσία στον ουρανό και στη γη».
3. Η Ανάληψη προοίμιο της Δευτέρας Παρουσίας
«Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στον ουρανό, έτσι θα ’ρθει πάλι, με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να πηγαίνει εκεί».
Αυτά τα λόγια των Αγγέλων συνδέουν στενά την ανάβαση του Χριστού στον ουρανό με τον ερχομό Του πάλι στους έσχατους καιρούς. Οσο θα περιμένουμε αυτή την επιστροφή η παραμονή του Ιησού στον ουρανό είναι οριστική. Εχει όμως προσωρινό χαρακτήρα στα πλαίσια της γενικής οικονομίας της σωτηρίας.
Ο Χριστός παραμένει εκεί κρυμμένος για τους ανθρώπους ως την τελική φανέρωσή Του, όταν θα αποκαταστήσει τα πάντα. Τότε θα έλθει όπως έφυγε, καταβαίνοντας από τον ουρανό επάνω σε νεφέλες, ενώ οι εκλεκτοί Του θα ανεβούν επάνω σε νεφέλες για να Τον συναντήσουν.
4. Εν αναμονή
Περιμένοντας την τελική αυτή φάση οι Χριστιανοί πρέπει να μένουν ενωμένοι με τον δοξασμένο Κύριό Τους μέσω της πίστεως και της συμμετοχής στα άγια Μυστήρια. Από τώρα αναστημένοι και μάλιστα καθισμένοι στους ουρανούς μαζί Του επιζητούν και φρονούν «τα άνω», γιατί η ζωή τους «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ». Η πολιτεία τους βρίσκεται στους ουρανούς. Το ουράνιο σκήνωμα που τους περιμένει, το σώμα που ποθούν να περιβληθούν είναι ο Ιδιος ο δοξασμένος Χριστός, ο «επουράνιος άνθρωπος».
Απ’ αυτή την πίστη πηγάζει η πνευματικότητα της Αναλήψεως που επιτρέπει στον χριστιανό να ζει από τώρα μέσα στην πραγματικότητα του καινούργιου κόσμου, όπου βασιλεύει ο Χριστός.
Πηγή: Κιβωτός της Ορθοδοξίας