Στο πλαίσιο λειτουργίας της Σχολής Γονέων της Ιεράς Μητροπόλεως Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων, έγινε το απόγευμα της περασμένης Κυριακής, η τρίτη διαδικτυακή συνάντηση με συμμετοχή γονέων και ζευγαριών από την Κέρκυρα και από άλλες περιοχές της Ελλάδας. Ομιλητής ήταν ο κ. Ελευθέριος Ελευθεριάδης, Ψυχολόγος και συγγραφέας. Το θέμα που ανέπτυξε ήταν: “Η οικογένεια μας μαθαίνει λόγους για να ζούμε”.
Την εκδήλωση άνοιξε ο ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ο οποίος υπενθύμισε ότι μέσα από τις σχολές γονέων παλεύουμε για την αξία της οικογένειας, την αξία της ζωής και για το νόημα της παρουσίας του Θεού μέσα στην οικογένεια η οποία γνωρίζει τον σκοπό για τον οποίο υπάρχει και για τον σκοπό για τον οποίο ο ίδιος ο Θεός μας έφερε στο είναι. Ευχαρίστησε τους υπευθύνους της σχολής γονέων, τον ομιλητή Ελευθέριο Ελευθεριάδη, επιστήμονα ψυχολόγο που δέχθηκε την πρόσκληση της Ιεράς Μητροπόλεως και τους πολυπληθείς συμμετέχοντες για την παρουσία τους. Στη συνέχεια, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, έκανε μια μικρή παρουσίαση στο τέταρτο βιβλίο του κ. Ελευθεριάδη, με τίτλο «Πες μου έναν λόγο για να ζω» από τις εκδόσεις «Εν πλω».
Κατόπιν τον λόγο πήρε ο ομιλητής κ. Ελευθεριάδης, ο οποίος τόνισε ότι ο άνθρωπος μοιάζει με ένα καράβι που έχει τα πάντα αλλά δεν έχει προορισμό. Ένα τέτοιο καράβι είναι καταδικασμένο να βουλιάξει. Έτσι και ο άνθρωπος του δυτικού πολιτισμού ασχολείται με το ταξίδι και όχι με τον προορισμό. Όμως υπάρχει ο θάνατος που κανένας ποτέ δεν μπορεί να ξεφύγει. Μπροστά στο θάνατο όλο το οικοδόμημα του πολιτισμού μας σωπαίνει γιατί φαίνεται ανίσχυρο μπροστά στο μυστήριο του θανάτου. Αν δεν νικηθεί ο θάνατος όλα είναι μάταια. Σκοπός λοιπόν είναι να βρούμε λύση σε σχέση με το μυστήριο του θανάτου. Την απάντηση μας την δίνει μόνο η Ορθόδοξη Εκκλησία. Η επιστήμη φτάνει μέχρι τον θάνατο. Δεν τον ξεπερνά. Η Εκκλησία όμως, που ο ιδρυτής της έχει κενό τάφο, μπορεί να απαντήσει, με την Ανάσταση.
Ποιος ο ρόλος της οικογένειας ως προς τον σκοπό της ύπαρξης; Ο άνθρωπος, τόνισε ο ομιλητής, είναι γονίδια, περιβάλλον και επιλογή. Στο περιβάλλον πρωταρχικό ρόλο έχει η οικογένεια. Η οικογένεια είναι αυτή από την οποία παίρνει εφόδια ο άνθρωπος για το ταξίδι της ζωής. Δυστυχώς η οικογένεια δεν ανταποκρίνεται όμως στο ρόλο της επαρκώς,, καθώς σήμερα είναι αποπροσανατολισμένη από τον σκοπό της ζωής.
Πώς λοιπόν η οικογένεια μάς μαθαίνει λόγους για να ζούμε; Προορισμός μας είναι η συνάντηση με τον Χριστό. Η οικογένεια μας προετοιμάζει με τα εξής πέντε σημεία, τα εφόδια δηλαδή που καλείται η οικογένεια να δώσει στο παιδί για να προχωρήσει στην πορεία του αυτή.
α. Η συνέπεια στις αποφάσεις, στη χάραξη πορείας, στην πτώση, στη μετάνοια, στην αμαρτία. Αν ο άνθρωπος δεν είναι συνεπής στη ζωή του, ούτε απέναντι στο Χριστό θα είναι συνεπής. Δεν θα έχει μάτια να αναγνωρίσει τον σκοπό του.
β. Η Συγκρότηση: Μάθετε τα παιδιά σας από μικρά να ασχολούνται με μικρές δουλειές, να είναι υπεύθυνα, σφιχτά, δυναμικά, συγκροτημένα.
γ. Η Ασκητικότητα: Μάθετε τα παιδιά σας να είναι αυτάρκη. Μην τους δίνετε πολλά. Όχι μιζέρια φυσικά. Μάθετε να μπορούν να ζήσουν και με λίγα. Διαφορετικά στις δυσκολίες της ζωής δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν.
δ. Ο Φόβος Θεού: Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σαν να είναι θεοί. Αργότερα στη ζωή τους ψάχνουν να βρουν ό,τι έμαθαν από τους γονείς τους. Αποκτούν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συναντήσουν τον Χριστό. Μάθετε τα παιδιά σας να είναι ταπεινά. Όχι υποτακτικά. Διαφορετικά θα γίνουν τύραννοι βασιλιάδες για τους άλλους.
ε. Το ανδρείο φρόνημα: Μάθετε τα παιδιά σας να είναι αγωνιστές, να παλεύουν, να παίρνουν ρίσκο στη ζωή τους. Ας πέσουν, ας πονέσουν. Δεν πειράζει. Να μην είναι μίζερα. Να το μάθετε στα παιδιά σας με την στάση σας , με την τοποθέτηση σας απέναντι στο φόβο και τον πανικό.
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος σχολίασε τα όσα ειπώθηκαν από τον ομιλητή ευχαριστώντας τον για τον λόγο του, που ήταν αφυπνιστικός και ζωντανός και προέρχεται από εμπειρίες και προσωπικές αλλά και από δασκάλους πνευματικούς. Ο ομιλητής, κατόπιν, απάντησε σε ερωτήσεις των συμμετεχόντων και υπήρξε ένας μικρός κατατοπιστικός διάλογος στα όσα ειπώθηκαν.