Π ρ ό ς
Τὸν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ Λαόν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
Ἡ προπαρασκευαστική περίοδος τῆς δεκατετραήμερης νηστείας καὶ προσευχῆς, μᾶς ὁδηγεῖ σήμερα στὴν πανευφρόσυνη ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Οἱ χριστιανοὶ προσερχόμαστε στοὺς Ἱερούς Ναούς, τὶς Μονές, τὰ Παρεκκλήσια καὶ τὰ Ἐξωκκλήσια ποὺ ἑορτάζουν τὴν μεγάλη αὐτή Θεομητορική ἑορτή. Ζητοῦμε τήν μεσιτεία τῆς Μητέρας μας πρὸς τὸν Ὑιὸ καὶ Θεὸ Της, ἀλλὰ καὶ Θεὸ σύμπαντος κόσμου, προκειμένου νὰ ἐλαφρύνει ὁ ζυγὸς τῶν πειρασμῶν τῆς ζωῆς μας. Νὰ ἀνακουφιστοῦν οἱ πόνοι καὶ νὰ μετριαστοῦν οἱ ἀγωνίες μας. Καὶ ἡ Παναγία τείνει εὐήκοα ὦτα σὲ ὅσους Τῆς ἀπευθύνονται μὲ ὑϊικὸ σεβασμό. Σὲ ὅσους βιώνουν κάπως τὴν ἀναστάσιμη βεβαιότητα τῆς ἐν Χριστῷ ἐλπίδας καὶ σωτηρίας.
Ἀδελφοὶ μου·
Ἡ εἰς οὐρανοὺς ἄνοδος, ἡ ἐν σώματι Μετάσταση τῆς Θεοτόκου στὴν ἀγκαλιὰ τοῦ Χριστοῦ, πιστοποιεῖ τὴν ἀξία καὶ ἱερότητα τοῦ ἀνθρώπινου σώματος, μὲ τὸ ὁποῖο μᾶς ἐπροίκισε ὁ Δημιουργὸς Θεός μας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ θεολογικὴ διδασκαλία τονίζει πώς τὸ σῶμα μας εἶναι ναὸς καὶ κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μὲ αὐτὴ τὴν ὀπτικὴ διετήρησε ἡ Μαριὰμ σὲ ὅλη τὴν ζωὴ Της, ἄσπιλο, ἀμώμητο καὶ ἔνθεο τὸ Σῶμα Της. Μὲ τὴν παραμονὴ Της στὸ ναό, τὴ μελέτη τῶν Γραφῶν, τὴν προσευχὴ καὶ τὴν προσοχή. Καὶ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀνέδειξε τὸ σαρκίο Της πανάγιο σῶμα καὶ τὴν πρὸς αὐτὸ συναρμοσμένη ψυχὴ της, παναγία ψυχή.
Κατὰ τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας μας, τρεῖς ἡμέρες μετὰ τὴν ταφὴ τοῦ σώματος τῆς Παναγίας, ὅταν οἱ μαθητὲς ὃδευσαν στόν τάφο γιά νά τὸν προσκυνήσουν, εἶδαν ὅτι δέν ὑπῆρχε ἐκεῖ τὸ σῶμα Της. Αὐτὴ τὴν παράδοση διασώζουν πολλὰ τροπάρια τῆς Ἐκκλησίας. Σὲ ἕνα τροπάριο που ψάλλαμε σήμερα τὸ πρωί καὶ τὸ ὁποῖο ἔγραψε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ ποιητής, λέγεται: «Νικητικὰ μὲν βραβεῖα ἤρω, κατὰ τῆς φύσεως Ἁγνή, Θεὸν κυήσασα, ὅμως μιμουμένη δέ, τὸν ποιητήν σου καὶ Υἱόν, ὑπὲρ φύσιν ὑποκύπτεις, τοῖς τῆς φύσεως νόμοις· διὸ θνῄσκουσα, σὺν τῷ Υἱῷ ἐγείρῃ διαιωνίζουσα». Δηλαδή, ἡ Παναγία ἔλαβε πολλὰ βραβεῖα ὑπερβαίνοντα τοὺς φυσικοὺς νόμους, ἀφοῦ ἐκύησε ἀσπόρως καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι τὸν Χριστό. Στὴ συνέχεια ὅμως μιμουμένη τὸν Υἱὸ Της ὑπέκυψε στούς νόμους τῆς φύσεως, ἀφοῦ πέθανε καὶ αὐτή, ἀλλὰ ἐκεῖνο συνετελέσθη τελικῶς ὑπὲρ φύσιν, καθώς στή συνέχεια μετέστη σώματι καὶ ψυχῇ καὶ παραμένει αἰωνίως μαζὶ μὲ τὸν Υἱὸ της.
Ὅταν τὸ ἀνθρώπινο σῶμα ἀναβιβάζεται θεούμενο σὲ τέτοια περιωπή, ἀλήθεια ἐμεῖς πῶς ἀντέχουμε νὰ τὸ ἐκφυλίζουμε διακωμωδώντας το σὲ δῆθεν καλλιτεχνικὲς προσεγγίσεις στὸ πλαίσιο μιᾶς ὀλυμπιακῆς τελετῆς στὴν χριστιανικὴ Εὐρώπη, οἱ ὁποῖες καθυβρίζουν καὶ τὸν Δημιουργὸ καὶ τὸ δημιούργημα;
Ἀδελφοί μου·
Ὅ,τι συνετελέσθη στήν Παναγία μας, θὰ γίνει καὶ σὲ μᾶς κατὰ τὴν ἔνδοξη Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ὁπότε καὶ οἱ ἀναπαυόμενοι στὰ μνήματα καὶ οἱ ζῶντες, ὅλοι μὲ τὰ δικὰ τους σώματα θὰ ἀναστηθοῦν γιὰ νὰ μετάσχουν στὴν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὴν ἀγωνιζόμαστε, προσευχόμεθα καὶ ὑπομένουμε πειρασμούς, θλίψεις καὶ στενοχωρίες. Αὐτῆς τῆς σωτηρίας εὔχομαι νὰ γίνουμε μέτοχοι, μὲ τὶς ἀκοίμητες ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεῖες τῆς Θεοτόκου καὶ Μητρὸς τοῦ Φωτός.
Χρόνια πολλά, εὐλογημένα καὶ Παναγιοστήρικτα.
Μὲ ὅλη μου τὴν πατρικὴ ἀγάπη
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ