Μαρωνείας Παντελεήμων: Στη Θράκη συμβιώνουν αρμονικά χριστιανοί και μουσουλμάνοι – Συνέντευξη στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας»
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Στον αλληλοσεβασμό που επικρατεί μεταξύ των χριστιανών και μουσουλμάνων της Θράκης, αναφέρθηκε ο Μητροπολίτης Μαρωνείας κ. Παντελεήμων στην «Κιβωτό της Ορθοδοξίας», τονίζοντας την αρμονική συνύπαρξη ελλήνων πολιτών με διαφορετικό θρήσκευμα.
Ο κ. Παντελεήμων, με τη σεμνή και φιλάρετη ποιμαντορία του, έχει κατορθώσει να διατηρήσει και να ενισχύσει αυτή την κοινωνική αρμονία στις σχέσεις χριστιανών και μουσουλμάνων, προς όφελος όλων, σεβόμενος την έννοια του «προσώπου» και το διαφορετικό που, τις περισσότερες φορές πλέον, σήμερα, συναντάμε γύρω μας.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
«Η Θράκη είναι ένας χώρος που συμβιώνουν αρμονικά χριστιανοί και μουσουλμάνοι, σεβόμενοι ο ένας τον άλλον και όχι «εν υπεροχή» του ενός στον άλλο. Έλληνες πολίτες, με διαφορετικό θρήσκευμα, η συμβίωση των οποίων στηρίζεται στον αληθινό αλληλοσεβασμό. Αυτό, άλλωστε, εδράζεται στο Ιερό Ευαγγέλιο και στο λόγο του Χριστού, ότι στο πρόσωπο του κάθε άλλου ανθρώπου βλέπουμε τον αδελφό μας».
Μάλιστα, ο κ. Παντελεήμων, αναφερόμενος εν γένει στην καθημερινότητα της Θράκης, τονίζει: «Εδώ, ζούμε όμορφα. Καυχόμαστε πως η Θράκη είναι ένας χώρος που μπορούν να μαθητεύσουν και άλλοι λαοί με διαφορετική κουλτούρα, που αντιμετωπίζουν τόσα προβλήματα στις μεταξύ τους σχέσεις».
Πώς μπορεί, όμως, αυτή η αρμονική συμβίωση να διατηρείται στα μεικτά χωριά, εκεί, δηλαδή, που συνυπάρχουν χριστιανοί και μουσουλμάνοι και καθημερινά οι λατρευτικές ανάγκες των πιστών του ενός θρησκεύματος, αναπόφευκτα, παραλληλίζονται ή αντιπαραβάλλονται με τις ανάγκες του άλλου;
«Ειδικά στα μεικτά χωριά, ειδικά εκεί, αυτός ο αλληλοσεβασμός είναι διάχυτος, ιδιαίτερα εμφανής», τονίζει ο κ. Παντελεήμων.
Και συμπληρώνει: «Όταν οι μουσουλμάνοι δουν να διέρχεται μπροστά τους μια νεκρική πομπή, μια κηδεία, η μεταφορά δηλαδή, του κεκοιμημένου προς το κοιμητήριο ή την εκκλησία, χωρίς υπερβολή, σηκώνονται όρθιοι, βγάζουν την «τραγιάσκα» τους και στέκουν με σεβασμό. Το ίδιο και απέναντι σε κάθε ορθόδοξο ιερέα, τρέφουν τον ίδιο σεβασμό».
«Όταν πηγαίνω και λειτουργώ σε αυτά τα «μεικτά» χωριά, στο τέλος, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, μπορώ να καθίσω στο καφενείο και να πιώ έναν καφέ, με την ίδια άνεση, και με τους χριστιανούς και με τους μουσουλμάνους, τέτοια είναι η αρμονία και η αλληλοκατανόηση στο θρησκευτικό συναίσθημα και την πίστη του άλλου», καταλήγει ο μητροπολίτης Μαρωνείας.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι σε αυτή τη συνύπαρξη χριστιανών και μουσουλμάνων έχει αναφερθεί κατ᾿ επανάληψη και στο παρελθόν και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, εξαίροντας τις προσπάθειες και των δύο πλευρών, αλλά και του μητροπολίτου Μαρωνείας κ. Παντελεήμονος, μεταξύ των άλλων αρχιερέων της Θράκης, που συνεχίζουν να εμπνέουν και να καλλιεργούν την αληθινή ανθρωπιά, πρωτίστως, ανάμεσα στους ανθρώπους.
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη εφημερίδα «Κιβωτός της Ορθοδοξίας»
Σε μια από τις τελευταίες του επισκέψεις στην Κομοτηνή, ο κ. Βαρθολομαίος, ανέφερε: «Χαίρομαι, γιατί βλέπομεν εις την Θράκην να συνεργάζεσθε όλοι σας, από κοινού, εις πολλούς τομείς και όλοι να επιθυμήτε την ειρήνην, η δε έντιμος Ελληνική Πολιτεία να διασφαλίζη δημοκρατικώς την ισοτιμίαν και ισονομίας δι’ όλους τους πολίτας της, με τας ιδιαίτερας θρησκευτικάς και γλωσσικάς παραδόσεις των, σεβόμενη και τιμώσα εν δικαιοσύνη πλήρως τα ατομικά εκάστου πολίτου δικαιώματα. Άξιον και δίκαιον και ορθόν και δημοκρατικόν και επιβεβλημένον. Δια τούτο και χαίρομεν και συγχαίρομεν, διότι εις την Δυτική Θράκη, την εκκλησιαστικήν και κανονικήν ταύτην δικαιοδοσίαν του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, πραγματοποιείται εν τη πράξει το ζητούμενον και το επιδιωκόμενον, εις πολλάς άλλας περιοχάς του κόσμου, δηλαδή, η αρμονική συνύπαρξις και ο σεβασμός εις την ιδιαιτερότητα του άλλου. Ευλογούμε και επαινούμε το «διαπιστούμενο δεδομένο», το «αυτονόητο», δηλαδή, αυτό γεγονός που βιώνεται έμπρακτα στη ζωή της τοπικής κοινωνίας, καθ’ ην στιγμήν μάλιστα εν Μέση Ανατολή καθημερινώς, αθώοι και ανυπεράσπιστοι άνθρωποι πίπτουν θύματα ενός τυφλού θρησκευτικού φανατισμού».
Τέλος, όταν κατά καιρούς συμβαίνουν μεμονωμένα περιστατικά, και από τις δυο πλευρές, ως η βεβήλωση ενός κοιμητηριακού χώρου ή άλλων ιερών συμβόλων, η άμεση και ευθεία καταδίκη αυτών των γεγονότων από τους πνευματικούς ηγέτες της περιοχής, όχι μόνο δεν αποδυναμώνει τους αρμονικούς δεσμούς συνύπαρξης των ελλήνων πολιτών, αλλά και αυξάνει και διατηρεί τη συνοχή και εύρυθμη λειτουργία της καθημερινότητά τους, με σεβασμό πάντοτε στη διαφορετικότητα του θρησκεύματος.
