Την Κυριακή 28 Ιουλίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζονται Ιερό Ναό Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου στο Δημοτικό Διαμέρισμα Αγίας Τριάδος του Δήμου Αλεξάνδρειας.
Στό τέλος της θείας Λειτουργίας ευλόγησε τα μήλα της Αγίας Ειρήνης και ανέγνωσε ευχή εις εκκλησιαστική διακονία στον Ιεροψάλτη της Ενορίας.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Καί ἰδόντες αὐτόν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπό τόν ὁρίων αὐτῶν».
Στή διάρκεια τῆς δημόσιας ζωῆς του ὁ Χριστός, ὅπως εἶναι γνωστό, ἐπιτέλεσε πολλά θαύματα. Ἦταν συχνό μάλιστα τό φαινόμενο, καθώς περνοῦσε ἀπό διάφορα χωριά καί πόλεις τῆς Γαλιλαίας καί τῆς Ἰουδαίας, νά τόν συναντοῦν ἄνθρωποι ἀσθενεῖς καί ταλαίπωροι καί νά τοῦ ζητοῦν νά τούς θεραπεύσει ἀπό τίς ἀσθένειές τους.
Τό ἴδιο συνέβη καί στή χώρα τῶν Γεργεσηνῶν, ἀπό τήν ὁποία, ὅπως ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα περνοῦσε ὁ Χριστός. Δέν συνάντησε ὅμως κάποιους ἀσθενεῖς, οἱ ὁποῖοι δοκιμαζόταν ἀπό μία σωματική ἀσθένεια, ἀλλά δύο δαιμονιζομένους. Δύο ἀνθρώπους, στούς ὁποίους τό πονηρό πνεῦμα εἶχε ἐγκατασταθεῖ μέσα τους καί τούς εἶχε κάνει ὑποχείριά του. Γι᾽ αὐτό καί ἔμεναν ἔξω ἀπό τήν πόλη, μακριά ἀπό τούς ἄλλους ἀνθρώπους.
Ὁ Χριστός γνώριζε τή δύναμη τοῦ πονηροῦ καί τό κακό πού κάνει στόν ἄνθρωπο, ὅταν τόν καταλάβει. Ἀλλά καί τά πονηρά πνεύματα γνώριζαν τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ καί φοβόταν μήπως τά ἀναγκάσει νά βγοῦν ἀπό τούς ἀνθρώπους πού ἐξουσίαζαν. Γι᾽ αὐτό καί ὅταν ὁ Χριστός πλησιάζει, οἱ δαίμονες τόν παρακαλοῦν νά μήν τούς βασανίσει, ἀλλά νά τούς ἐπιτρέψει νά μποῦν σέ μία ἀγέλη χοίρων πού ἔβοσκε στήν περιοχή.
Καί πράγματι ὁ Χριστός ἱκανοποιεῖ τό αἴτημά τους. Ἐλευθερώνει τούς δύο δυστυχεῖς δαιμονισμένους, καί ἐπιτρέπει στούς δαίμονες νά μποῦν στήν ἀγέλη τῶν χοίρων, οἱ ὁποῖοι ὅμως πέφτουν στόν γκρεμό καί πνίγονται στή θάλασσα.
Ὁ ἱερός εὐαγγελιστής δέν μᾶς λέγει τί ἔκαναν στή συνέχεια οἱ ἄνθρωποι πού ἐλευθερώθηκαν ἀπό τά δαιμόνια, ἀλλά μᾶς περιγράφει τήν ἀντίδραση τῶν κατοίκων τῆς πόλεως, ὅταν πληροφορήθηκαν ὅτι εἶχαν χάσει μία πολύτιμη ἀλλά παράνομη πηγή ἐσόδων, καθώς ὁ Μωσαϊκός νόμος ἀπαγόρευε τήν ἐκτροφή χοίρων.
Ἔτσι, ἀντί νά εὐχαριστήσουν τόν Χριστό γιά τό θαῦμα τῆς θεραπείας τῶν δαιμονιζομένων, πῆγαν ὅλοι μαζί ἐκεῖ πού ἦταν ὁ Χριστός, «καί ἰδόντες αὐτόν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπό τόν ὁρίων αὐτῶν». Παρακάλεσαν τόν εὐεργέτη τους νά φύγει μακριά τους.
Πόσο παράξενη καί ἀκατανόητη ἡ παράκλησή τους! Ὅμως ἡ συνύπαρξη τοῦ Χριστοῦ μέ τήν ἁμαρτία εἶναι ἀδύνατη. Καί ἐάν οἱ Γεργεσηνοί δέν ἦταν δέσμιοι τῶν δαιμόνων, ὅπως οἱ θεραπευθέντες συμπολίτες τους, ἦταν δέσμιοι τῆς φιλοχρηματίας τους, πού τούς ὁδηγοῦσε στήν καταπάτηση τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ.
Ἄν, λοιπόν, δέν τηροῦσαν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, πῶς θά ἦταν δυνατόν νά συνυπάρξουν μέ τόν νομοθέτη, μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό; Ἦταν ἀδύνατον, γι᾽ αὐτό καί τοῦ ζήτησαν νά φύγει ἀπό τήν πόλη τους.
Τό ἀντίθετο ἀπό αὐτό πού συνέβη μέ τούς Γεργεσηνούς συνέβη ὅμως μέ τήν ἑορταζομένη σήμερα ἁγία Εἰρήνη ἡ Χρυσοβαλάντου, τήν ὁποία τιμοῦμε καί πανηγυρίζουμε στόν ἱερό αὐτόν ναό.
Ἐκείνη, ἀπό τήν ἐπιθυμία της νά ἐφαρμόζει πιστά καί ἀπόλυτα τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ἀπό τόν πόθο της νά εἶναι ὅσο τό δυνατόν πιό κοντά στόν Χριστό, ἐγκατέλειψε τά πάντα. Ἀρνήθηκε τίς ἀνέσεις καί τά πλούτη πού τῆς ἐξασφάλιζε ἡ ἀρχοντική της καταγωγή καί ἡ οἰκογένειά της. Ἀρνήθηκε ἕναν γάμο μέ ἐπιφανῆ ἀξιωματοῦχο τοῦ Βυζαντίου, πού θά τήν καθιστοῦσε μέλος τῆς αὐτοκρατορικῆς αὐλῆς. Καί τό μόνο πού ἐπεδίωξε εἶναι νά εὑρίσκεται μαζί μέ τόν Χριστό, νά ἐπικοινωνεῖ μαζί του μέ τήν προσευχή καί τή μελέτη, νά ζεῖ ἐφαρμόζοντας καθημερινά τό θέλημά του μέ ταπείνωση καί ὑπακοή.
Γι᾽ αὐτό καί, ὅταν ἦλθε ἀπό τήν πατρίδα της, τήν Καππαδοκία, στήν Κωνσταντινούπολη, ἀντί νά σπεύσει στά ἀνάκτορα τοῦ ἐπιγείου βασιλέως, κατέφυγε στό κατοικητήριο τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως Χριστοῦ, στή Μονή Χρυσοβαλάντου, ὅπου καί φόρεσε τό μοναχικό ἔνδυμα καί ἔζησε στήν ὑπακοή τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ. Καί γι᾽ αὐτή τήν ὑπακοή της ἔλαβε ἡ ἁγία Εἰρήνη οὐράνια χαρίσματα ἀπό τόν Θεό καί τή χάρη τῶν θαυμάτων, μέ τήν ὁποία εὐεργετεῖ καί σήμερα ὅσους ἐπιζητοῦν τή βοήθειά της.
Ἑορτάζοντας καί τιμώντας τή μνήμη της σήμερα, ἄς μιμηθοῦμε τό παράδειγμά της, καί ἄς προσπαθήσουμε μέ τίς πράξεις μας, μέ τή ζωή μας, μέ τίς ἐπιλογές μας, νά μήν διώχνουμε τόν Χριστό, ἀλλά νά ἀποδεικνύσουμε ὅτι θέλουμε καί ἐπιζητοῦμε νά εἴμαστε κοντά του, ὅτι θέλουμε τόν Χριστό στή ζωή μας, γιά νά μᾶς ἁγιάζει καί νά μᾶς χαριτώνει, ὥστε νά ζοῦμε πάντοτε ἑνωμένοι μαζί του.