Σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας μας, με την λαμπρότητα που αρμόζει στην σημερινή ημέρα πραγματοποιήθηκε και η τελετή της λιτανεύσεως και προσκυνήσεως του Τιμίου Σταυρού.
Αναγνώστηκε, επίσης, η εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος «περί Ιερατικών κλήσων».
Προ της Απολύσεως ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε σε όλους «ο Τίμιος και Ζωοποιός Σταυρός του Κυρίου μας, αυτό το σύμβολο το ακατάλυτο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο… η πιο απτή, η πιο ψηλαφητή, η πιο γήινη εικόνα αυτής της αγάπης χωρίς όρια για όλους εμάς, να μας εμπνέει, να μας οδηγεί, να μας φωτίζει, να μας ενισχύει και να μας ενδυναμώνει, γιατί επάνω σε αυτό το Ξύλο άπλωσε τα χέρια του ο Δημιουργός των απάντων και αγκάλιασε κάθε άνθρωπο όλων των αιώνων και όλων των εποχών».
Παρότρυνε όλους να «πάρουμε δύναμη από αυτή την άπειρη συγκατάβαση της Αγάπης του Θεού» και να «αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τους αδελφούς μας και τον κόσμο ολάκερο».
«Εύχομαι η Χάρις του Σταυρού να εμπνέει τον αγώνα μας τον πνευματικό σε αυτή την εύδρομη πορεία προς το Σταυρό και την Ανάσταση». «Να σταυρώσουμε τα πάθη μας, τις μικρότητές μας, τις ευτέλειές μας, γιατί αυτός ο αγώνας δεν είναι απροϋπόθετος». «Προϋποθέτει την άρση του προσωπικού μας Σταυρού, την απάρνηση του κακού εαυτού μας και την συμπόρευση με τον δι ημάς Σταυρωθέντα και Αναστάντα Λυτρωτή», είπε ολοκληρώνοντας ο Σεβασμιώτατος αιτούμενος και τη Χάρη της Παναγίας, της μοναδικής Ιεράς Εικόνος της «Παναγίας του πόνου» που υπάρχει ενθρονισμένη στον Ναό και η οποία «υπενθυμίζει σε όλους την προφητεία του Θεοδόχου Συμεών κατά την ώρα της Υπαπαντής: ‘’σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία’’. Επάνω στο Σταυρό η Θεοτόκος έλαβε την τρομερά δοκιμασία, αλλά με την υπερέχουσα εις το πρόσωπό της αξιοπρέπεια, ευγένεια, συγκατάβαση και αγάπη υπέρ πάσης της ανθρωπότητος», είπε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος αναφερόμενος στα Πάθη και την Ταφή του Κυρίου μας. «Γι αυτό και απέβη μητέρα του πόνου, κάθε πόνου, μητέρα κάθε ανθρώπου, μητέρα της στοργής και της αγάπης και του φωτός», είπε καταλήγοντας.
