Το απόγευμα της Κυριακής, 11ης Αυγούστου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Μεγάλη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στο Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά Βερμίου.
Πλήθος ευλαβών προσκυνητών από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό καταφθάνουν αυτές τις ημέρες στις φιλόξενες πλαγιές του Βερμίου για να προσκυνήσουν το Ιερό Σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού, την Ιερά και Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Σουμελλιώτισας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Εἰς σέ μόνην ἐλπίζω, εἰς σέ μόνην καυχῶμαι καί ἐπί σέ θαρρῶν κατέφυγον».
Ὑπό τούς θόλους τοῦ πανσέπτου οἴκου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί λαμπροῦ κατοικητηρίου τῆς περιπύστου καί θαυματουργοῦ ἱστορικῆς εἰκόνος τῆς Παναγίας τῆς Σουμελᾶ, τοῦ καυχήματος καί τῆς ἀπαντοχῆς τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ, ψάλαμε ἀπόψε τόν Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα, ποίημα, κατά τήν παράδοση, τοῦ εὐσεβοῦς αὐτοκράτορος Θεοδώρου Δούκα τοῦ Λάσκαρη.
Ἐκφράσαμε ἔτσι τήν εὐγνωμοσύνη μας πρός τήν Παναγία Παρθένο γιά τίς ἀναρίθμητες δωρεές της καί ἐπικαλεσθήκαμε τήν προστασία της γιά ὅλες τίς ἀνάγκες τῆς ζωῆς μας, γιά ὅλους τούς κινδύνους πού μᾶς ἀπειλοῦν, γιά ὅλους τούς πειρασμούς πού μᾶς κλονίζουν καί μᾶς ἀνησυχοῦν, γιά ὅλες τίς παγίδες τοῦ πονηροῦ πού μᾶς φοβίζουν καί μᾶς τρομάζουν.
Τήν παρακαλέσαμε ὄχι μόνο γιά ἐμᾶς, οἱ ὁποῖοι ἔχουμε τό προνόμιο νά εὑρισκόμεθα αὐτήν τήν ὥρα στό ἱερό αὐτό Προσκύνημά της, ἐνώπιον τῆς θαυματουργοῦ καί χαριτοβρύτου εἰκόνος της, ἔργου κατά τήν παράδοση τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ, ἀλλά καί γιά τούς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ποντίους, οἱ ὁποῖοι πάντοτε ἔχουν στραμμένη τήν ψυχή τους στό ἱερό αὐτό κατοικητήριο τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας, στό ὄρος Βέρμιο, καί ἀνηφορίζουν νοερά γιά νά προσκυνήσουν τή χάρη της καί νά ἀσπασθοῦν τήν ἱερή μορφή της, ὅπως ἔκαναν οἱ πατέρες καί οἱ μητέρες τους στήν παλαίφατη μονή τῆς Τραπεζοῦντος τοῦ Πόντου, στό ὄρος Μελᾶ.
Προσευχηθήκαμε ὅμως καί γιά ὅλους τούς ἀδελφούς μας, οἱ ὁποῖοι παρακολουθοῦν αὐτή τήν ὥρα τήν Ἱερά Παράκληση μέσω τοῦ Ραδιοφωνικοῦ Σταθμοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ «Παυλείου Λόγου», καί προσεύχονται μαζί μας, ἀλλά καί γιά ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι θά ἐπιθυμοῦσαν νά εὑρίσκονται ἐδῶ, στόν ἱερό αὐτό χῶρο, τόν ὁποῖο ἁγιάζει ἡ παρουσία τῆς χαριτοβρύτου εἰκόνος τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, ἀλλά γιά διαφόρους λόγους δέν ἦταν δυνατόν.
Καί ἡ προσευχή εἶναι τό μέσο πού μᾶς ἑνώνει, ὄχι μόνο μεταξύ μας, ἀλλά κυρίως καί πρωτίστως μέ τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Παναγία Μητέρα τοῦ Κυρίου καί δική μας μητέρα. Εἶναι αὐτή πού μᾶς βοηθᾶ νά τήν προσεγγίζουμε ὅπου καί ἄν εὑρισκόμεθα καί νά μένουμε κοντά της, δίπλα της, μέσα στή μητρική της ἀγκάλη.
Εἶναι αὐτή μέσω τῆς ὁποίας ἔχουμε τή δυνατότητα νά συνομιλοῦμε μέ τήν Παναγία μας, νά τῆς ἐμπιστευόμεθα ὅ,τι μᾶς ἀπασχολεῖ, νά τῆς ζητοῦμε ὅ,τι ἔχουμε ἀνάγκη καί νά τήν παρακαλοῦμε νά πρεσβεύει γιά μᾶς στόν Υἱό της καί Κύριό μας νά μᾶς χαρίσει τή σωτηρία.
Εἶναι αὐτή ἡ ὁποία μεταφέρει καί ἐμᾶς, ὅπως καί τούς ἀποστόλους ἐκ περάτων πλησίον της, γιά νά τῆς ἀποδώσουμε τόν ἀσπασμό τῆς εὐλαβείας καί τῆς ἀγάπης μας, καί νά τήν συνοδεύσουμε σέ λίγες ἡμέρες, ὅταν θά «μεθίσταται ἀπό τῆς γῆς εἰς τά ἄνω».
Γι᾽ αὐτό καί ἄς μήν παραλείπουμε ποτέ νά προσευχόμεθα πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Παναγία Μητέρα μας, ὄχι μόνο αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου πού εἶναι ἀφιερωμένες στή χάρη της ἀλλά ὅλο τόν χρόνο καί σέ ὅλη μας τή ζωή. Ἄς μήν ξεχνοῦμε ὅτι Ἐκείνη εἶναι ἡ μόνη μεσίτρια πού ἔχουμε πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, ὅπως ψάλαμε πρίν ἀπό λίγο, ἀλλά καί Ἐκείνη πού νυχθημερόν δέεται στόν θρόνο τῆς Χάριτος γιά τόν κάθε πιστό καί πολύ περισσότερο γιά ὅσους τῆς τό ζητοῦν καί ἀγωνίζονται νά ἀκολουθοῦν τό παράδειγμα τῆς ἁγίας ζωῆς της, παράδειγμα ταπεινώσεως καί ὑπακοῆς στό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της.
Καί ἀκόμη εἶναι πρόθυμη νά σπεύσει εἰς βοήθειάν μας καί νά σώσει ἀπό κάθε κίνδυνο καί τόν καθένα μας καί τήν πατρίδα μας καί τό Ἔθνος μας καί τόν κόσμο ὁλόκληρο.
Ὅλοι γνωρίζουμε τίς δυσκολίες τίς ὁποῖες ἀντιμετωπίζουμε στίς ἡμέρες μας καί ὡς ἄτομα καί ὡς ἀνθρωπότητα. Ζοῦμε σέ ἕνα περιβάλλον ἀνήσυχο, ὅπου πόλεμοι καί ἀκοές πολέμων εἶναι φυσικό νά μᾶς προβληματίζουν καί νά μᾶς δημιουργοῦν φόβους. Ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο, στόν ὁποῖο περιστατικά ἀκραίας βίας ἀποτελοῦν περιεχόμενο τῆς καθημερινότητός μας. Ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο, ὁ ὁποῖος ἀπειλεῖται ἀπό τίς συνέπειες τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς, πού μεταβάλλει ραγδαῖα τή ζωή μας.
Καί γνωρίζουμε ὅτι οἱ ἀνθρώπινες δυνάμεις καί δυνατότητές μας δέν ἐπαρκοῦν γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τά προβλήματα αὐτά καί νά προφυλαχθοῦμε ἀπό τούς κινδύνους πού ἐλλοχεύουν.
Γι᾽ αὐτό, ἄς στρεφόμεθα καθημερινά καί ἄς ζητοῦμε πάντοτε τή βοήθεια καί τήν προστασία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐπαναλαμβάνοντας καί ἐμεῖς τούς στίχους τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου πού ψάλαμε πρίν ἀπό λίγο: «Εἰς σέ μόνην ἐλπίζω, εἰς σέ μόνην καυχῶμαι καί ἐπί σέ θαρρῶν κατέφυγον».
Καί ἄς ἔχουμε τήν πίστη καί τή βεβαιότητα ὅτι ἡ Παναγία μας θά ἀνταποκριθεῖ, καί ἡ χάρη τῆς θαυματουργοῦ της εἰκόνος, τῆς Παναγίας τῆς Σουμελιώτισσας, θά σκέπει καί θά προστατεύει ὄχι μόνον τόν Ποντιακό Ἑλληνισμό ἀλλά καί ὅλους τούς εὐσεβεῖς λάτρεις της.
Αὐτό ἀποτελεῖ καί τή δική μας ταπεινή εὐχή ἀπό τό Ἱερό Προσκύνημα τῆς Παναγίας Σουμελᾶ, γιά ὅλους μας, ἀδελφοί μου.