Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου / Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Πειραιώς
Στην 3η ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών που τελέστηκε στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, την Παρασκευή 10 Μαρτίου, ιερούργησε και μίλησε προς τους πιστούς, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Θεοδωρόπουλος, κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.
Η ομιλία εντάσσεται στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ 2023».
Η Εκκλησία, είπε στην αρχή της ομιλίας του ο π. Γεώργιος, έχει ορίσει να ψάλλονται οι Χαιρετισμοί στην Παναγία, την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Για να μας δείξει πρώτα την μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού, αλλά ταυτόχρονα να μας προβάλλει το πρόσωπο της Παναγίας, του κατεξοχήν ανθρώπου ο οποίος ολοκλήρωσε τον δρόμο και τον σκοπό της υπάρξεως.
Μέσα από την Μ. Τεσσαρακοστή και στην πορεία μας προς την Μ. Εβδομάδα και το Άγιο Πάσχα, έρχεται αυτή η κόρη της Ναζαρέτ να μας δείξει τον σκοπό της ζωής που είναι η σύνδεση μας με τον Θεό.
«Γιατί ο Θεός σαρκώνεται, γίνεται άνθρωπος, όχι για μας δώσει πρωτίστως ηθικές εντολές για να γίνουμε καλοί άνθρωποι, αλλά για να γίνουμε ισόθεοι, να βρούμε πάλι τον χαμένο παράδεισο και να εισέλθουμε σε αυτόν, αφού μας τον ανοίγει η χάρη και η δύναμη της Αναστάσεως.
Κι όχι μόνο τον παράδεισο, αλλά κάτι υψηλότερο, την βασιλεία του Θεού η οποία «εντός ημών εστί». Μας έχει δώσει ο Θεός ένα πολύτιμο δώρο για να το κουβαλάμε μέσα μας κι εμείς δεν το βλέπουμε γιατί υπάρχει σκοτάδι. Κι όπου υπάρχει σκοτάδι δεν μπορούμε να βλέπουμε που πορευόμαστε.»
Τρέχουμε και βαδίζουμε μέσα από την έρημο των παθών μας, συνέχισε ο π. Γεώργιος, και η Μ. Τεσσαρακοστή είναι συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος. Μέσα από την δουλεία των παθών, του εγωισμού και της αυτονόμησης μας, να βρεθούμε στην γη της επαγγελίας που είναι η Ανάσταση, αφού προηγηθεί η Σταύρωση.
Η Παναγία γίνεται η πύρινη στήλη η οποία οδηγεί τον κάθε άνθρωπο που θέλει να διαβεί το σκοτάδι των παθών και γίνεται ταυτόχρονα η χαρά και το πρότυπο μας.
Μας δείχνει ένα μοναδικό δρόμο, της ταπεινώσεως. Είναι αυτό που προσελκύει τη χάρη του Θεού και θα πρέπει ότι κάνουμε μέσα στην Μ. Τεσσαρακοστή, να οδηγεί στην ευλογημένη ταπείνωση, που είναι περιεκτική όλων των αρετών και κρύβει μέσα της τον τόπο του Θεού. Η ταπείνωση ελκύει τον Θεό στη γη, τον κατεβάζει στην καρδιά μας, στη ζωή μας.
«Η Παναγία έζησε τον Θεό και μας έδειξε μία νέα σχέση, πίστεως και αγάπης με Εκείνον. Να εγκαταλείπουμε τον εαυτό μας στον Θεό και να του δώσουμε την καρδιά μας κι ότι κάνουμε, είναι για να μας οδηγήσουν στην καρδιά μας, αλλιώς είναι μάταια και μπορεί να μας οδηγήσουν στον εγωισμό και τον φαρισαϊσμό.»
Συνεχίζοντας ο π. Γεώργιος, τόνισε ότι μας δείχνει ακόμη η Παναγία μας, την είσοδο στο ναό του Θεού για να τραφούμε μέσα στο ναό με το λόγο, με τα μυστήρια και με τις σχέσεις, γιατί δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα, αλλά το σώμα του Χριστού. Μέσα στο ναό η Παναγία μελετούσε τον λόγο του Θεού, έκανε υπακοή στο θέλημα Του και εφάρμοζε τον λόγο Του.
Το τελευταίο που μας μαθαίνει η Παναγία, είναι η ακολουθία του Υιού Της στον Σταυρό. Θέλουμε το Πάσχα, παρατήρησε ο π. Γεώργιος, αλλά δεν θέλουμε τον Σταυρό, θέλουμε την Ανάσταση αλλά δεν θέλουμε την Σταύρωση. Αλλά πρέπει να σταυρώσουμε το θέλημα μας, τα πάθη μας, τον εγωισμό μας, όλα εκείνα τα αγκάθια που δεν μας αφήνουν να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλον.
Η Παναγία είναι η ολόφωτη στήλη που μας δείχνει τον δρόμο, εάν θέλουμε, να τον ακολουθήσουμε τον δύσκολο, τον σταυρικό αλλά και αναστάσιμο.
Και συμπλήρωσε κλείνοντας την ομιλία του:
«Σκοτάδι γύρω μας και μέσα μας, όμως δεν θα το φοβηθούμε. Το σκοτάδι είναι απουσία φωτός, ας πάρουμε λοιπόν τον Χριστό που είναι το αληθινό φως και ας πάρουμε την Μητέρα Του που είναι το δοχείο του αχωρήτου φωτός και να Την κάνουμε πρότυπο της ζωής μας.»