Εἶναι συμπαθής ἡ περίπτωση τοῦ Ἰουδαίου ἄρχοντα πού ἔχοντας τηρήσει ἀπό τή νεότητά του ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου ρωτάει τόν Χριστό, τί τοῦ μένει ἀκόμη νά κάνει γιά νά ἐξασφαλίσει τήν αἰωνιότητα. Καί ὁ Κύριος, γνωρίζοντας πολύ καλά τί κρατᾶ συνήθως τόν ἄνθρωπο γερά δεμένο στή γῆ, τοῦ ἁπαντά: « Ἕνα σου λείπει ἀκόμη, πούλησε τήν περιουσία σου καί δῶσε τά χρήματα στούς φτωχούς ἔτσι θά ἔχεις θησαυρούς στόν οὐρανό, κι ἔλα νά μέ ἀκολουθήσεις στό δύσκολο δρόμο τοῦ σταυροῦ».
Δέν χωράει ἀμφιβολία ὅτι ὁ Ἰουδαῖος αὐτός ἄρχοντας ἦταν εὐσεβής ἄνθρωπος, ἐφ’ ὅσον τηροῦσε τό Νόμο καί εἶχε μέσα του τήν ἐπιθυμία τῆς τελειότητας. Ὁ Νόμος ὅμως τῆς Παλαίας Διαθήκης καταλήγει, ὁλοκληρώνεται καί κορυφώνεται στό Χριστό, ὁ ὁποῖος ἀποκαλύπτει τήν ἀπόλυτη ἀπαίτηση τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Κι ἡ ἀπαίτηση αὐτή δέν συνίσταται μόνο στήν τήρηση κάποιων βασικῶν ἐντολῶν ἀλλά στήν πλήρη ἀποδέσμευση τοῦ ὅλου ἀνθρώπου ἀπό ὅ,τι τόν κρατᾶ κολλημένο στη γῆ ἀφ’ ἑνός καί στό ὁλοκληρωτικό δέσιμό του στό Θεό, ἀφ’ ἑτέρου. Ἡ στάση τοῦ πλούσιου αὐτοῦ Ἰουδαίου πού λυπήθηκε βαθύτατα γιά τήν ὑπόδειξη τοῦ Χριστοῦ καί ἔφυγε μή μπορώντας νά τήν ἀκολουθήσει, δείχνει πόσο δύσκολο εἶναι νά δοθεῖ κανείς ὁλοκληρωτικά στό Θεό. Ὁ Κύριος δέν κατηγορεῖ τόν εὐσεβῆ συνομιλητή του γιά ὅ,τι ἔκανε, ἀλλά γιά ὅ,τι παρέλειψε νά κάνει. Βλέπει ἀκόμη ὅτι ἡ θρησκευτικότητά του δέν συνδέεται ἄμεσα μέ τή ζωή του μέσα στήν κοινωνία, ὅτι ὁ δρόμος πού τόν φέρνει στό Θεό δέν περνάει μέσα ἀπό τήν κοινωνία τῶν ἀδελφῶν καί δέν διασταυρώνεται μέ τούς δρόμους τῶν συνανθρώπων του. Εἶναι ἕνας μονόδρομος πού ἐξασφαλίζει τήν ἱκανοποίηση μέσα στή συνείδησή του, ὄχι ὅμως καί τήν ἱκανοποίηση τοῦ Θεοῦ.
Στο σημερινό Εὐαγγέλιο ὑπογραμμίζονται τρεῖς κυρίως ἀλήθειες:
Ὁ Θεός, ὅπως ἀποκαλύπτεται στήν ἀνθρωπότητα διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔχει ἀπόλυτη ἀπαίτηση ἀπ’ ὅλους, χωρίς συμβιβασμούς καί μονόπλευρες ἐκδηλώσεις ζητάει ὁλόκληρο τόν ἄνθρωπο κι ὄχι μόνο μερικές θρησκευτικές ἐκδηλώσεις, μερικές ἀρετές του, μερική τήρηση τῶν ἐντολῶν του. Ἐκεῖνο πού ἐμποδίζει τό ὁλοκληρωτικό δόσιμο τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ προσκόλληση στόν ἐπίγειο θησαυρισμό.
Αὐτό πού φαίνεται δύσκολο γιά τόν ἄνθρωπο, νά εἶναι δήλαδή δοσμένος στό Θεό, γίνεται εὔκολο μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ. Τά ἀδύνατα γιά τούς ἀνθρώπους εἶναι δυνατά γιά τόν Θεό».
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ