Το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του Άλκη Καμπανού τέλεσε ο Μητροπολίτης Βεροίας
Στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας, λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο σήμερα Κυριακή της Τυρινής, 6 Μαρτίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων, τέλεσε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Αλκιβιάδη Καμπανού, ο οποίος έφυγε πρόωρα από τη ζωή, με τόσο σκληρό και άδικο τρόπο, βυθίζοντας τους γονείς του, την αδελφή του, τους οικείους του αλλά και όλη την Ελλάδα, σε ανείπωτη θλίψη.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:
«Ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ».
Εἰσερχόμεθα ἀπό αὔριο στήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, εἰσερχόμεθα στό στάδιο τῆς νηστείας καί τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, γιά νά νικήσουμε τά πάθη καί νά ἀποκτήσουμε τίς ἀρετές.
Καί ὅπως κάθε ἀγώνας ἔχει κανόνες, ἔτσι καί ὁ πνευματικός ἀγώνας ἔχει τούς δικούς του, ἡ τήρηση τῶν ὁποίων εἶναι ὑποχρεωτική, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ πρωτοκορυφαῖος ἀπόστολος Παῦλος λέγοντας: «ἐάν δέ καί ἀθλῇ τις οὐ στεφανοῦται, ἐάν μή νομίμως ἀθλήσῃ».
Ἕνας, λοιπόν, ἀπό τούς κανόνες τῆς νομίμου ἀθλήσεως στό στάδιο τῶν ἀρετῶν εἶναι αὐτός τόν ὁποῖο ὁρίζει στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ὁ Χριστός, καταδικάζοντας τήν προβολή καί τή διαφήμιση τοῦ ἀγῶνος μας καί τῶν ἀρετῶν μας. Καί τήν καταδικάζει, γιατί ἡ προβολή εἶναι ἔκφραση ὑπερηφανείας καί ἐγωισμοῦ, εἶναι ἐπιδίωξη τοῦ ἐπαίνου τῶν ἀνθρώπων, καί δείχνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού τήν ἐπιζητᾶ, δέν ἀγωνίζεται γιά νά εὐαρεστήσει στόν Θεό. ἀλλά γιά νά κερδίσει τήν τιμή τῶν ἀνθρώπων, χάνοντας ἔτσι τήν ἀνταμοιβή καί τόν μισθό τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἀγώνα του.
Ὁ Θεός εἶναι παντογνώστης καί δέν χρειάζεται νά ἐπιδεικνύουμε ὅσα κάνουμε γιά νά ἑλκύσουμε τήν προσοχή καί τόν ἔπαινό του. Γνωρίζει καί τά μύχια τῆς ψυχῆς μας, «ἐτάζει καρδίας καί νεφρούς», ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, βλέπει καί γνωρίζει ὅλες τίς πράξεις ἀλλά καί τίς σκέψεις μας, καί ἀποστρέφεται τούς ὑπερηφάνους. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Χριστός μᾶς συστήνει νά μήν διαφημίζουμε οὔτε τή νηστεία πού θά κάνουμε οὔτε ὅποια ἄλλη προσπάθεια, ἀλλά μάλλον νά τίς καλύπτουμε, ὥστε νά μήν κινδυνεύσουμε νά πέσουμε στήν παγίδα τῆς ὑπερηφανείας, γνωρίζοντας ὅτι ὁ Θεός πού βλέπει τόν ἀγώνα πού κάνουμε μέσα στήν ψυχή μας, σιωπηλά καί ταπεινά, θά ἀνταποδώσει φανερά μέ τή χάρη του τήν προσπάθειά μας.
Ὁ λόγος ὅμως τοῦ Κυρίου, «ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ», ἔχει καί μία ἄλλη σημασία. Πολλές φορές ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι ἐνεργοῦμε κρυφά καί χωρίς νά γνωρίζουν οἱ ἄλλοι γύρω μας τί κάνουμε. Σχεδιάζουμε καί σκεφτόμαστε, χωρίς νά ἐξωτερικεύουμε τούς λογισμούς μας καί τίς ἐπιθυμίες μας· καί πιστεύουμε ὅτι κανείς δέν γνωρίζει τί κάνουμε, τί σκεφτόμαστε, τί ἐπιθυμοῦμε, ἀφοῦ κανείς δέν μᾶς βλέπει, κανείς δέν μᾶς ἀκούει καί κανείς δέν μᾶς παρακολουθεῖ. Καί ἔτσι ἔχουμε τήν ἐντύπωση ὅτι μποροῦμε νά κάνουμε ὅ,τι θέλουμε, μποροῦμε νά κάνουμε τό κακό καί τήν ἁμαρτία καί ἐγκλήματα ἀκόμη χωρίς συνέπειες. Αὐτή ὅμως εἶναι ἡ μεγαλύτερη πλάνη, εἶναι ἡ μεγαλύτερη παγίδα στήν ὁποία παρασύρουμε τόν ἑαυτό μας. Διότι δέν ὑπάρχει τίποτε στή ζωή μας, δέν ὑπάρχει τίποτε στή σκέψη μας καί στήν ψυχή μας, τό ὁποῖο νά μήν τό γνωρίζει ὁ Θεός. Μᾶς διαβεβαιώνει ἐξάλλου ὁ ἴδιος ὁ Χριστός «ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ».
Καί ὅμως ἐμεῖς, παρά τή διαβεβαίωση τοῦ Χριστοῦ, συνήθως ἀδιαφοροῦμε. Δέν περνᾶ ἀπό τόν νοῦ μας ὅ,τι ὁ Θεός βλέπει τά πάντα καί γνωρίζει τά πάντα, καί γι᾽ αὐτό συνεχίζουμε νά ἁμαρτάνουμε, συνεχίζουμε νά ἀδικοῦμε τούς ἀδελφούς μας, συνεχίζουμε νά ἐνεργοῦμε ἀντίθετα μέ τό θέλημα καί τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Συνεχίζουμε νά δροῦμε ὅπως οἱ πρωτόπλαστοι, πού πίστευσαν ὅτι ὁ Θεός δέν θά καταλάβει ὅτι δοκίμασαν τόν ἀπαγορευμένο καρπό. Συνεχίζουμε νά κάνουμε ὅ,τι ἔκανε ὁ Κάϊν πού σκότωσε τόν ἀδελφό του τόν Ἄβελ καί πίστευσε ὅτι δέν θά γίνει ἀντιληπτό ἀπό τόν Θεό. Καί καθησυχάζουμε τόν ἑαυτό μας καί συνεχίζουμε νά ἐργαζόμεθα στήν ἁμαρτία, νά κάνουμε τό κακό, μέ ἀποτέλεσμα νά ἔχει φθάσει ἡ κοινωνία μας καί ὁ κόσμος στήν κατάσταση πού βλέπουμε γύρω μας, πού παρακολουθοῦμε στά δελτία τῶν εἰδήσεων καί τό διαδίκτυο, καί θλιβόμεθα γιά τό πόσο ἔχει πληθυνθεῖ τό κακό καί ἡ ἀνομία, οἱ βιαιοπραγίες καί τά ἐγκλήματα ἐναντίον ἀθώων ἀνθρώπων.
Ἐάν ὅμως εἴχαμε κατά νοῦ ὅτι ὁ Θεός μᾶς βλέπει διαρκῶς καί γνωρίζει καί τί κάνουμε καί τί σκεπτόμεθα, τότε θά ἤμασταν πολύ πιό προσεκτικοί στή ζωή μας, καί αὐτό θά μᾶς βοηθοῦσε στόν ἀγώνα μας, θά μᾶς βοηθοῦσε νά ἀποφύγουμε πολλές ἁμαρτίες, πολλά λάθη καί πολλά κακά. Ἐάν δέν τό ἔχουμε μέχρι τώρα στόν νοῦ μας, εἶναι καιρός νά σκεφθοῦμε στήν πραγματικότητα ὅτι ὁ Θεός μᾶς βλέπει στήν καθημερινότητά μας, στή ζωή μας, στή σκέψη μας, γιά νά μᾶς συγκρατεῖ καί νά μᾶς προφυλάσσει ἀπό κάθε ἀδικία, ἀπό κάθε ἁμαρτία πού πᾶμε νά κάνουμε ἤ νά σκεφθοῦμε καί νά ζητήσουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ γιά νά μᾶς βοηθᾶ καί στόν πνευματικό ἀγώνα ἰδιαίτερα τήν περίοδο αὐτή, πού ἀρχίζει ἀπό αὔριο ἕνας πιό ἔντονος ἀγώνας.
Σήμερα ὅμως τελοῦμε τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο ἑνός νέου παιδιοῦ, ἑνός παιδιοῦ μας, ἑνός παιδιοῦ τῆς πόλεώς μας, πού ἔφυγε ἀπό τή ζωή, τόσο πρόωρα ἀλλά καί μέ τόσο σκληρό καί ἄδικο τρόπο, βυθίζοντας τούς καλούς γονεῖς του, τήν ἀδελφή του, τούς οἰκείους του ἀλλά καί ὅλους μας, ὅλη τήν Ἑλλάδα, σέ ἀνείπωτη θλίψη. Ἕνα νέο καί ταλαντοῦχο παιδί, πού ὁ φανατισμός καί ἡ ἀπερισκεψία κάποιων ἄλλων νέων, τοῦ ἔκοψε χωρίς κανένα λόγο καί χωρίς καμία ἀφορμή τό νῆμα τῆς ζωῆς του, ἐπειδή πίστευαν ὅτι κανείς δέν τούς ξέρει καί κανείς δέν θά τούς δεῖ, ἐπειδή ξέφυγαν.
Πονοῦμε γιά τόν Ἄλκη καί συμπονοῦμε μέ τούς γονεῖς καί τήν οἰκογένειά του, καί προσευχόμεθα στόν Θεό, πού βλέπει ἐν τῷ κρυπτῷ καί ἀποδίδει ἐν τῷ φανερῷ, νά ἀναπαύσει τήν ἁγνή ψυχή του. Ὁ πρόωρος θάνατός του πού ἦταν τόσο ἄδικος, τόσο ἀναίτιος, τόσο σκληρός, τόσο μαρτυρικός, στά μάτια τοῦ Θεοῦ λογίζεται ὄντως ὡς μαρτύριο, γι᾽ αὐτό καί πιστεύουμε ὅτι ὁ Θεός θά τόν ἔχει κοντά του, μαζί μέ τούς μάρτυρές του. Καί αὐτό θά πρέπει νά παρηγορεῖ καί νά στηρίζει τούς γονεῖς καί ὅλους τούς οἰκείους του, ὅσο μπορεῖ βέβαια μία σκέψη νά ἁπαλύνει τόν πόνο τους πού εἶναι δικαιολογημένα καί μεγάλος καί βαθύς.
Πιστεύουμε ὅμως καί εὐχόμεθα ὁ Θεός νά ἁπαλύνει τήν ὀδύνη τῆς ψυχῆς τους μέ τή χάρη καί τήν ἀγάπη του καί μέ τόν τρόπο πού Ἐκεῖνος γνωρίζει. Ἄλλωστε οἱ γονεῖς του ἔδειξαν τήν ἀνωτερότητά τους, ἔδειξαν τήν καλλιεργημένη ψυχή τους.
Καί θά πρέπει ὅλοι μας καί μέ κάθε τρόπο νά μήν ἐπιτρέψουμε ξανά νά συμβοῦν στήν κοινωνία μας, στίς πόλεις μας, τέτοιες ἀποτρόπαιες πράξεις, καί νά ὑπάρξουν ξανά τέτοιες καταδικαστέες συμπεριφορές. Πρέπει νά προσπαθήσουμε νά σταματήσουμε τή βία σέ ὅλους τούς χώρους καί πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀπό ὁπουδήποτε καί ἄν προέρχεται, γιατί καταστρέφει ζωές ἄδικα καί γεμίζει ὀδύνη καί πόνο τίς ψυχές ὅλων μας. Τό ὀφείλουμε στόν Ἄλκη, τόν ὁποῖο μνημονεύουμε σήμερα καί προσευχόμεθα στόν Θεό γιά τήν ἀνάπαυση τῆς ψυχῆς του.
Ταπεινῶς φρονῶ ὅτι θά πρέπει γιά ὅλους αὐτούς τούς νέους, πού διέπραξαν αὐτό τό ἔγκλημα, αὐτή τή μεγάλη ἀδικία εἰς βάρος τοῦ Ἄλκη μας, νά προσευχηθοῦμε, γιατί καί αὐτοί εἶναι ψυχές ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανε, οὕτως ὥστε ἄν χάσουν αὐτή τή ζωή, νά κερδίσουν τήν αἰώνια, τήν ἀληθινή ζωή· πῶς; μέσα ἀπό τήν ταπείνωση, τήν εἰλικρίνεια καί τή μετάνοια.