Dogma

Βεροίας Παντελεήμων: Να μην παρασυρόμαστε από φωνές αλλότριες

Στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο με αφορμή την εορτή της συνάξεως του Τιμίου Προδρόμου, το πρωί της Παρασκευής 7 Ιανουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων.

Στο κήρυγμα του ο μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων ανέφερε ότι έχουμε ανάγκη να διδα­χθούμε από τον τίμιο Πρό­δρομο και οφείλουμε να είμαστε όλοι προσε­κτικοί. Να μην παρασυρόμαστε από φωνές αλλότριες, αλλά να ακούμε τη φωνή της Εκκλησίας μας, όπως αυτή εκ­φράζεται μέσα από την εμπειρία της ανά τους αιώνες. Ο Σεβ. κ. Παντελεήμων συνέχισε τονίζοντας ότι μόνο αυτή η φωνή δίνει ανά τούς αιώνες την αληθινή μαρτυρία για τον Χριστό ως Σωτήρα και Λυ­τρωτή.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων:

«Κἀγώ ἑώρακα καί μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ».

Χθές ἑόρτασε ἡ Ἁγία μας Ἐκκλη­σία «τά Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυ­ρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ», ὅπως σημειώνει ὁ ἱερός Συναξαριστής γιά τή χθεσινή μεγάλη Δεσποτική ἑορτή. Ἑόρτασε, θά λέγαμε κατά τό ἀνθρώπινο, τήν ἐπίσημη παρουσίαση τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο.

Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἐβα­πτίζετο στόν Ἰορδάνη, ὁ Θεός-Πα­τήρ ἐμαρτύρει περί αὐτοῦ, καί τό Ἅγιο Πνεῦμα «ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές». Καί παρότι ἡ μαρτυρία τοῦ Θεοῦ-Πατρός καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἦταν ὑπεραρκετή γιά νά δείξει ποιός ἦταν ὁ βαπτιζό­με­νος Χριστός, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ συγκαταβαίνει γιά ἀκόμη μία φορά πρός τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί μᾶς προσφέρει καί μία ἐπιπλέον μαρ­τυρία γιά τόν Χριστό. Μᾶς προσ­φέρει τή μαρτυρία τοῦ ἐκλε­κτοῦ του δούλου, τοῦ μεγάλου ἀσκη­τοῦ, τοῦ μείζονος ἐν γεννη­τοῖς γυναικῶν, τοῦ τιμίου Προδρό­μου καί βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τόν ὁποῖο τιμᾶ καί ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία μας, καί ἰδιαιτέρως ἡ Ἱερά μας Μονή πού τόν ἔχει ἔφο­ρο καί προστάτη.

Μᾶς προσφέρει τή μαρτυρία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου, τοῦ Προδρόμου, ὅπως τήν ἀκούσαμε στό σημερινό εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα, «ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τήν ἁμαρ­τίαν τοῦ κόσμου». Αὐτός εἶναι ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, πού θά σηκώσει τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου.

Καί ἡ μαρτυρία αὐτή τοῦ τιμίου Προδρόμου δέν εἶναι ὑποκειμε­νι­κή, δέν εἶναι αὐθαίρετη, ἀλλά τεκμηριώνεται γιά νά μήν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως ἀμφιβολία, γιά νά μήν ὑπάρχει καμία ἀπολύτως ἀμφι­σβήτηση γιά τήν ἀλήθειά της. Καί πῶς τεκμηριώνεται;

Τεκμηριώνεται πρωτίστως ἀπό τήν προσωπικότητα τοῦ ὁμιλοῦ­ντος, τοῦ τιμίου Προδρόμου. Δέν ἦταν ἕνα ὁποιοδήποτε πρόσωπο ὁ ἅγιος Ἰωάννης. Ἦταν δῶρο τοῦ Θεοῦ στούς γονεῖς του καί στόν κό­σμο. Ἦταν προφήτης «ἐκ κοιλίας μητρός», καθώς σύμφωνα μέ τόν ἱερό εὐαγγελιστή Λουκᾶ, ὅταν ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐπισκέφθηκε τήν ἐξαδέλφη της Ἐλισάβετ μετά τόν Εὐαγγελισμό, καί ἐνῶ ἐκείνη κυοφοροῦσε τόν τίμιο Πρόδρομο, «ἐσκίρτησεν τό βρέφος ἐν τῇ κοι­λίᾳ αὐτῆς», ἀναγνωρίζοντας τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή τοῦ κόσμου, πού κυοφοροῦσε ἡ Παναγία Παρθέ­νος.

Τεκμηριώνεται ἀκόμη μέ τή με­γά­λη τα­πείνωσή του. Ὁ τίμιος Πρό­δρομος ἐρωτᾶται καί ἀπό τούς ἀκροατές του καί ἀπό τούς Φαρισαίους ἐπανειλημμένα ἄν εἶ­ναι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας, ἀλλά τό ἀρνεῖται, λέγοντας ὅτι ὁ Μεσ­σίας θά ἔρθει, καί ὁ ἴδιος δέν εἶναι ἄξιος οὔτε νά λύσει τά κορ­δό­νια τῶν ὑποδημάτων του. Ἐρωτᾶ­ται καί ὁμολογεῖ ὅτι καί αὐτός δέν τόν ἤξερε τόν Χριστό, ἀλλά αὐτός πού τοῦ ἀνέθεσε τή μεγάλη ἀπο­στο­λή, δηλαδή ὁ Θεός, τόν πληρο­φόρησε.

Τεκμηριώνεται καί ἀπό αὐτήν τήν οὐράνια πληροφορία πού ἔλα­βε ὁ τίμιος Πρόδρομος, σύμφωνα μέ τήν ὁποία «σέ ὅποιον δεῖ νά κατεβαίνει τό Πνεῦμα καί νά μείνει ἐπάνω του, αὐτός εἶναι ὁ ὁποῖος πρόκειται νά βαπτίσει τόν κόσμο ἐν πνεύματι ἁγίῳ».

Πόσοι στή θέση τοῦ τιμίου Προ­δρό­μου δέν θά ἐκμεταλλεύοντο τήν εὐκαιρία νά προβάλλουν τόν ἑαυτό τους ὡς σωτήρα; Πόσοι δέν θά διαφήμιζαν τήν ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ γιά νά προβληθοῦν καί νά δο­ξασθοῦν, παρασύροντας τούς ἀνθρώ­πους καμιά φορά καί στήν πλάνη; Ἀσφαλῶς, ὑπῆρχαν πολλοί, ὄχι ὅμως ὁ ἅγι­ος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, ὁ ὁποῖος μέ ταπείνωση ἀποδέχεται τήν ἀπο­κά­λυψη τοῦ Θεοῦ καί διακονεῖ τό ἔργο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων μέ τήν ἐπιβεβαιωμένη μαρτυρία του: «Κἀγώ ἑώρακα καί μεμαρ­τύ­ρη­κα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ».

Μέ τή μαρτυρία του ὁ τίμιος Πρό­δρομος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε καί πα­νη­γυρίζουμε, δέν μᾶς δείχνει μόνο τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σω­τῆ­ρος καί Λυτρωτοῦ μας, ἀλλά μᾶς ὑποδεικνύει καί τά τεκμήρια στά ὁποῖα πρέπει νά βασίζονται οἱ ἀλη­θεῖς περί τοῦ Χριστοῦ μαρτυρίες, ὥστε νά μήν πλανώμεθα ἀπό ψεύ­τικες μαρτυρίες καί παρασυρόμεθα ἀπό ἐκείνους πού τίς χρησιμο­ποιοῦν.

Μᾶς προειδοποιεῖ, ἄλλωστε, καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός λέγοντας ὅτι «πολ­λοί ἐλεύσονται ἐπί τῷ ὀνόματί μου λέγοντες ὅτι ἐγώ εἰμί, καί πολλούς πλανήσουσι». Καί τό βλέπουμε, δυ­στυχῶς, καί στίς ἡμέρες πού διά­φο­ροι, παρερμηνεύοντας τά γεγονό­τα, δίδουν λανθασμένη μαρτυρία περί τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί παρα­σύ­ρουν ἀνθρώπους πού τούς ἐμπι­στεύ­ονται στήν πλάνη, ὁδηγώντας τους ἀκόμη καί στόν θάνατο καί προκαλώντας σχίσματα στήν Ἐκ­κλη­σία.

Γι᾽ αὐτό καί εἶναι ἀνάγκη νά διδα­χθοῦμε σήμερα ἀπό τόν τίμιο Πρό­δρομο καί νά εἴμαστε ὅλοι προσε­κτικοί. Νά μήν παρασυρόμεθα ἀπό φωνές ἀλλότριες τῆς φωνῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως αὐτή ἐκ­φρά­ζεται μέσα ἀπό τήν ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία δίδει ἀνά τούς αἰῶνες τήν ἀληθινή μαρτυρία γιά τόν Χριστό ὡς Σωτήρα καί Λυ­τρωτή μας, διότι ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν ἀλήθειά της ἔχει ὡς συνέπεια τόν θάνατο τόν πνευματικό ἀλλά μερικές φο­ρές καί τόν σωματικό.

Ἄς παρακαλοῦμε τόν τίμιο Πρό­δρομο νά μᾶς προστατεύει καί διά τῶν πρεσβειῶν του εὔχομαι ταπεινῶς νά μᾶς ἀπαλλάξει ὁ ἐν Ἰορδάνῃ βαπτι­σθείς Χριστός, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀπάλ­λαξε ἀπό τήν ἁμαρτία, καί ἀπό τή μάστιγα τοῦ κορωνοϊοῦ, φθάνει ἐμεῖς νά μήν παρασυρόμεθα, ὅπως εἶπα, ἀπό φωνές ἀλλότριες πού δέν μᾶς κάνουν καλό καί κάποιες φορές μᾶς ὁδηγοῦν στόν θάνατο. Μέ ταπείνωση ἄς ἀκοῦμε τή φωνή τῆς Ἐκκλησίας καί ἄς ὑπακούουμε καί νά εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ὁ Θεός θά μᾶς λυπηθεῖ, ἀφοῦ δείξουμε ταπείνωση γιά τίς ἁμαρτίες μας καί ζητοῦμε τό ἔλεός του.