Την Τετάρτη 3 Αυγούστου το απόγευμα οΜητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε τον θείο λόγο στον Ιερό Ναό του Προφήτου Ηλιού στο Άνω Ζερβοχώρι.
Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ἐν μετανοίᾳ κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς».
Ἀπό τό πρῶτο τροπάριο τῆς ἀκολουθίας τῆς ἱερᾶς Παρακλήσεως μᾶς καλεῖ ἡ Ἐκκλησία μας διά τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου νά σπεύσουμε πρός τήν Παναγία μας καί νά προσπέσουμε στή χάρη της ζητώντας της ὅσα θά περιγράψουν στή συνέχεια τά τροπάρια τοῦ Παρακλητικοῦ κανόνος ἀλλά καί ὅσα ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς θέλει νά τῆς ζητήσει γιά τόν ἑαυτό του ἤ γιά τούς οἰκείους του.
Στήν πρόσκληση αὐτή ὅμως ὁ ἱερός ὑμνογράφος προσθέτει καί κάτι ἀκόμη. Προσθέτει, θά λέγαμε, μιά προϋπόθεση γι᾽ αὐτή μας τή συνάντηση μέ τήν Παναγία. Καί ἡ προϋπόθεση αὐτή εἶναι ἡ φράση πού προέταξα στήν ἀρχή τῆς ὁμιλίας μου. «Ἐν μετανοίᾳ κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς».
Μᾶς καλεῖ ὁ ἱερός ὑμνογράφος νά ἀπευθυνθοῦμε στήν Παναγία καί νά τῆς ἐμπιστευθοῦμε ὅλα τά αἰτήματα τῶν καρδιῶν μας. Μᾶς ἀποκαλύπτει ὅμως συγχρόνως καί τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἡ φωνή μας καί ἡ ἱκεσία μας θά φθάσει μέχρι τά ὦτα τῆς Παναγίας μας καί θά εἰσακουσθεῖ: τή μετάνοια.
Πολλά ἀπό ὅσα μᾶς ταλαιπωροῦν σ᾽ αὐτή τή ζωή ὀφείλονται στίς λανθασμένες ἐπιλογές μας, ὀφείλονται στά σφάλματα καί τίς ἁμαρτίες μας. Κάποια ἄλλα ἐπιτρέπει ὁ Θεός νά μᾶς συμβοῦν, γιά νά μᾶς βοηθήσει νά συναισθανθοῦμε τήν ἀδυναμία καί τήν ἁμαρτωλότητά μας, γιά νά ταπεινωθοῦμε καί νά φθάσουμε στή μετάνοια καί τή σωτηρία.
Ὅταν εἴμαστε ὑγιεῖς καί χωρίς προβλήματα, εἶναι πολύ εὔκολο νά ξεχάσουμε τόν Θεό, γιατί νομίζουμε ὅτι εἴμαστε ἰσχυροί καί δέν χρειαζόμαστε τή βοήθειά του. Ὅταν ὅμως βρεθοῦμε σέ ἀνάγκη, τότε θυμόμαστε τόν Θεό, θυμόμαστε τήν Παναγία, θυμόμαστε τούς ἁγίους καί τούς παρακαλοῦμε νά μᾶς βοηθήσουν. Μοιάζουμε, δηλαδή, μέ τά μικρά παιδιά πού εἶναι ἀνυπάκουα ἀπέναντι στόν πατέρα καί τή μητέρα τους, καί ἐνῶ ἀδιαφοροῦν γιά τίς ἐντολές τους, ὅταν βρεθοῦν σέ δύσκολη θέση, σπεύδουν νά ζητήσουν τή βοήθειά τους καί νά καταφύγουν σέ αὐτούς, ξεχνώντας ὅτι τούς ἀγνόησαν καί τούς ἔθιξαν μέ τήν παρακοή τῶν ἐντολῶν τους, ξεχνώντας ὅτι ἡ συμπεριφορά τους ἦταν αὐτή πού τά ὁδήγησε στή δύσκολη κατάσταση, μέ τήν ὁποία βρίσκονται ἀντιμέτωπα.
Βεβαίως, ὅπως οἱ γονεῖς μποροῦν νά βοηθήσουν τά παιδιά τους, ἔτσι καί ἡ Παναγία μας μπορεῖ νά μᾶς βοηθήσει καί νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τίς δυσκολίες καί τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουμε. Ἡ ἀπαλλαγή ὅμως αὐτή θά εἶναι πρόσκαιρη, ἐάν δέν κατανοήσουμε τί ἦταν αὐτό πού μᾶς ὁδήγησε στή δυσχερῆ θέση στήν ὁποία βρισκόμαστε· ἐάν δέν κατανοήσουμε ὅτι ὁ Θεός ἐπέτρεψε αὐτή τή δοκιμασία γιά νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἔχουμε ἀπομακρυνθεῖ μέ τή συμπεριφορά μας ἀπό τήν ἀγάπη του.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος μᾶς συστήνει τή μετάνοια ὡς ἔμπρακτη ἐκδήλωση τῆς ἀποφάσεώς μας νά ἀλλάξουμε τρόπο ζωῆς, νά ἀλλάξουμε πορεία πλεύσεως καί νά βαδίσουμε στόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, νά ζήσουμε σύμφωνα μέ τίς ἐντολές του.
Αὐτό σημαίνει μετάνοια. Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική καί ὄχι ἡ ἐπιφανειακή μετάνοια, καί αὐτήν ἀναμένει καί ἡ Παναγία μας ἀπό ὅλους ἐμᾶς, πού προσφεύγουμε σ᾽ Αὐτήν καί ψάλλουμε κάθε ἀπόγευμα τήν ἱερά Παράκλησή της. Δέν θέλει μιά ἐπιπόλαιη καί τυπική συγγνώμη τήν ὁποία λέμε εὔκολα καί ξεχνοῦμε εὐκολότερα, μόλις περάσει ἡ δυσκολία. Θέλει τήν πραγματική καί εἰλικρινῆ μας μετάνοια πού θά συνοδεύεται ἀπό ἀλλαγή συμπεριφορᾶς· πού θά συνοδεύεται ἀπό συνειδητή καί συνεπῆ ἐν Χριστῷ ζωή· πού θά συνοδεύεται ἀπό γνήσια συμμετοχή μας στή ζωή καί τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας· πού θά συνοδεύεται ἀπό τόν καθημερινό ἀγώνα μας γιά νά ἐφαρμόζουμε στή ζωή μας τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Αὐτή τή μετάνοια ἐπιθυμεῖ ἡ Παναγία μας ἀπό ἐμᾶς, γιατί δέν θέλει νά μᾶς βοηθήσει μόνο προσωρινά ἀλλά αἰώνια, ὁδηγώντας μας στό δρόμο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, τίς ὁποῖες καί ἡ ἴδια ἀκολούθησε μέ πιστότητα στή ζωή της.
Γι᾽ αὐτό καί ψάλλοντας αὐτές τίς ἡμέρες τοῦ Δεκαπενταυγούστου τίς ἱερές Παρακλήσεις πρός τήν Παναγία μας, ἄς ἀκοῦμε τήν προτροπή τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου ὡς μία προσωπική προτροπή πού ἀπευθύνει στόν καθένα μας ἡ Παναγία μας, καί ἄς τῆς ζητοῦμε μαζί μέ ὅλα τά ἄλλα, γιά τά ὁποῖα τήν παρακαλοῦμε, νά μᾶς καθοδηγεῖ καί στόν δρόμο τῆς μετανοίας, καί νά μᾶς χαρίζει μαζί μέ τά ἐγκόσμια καί τά ἐπουράνια ἀγαθά, γιά νά τήν ὑμνοῦμε καί νά τήν δοξολογοῦμε μαζί μέ τόν Υἱό της καί ἐδῶ στή γῆ ἀλλά, ὅταν ὁ Θεός μᾶς καλέσει, καί στόν οὐρανό.
Ἡ περίοδος αὐτή, ὁ Δεκαπενταύγουστος, πού εἶναι ἀφιερωμένος στήν Παναγία μας, ἄς εἶναι μία εὐλογημένη περίοδος, ἡ ὁποία θά μᾶς βοηθήσει στόν πνευματικό μας ἀγώνα, θά μᾶς βοηθήσει νά πλησιάσουμε περισσότερο τήν Παναγία μας καί νά δοῦμε ποιό εἶναι τό θέλημά της. Ποιό ἦταν τό θέλημά της; Τί εἶπε στούς ὑπηρέτες στόν γάμο τῆς Κανᾶ; «Πάντα ὅσα ἄν λέγῃ ὁ Υἱός μου ποιήσατε». Αὐτό ζητᾶ ἡ Παναγία, νά κάνουμε τό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της.
Ἄς ἐπωφεληθοῦμε τῆς εὐκαιρίας αὐτῆς, καί ἡ Παναγία μας ὡς στοργική μητέρα θά συμπράξει καί Ἐκείνη. γιά νά μᾶς βοηθήσει νά φθάσουμε στό σημεῖο ἐκεῖνο, ὥστε πράγματι ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μας νά εἶναι ἐκείνη πού θά μᾶς ὁδηγήσει κοντά στόν Θεό, θά μᾶς ἑνώσει μέ τόν Θεό καί μέσα ἀπό τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀμήν.