Λουκά ιη΄, 35-45
Η Ευαγγελική Περικοπή αυτής της Κυριακής αναφέρεται στη θεραπεία του τυφλού στη πόλη της Ιεριχώ. Το στοιχείο που μας εντυπωσιάζει είναι η σιγουριά που είχε ο τυφλός άνθρωπος, ότι ο Χριστός μπορούσε να τον θεραπεύσει.
Και πράγματι στο διάλογο του Ιησού με τον τυφλό βλέπουμε ότι παρ’ όλον που ο άνθρωπος αυτός στερείτο την όραση του, το φως του, αυτό δεν τον εμπόδισε να είναι σωστά πληροφορημένος ότι ο Ιησούς Χριστός, σύμφωνα με τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης, είναι ο απόγονος του Βασιλέως Δαβίδ, δηλαδή ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο Υιός του Θεού που θα έσωζε τους ανθρώπους από τις ασθένειές τους, τις παραλυσίες τους, από το πόνο τους, από τον θάνατο, για να τους οδηγήσει στη ζωή την αιώνιο, να τους οδηγήσει κοντά στο Θεό.
Γι’ αυτό όταν πραγματοποιείται το θαύμα της θεραπείας του τυφλού ο Ιησούς του λέει με σαφήνεια «η πίστη σου σε έσωσε» δηλαδή η εμπιστοσύνη σου στην αληθινή θεότητα σ’ έχει θεραπεύσει.
Η υπόθεση της αληθινής θρησκευτικότητας, της σωστής δηλαδή πίστεως, μας ορίζει τη θέση μας που έχουμε μέσα στο κόσμο. Ανάλογα, δηλαδή, με το βαθμό που θρησκεύουμε σωστά τόσο καλύτερα μπορούμε να βλέπουμε και να αξιοποιούμε τα πράγματα γύρω μας. ΄Οσο πιο κοντά βρισκόμαστε στη σωστή θρησκευτικότητα, τόσο καλύτερα μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τα διάφορα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημαρινά. Αν η θρησκευτικότητά μας είναι σωστή, κι όταν ακόμα αντιμετωπίζουμε τα χειρότερα προβλήματα, έχουμε υπομονή, κατανόηση και δύναμη Θεού να παλέψουμε ως γίγαντες και να νικήσουμε με την εμπειρία ενός θαύματος. Αν η θρησκευτικότητά μας είναι λανθασμένη κι αρρωστημένη, έστω κι αν έχουμε μπροστά μας μικρά κι ασήμαντα προβλήματα, τις περισσότερες φορές, μας πιάνει απελπισία, απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία, πέφτουμε στην αμαρτία και κάποτε μάλιστα εγκληματούμε.
Η θρησκευτικότητα, λοιπόν, το περιεχόμενο δηλαδή της πίστεως μας, επηρεάζει πάντοτε τη ζωή των ανθρώπων.
Αυτοί που έχουν σωστή θρησκευτικότητα βρίσκουν τη δύναμη να κάνουν το καλύτερο για τον εαυτό τους, την οικογένειά τους και για την ευρύτερη κοινωνία.
Αυτοί που έχουν αρρωστημένη θρησκευτικότητα, συμπεριφέρονται με φανατισμό, με μίσος, με κακία, δημιουργούν προβλήματα στον εαυτό τους, στις οικογένειές τους και στην ευρύτερη κοινωνία.
.
΄Ετσι βλέπουμε σε κάθε εποχή ανθρώπους να κάνουν το καλό, όπως οι άγιοι μας κι οι ήρωές μας και γενικά οι ευεργέτες της ανθρωπότητας, και ταυτόχρονα ανθρώπους που επιτελούν κοινωνικές αδικίες, να γίνονται βίαιοι, βάναυσοι, κακούργοι, εγκληματίες και εκμεταλλευτές.
Στη πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό.
Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους υλιστές, που δεν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού. Στη θέση του Θεού βάζουν το αμαρτωλό εγώ τους , τον εγωϊσμό τους, τον αμαρτωλό εαυτό τους. Νομίζουν ότι όλα κρίνονται με βάση τα δικά τους συμφέροντα, χωρίς να υπολογίζουν το θέμα της δικαιοσύνης. Αυτό μπορεί να συμβεί σε άτομα, σε οικογένειες, σε κοινωνικές ομάδες, σε πολιτικά κόμματα, σε διεθνείς οργανισμούς, αλλά και σε χώρες και σε συνασπισμούς.
Όσοι αδικούν, θα αδικηθούν μέσα από τη Πρόνοια του Θεού. Όσοι αδικούν κι όσοι μπορούν να κάνουν το καλό και δεν το κάνουν, την πληρώνουν ακριβά, με αναπάντεχα προβλήματα που τους πνίγουν , με προβλήματα που ποτέ τους δεν διανοήθηκαν. Όταν αδικούμε ένα άνθρωπο ή όταν μολύνουμε τη Φύση και γενικά το Περιβάλλον, είναι ως να ασεβούμε στο Θεό, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι «κατ’ εικόνα Θεού κι η Φύση είναι Δημιουργία του Θεού ως δώρο για όλους τους ανθρώπους κι όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης και κακοποίησης για απληστία και υλικό κέρδος, να ωφεληθούν λίγοι και να βλάψουμε τους πολλούς.
Όταν δεν προσπαθούμε να επιφέρουμε δικαιοσύνη με ειρηνικά μέσα, τότε η υπόθεση της Δικαιοσύνης έρχεται με βίαια μέσα. Οι αδικούμενοι την ονομάζουν επανάσταση και αγώνα για την επικράτηση της Δικαιοσύνης. Εκείνοι που αδικούν και εκμεταλλεύονται τους αδικημένους , όταν αρνούνται τα δικαιώματα τους και επαναστατούν τους αποκαλούν τρομοκράτες. Αυτούς που αγωνίζονται για δικαιοσύνη και για το αγαθό της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας και που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν και τη ζωή τους, η Ιστορία τους ονομάζει Ήρωες, είναι οι μεγάλες εκείνες ηρωικές μορφές που πρωτοστατούν για τη προστασία των αδικούμενων Λαών και των Εθνών που υποφέρουν.
Το φαινόμενο της βίας, της τρομοκρατίας, των συγκρούσεων, των πολέμων και της αβεβαιότητας για το αύριο, τη δημιουργούν ηθικά όλοι εκείνοι που έχουν δύναμη και πολιτική και οικονομική και ασεβούν σε βάρος αδύνατων Λαών και Εθνών.
Γι’ αυτό ο μόνος τρόπος για να υπάρξει ειρήνη και πρόοδος ανάμεσα στους ανθρώπους, είναι να φυτρώσει μέσα στις καρδιές μας η σωστή πίστη στο Χριστό ότι είναι ο Σωτήρας μας Θεός, που θα μας οδηγήσει στη βίωση της αγάπης ανάμεσά μας και στη συνέχεια, αγάπη προς εκείνους τους ανθρώπους, που έχουν την ανάγκη μας και μπορούμε να τους βοηθήσουμε. Ο καλύτερος τρόπος να προστατεύουμε τους εαυτούς μας, την οικογένεια μας και τη Χώρα μας είναι όταν κάνουμε το παν να προστατεύουμε τους άλλους. Να θεωρούμε τη κάθε μορφή αδικίας ως αδικία σε βάρος όλων μας. Τότε ζούμε θαύματα για κοινωνικές αλλαγές που επιφέρουν Δικαιοσύνη και οδηγούν στην ειρηνική συνύπαρξη των Λαών. Πίστη κα Αγάπη στο Χριστό σημαίνει, να γίνουμε καλοί χριστιανοί και να προστατεύουμε το κάθε άνθρωπο.
Αυτή τη βαθιά πίστη κι αυτή την αγάπη είχε κι ο τυφλός της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής, με αποτέλεσμα να ζήσει το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής του, να δει το φως του, και το κυριότερο να σωθεί αιώνια, βοηθώντας και στηρίζοντας κάθε αδικημένο άνθρωπο.
Αυτή τη πίστη χρειαζόμαστε κι εμείς σήμερα για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε σωστά τα προβλήματά μας. Για να μπορέσουμε να έχουμε κι εμείς την ελπίδα της σωτηρίας, την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
Το παράδειγμα του μεγαλείου της πίστεως του τυφλού της σημερινής Ευαγγελικής Περικοπής πρέπει να αποτελέσει φωτεινή πυξίδα διά τον υπόλοιπο βίο της ζωής μας.
Η αρχή του κάθε μήνα πρέπει να είναι αρχή και για τη δική μας αλλαγή, να κάνουμε το καλό και να αποφεύγουμε το κακό. Καλό είναι όταν αυτό που κάνουμε είναι καλό για το κοινωνικό σύνολο που ανήκουμε , όπως είναι η προστασία της όλης Δημιουργίας του Θεού ως δώρο Θεού για όλες τις γενεές, να μη μολύνουμε και να καταστρέφουμε το Περιβάλλον και να έχουμε όλα αυτά τα προβλήματα της Κλιματικής Αλλαγής. Κάνουμε το καλό όταν βρίσκουμε τρόπους με τον ειρηνικό διάλογο να βρούμε λύσεις προβλημάτων, αποφεύγοντας με κάθε τρόπο εμπόλεμες συγκρούσεις, που συνήθως τα μεγαλύτερα θύματα είναι τα ορφανά παιδιά και οι απλοί πολίτες , όσοι δηλαδή δεν χρησιμοποιούν όπλα.
Με τις Πατριαρχικές ευλογίες του Αλεξανδρινού Προκαθημένου μας κ.κ. Θεοδώρου Β’, πρέπει να συνεχίσουμε όλοι μας τις καθημερινές μας προσευχές για το τερματισμό των εμπόλεμων συγκρούσεως στη Μέση Ανατολή και στην Ουκρανία και την έναρξη ειρηνικού διαλόγου για τη λύση όλων των προβλημάτων για την προστασία των Λαών που οι χώρες τους εμπλέκονται σε πόλεμο.