Ο Επίσκοπος Καρπασίας, σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη αναφέρθηκε στις προτεραιότητές του, σε περίπτωση εκλογής του, που είναι να γνωρίσει το λαό της Πάφου, τους ιερείς, τους επιτρόπους και τους άρχοντες, καθώς προσδοκεί σε μία αγαστή συνεργασία μεταξύ τους, για να πάρουν την Μητρόπολη Πάφου ένα βήμα μπροστά.
Την ίδια ώρα, εκφράζει την ετοιμότητά του να αναλάβει τη θέση του Μητροπολίτη, καθώς για δεκαπέντε χρόνια ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες του μακαριστού Αρχιεπισκόπου και έχει όλα τα εφόδια για να αντιμετωπίσει διοικητικά και πνευματικά θέματα. Μάλιστα, ο Επίσκοπος Καρπασίας διαμηνύει πως είναι και στενός συνεργάτης του νυν Αρχιεπισκόπου, με τον οποίο γνωρίζονται από τότε που ήταν Επίσκοπος Αρσινόης, πριν γίνει Μητροπολίτης Πάφου.
Ο Επίσκοπος Καρπασίας έδωσε και τη δική του απάντηση στα όσα ακούγονται, ότι οι Παφίτες θέλουν Παφίτη Μητροπολίτη, τονίζοντας πως «οι άνθρωποι της Πάφου θα πρέπει να θέλουν πατέρα και ο Επίσκοπος πρέπει να είναι πατέρας. Αν αναζητήσουν πατέρα, θα δουν προς τα που πρέπει να κινηθούν. Ο Επίσκοπος δεν είναι τοπική υπόθεση, είναι καθαρά εκκλησιαστική υπόθεση και πρέπει να είναι μία αγκαλιά, για να δεχθεί τον κόσμο».
-Είστε ένας από τους διεκδικητές του Μητροπολιτικού Θρόνου της Πάφου. Πώς το αποφασίσατε;
Θεωρώ ότι δεν διεκδικώ κάτι. Μία ομάδα πρωτοβουλίας από την Πάφο, θα ήθελε να διεκδικήσει, τρόπον τινά, να διακονήσω την Μητρόπολη Πάφου, για την οποία εργάστηκα για 20 χρόνια, επειδή άνηκα σε αυτή τη Μητρόπολη, που ήμουν στο Μοναστήρι της Παναγίας Τροοδίτισσας, εργάστηκα στις κατασκηνώσεις, σε ιερατικά συνέδρια, ήμουν στην θρονική επιτροπή επί Χρυσοστόμου Β’. Γνωρίζω και έζησα την Πάφο και στα πνευματικά και στα διοικητικά. Έχω μία άμεση σχέση. Οπότε οι άνθρωποι, αυτοί που πιστεύουν ότι θα μπορούσα να διακονήσω και να βοηθήσω τη Μητρόπολη, με πρότειναν. Εγώ είπα ότι αν αυτό είναι αφενός το θέλημα του Θεού και αφετέρου η επιθυμία του κόσμου, δεν μπορώ να το αρνηθώ. Με αυτή την έννοια θέτω τον εαυτό μου στη διακονία της εκκλησίας. Δεν μου αρέσει το ρήμα διεκδικώ, δεν είναι κάτι που μου ανήκει και πάει να το πάρει ο καλύτερος. Έχω να υποσχεθώ δύο πράγματα στον λαό της Πάφου. Γνωρίζω τη Μητρόπολη και τις ανάγκες και τα ποιμαντικά προβλήματα, επειδή την έζησα. Επίσης, δεκαπέντε χρόνια εργαζόμενος στην Αρχιεπισκοπή, δίπλα στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο, απέκτησα εμπειρία και στα πνευματικά και στα διοικητικά και έχω και την καλή διάθεση να διακονήσω και να εργαστώ για το λαό της Πάφου. Δεν υπόσχομαι κάτι, εκτός από δύο πράγματα. Δεν θα είμαι απλά Δεσπότης, αλλά θα είμαι πατέρας με άνοιγμα της καρδιάς μου προς αυτούς και το δεύτερο ότι θα συνεργαστώ μαζί τους, σε όλους τους τομείς, πνευματικούς, κοινωνικούς, προβλήματα, οτιδήποτε απασχολεί το λαό της Πάφου. Δεν πάω να επιβάλω πρόγραμμα, πάω να διαθέσω τον εαυτό μου ως ποιμένας, ως πατέρας, ώστε μαζί να συνεργαστούμε για το έργο που πρέπει να επιτελεστεί και να πάρουμε όσο πιο μπροστά τη Μητρόπολη Πάφο. Εγώ δεν έχω από μόνος μου τις δυνάμεις, να το πετύχω αυτό, αλλά μπορούμε μέσα από τη διάθεση την πατρικότητα και την εμπειρία, μαζί να κάνουμε αυτό το έργο που λέγεται εκκλησιαστικό, φιλανθρωπικό, κοινωνικό στην περιφέρεια αυτή.
-Ήσασταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, Χρυσόστομου Β’, αλλά και του νυν Αρχιεπίσκοπου, Γεώργιου;
Με τον Άγιο Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο και τέως Μητροπολίτη Πάφου γνωριζόμαστε από τότε που ήταν Επίσκοπος Αρσινόης και συνεργαστήκαμε, συμμετείχαμε στις προπαρασκευαστικές συνόδους που ετοίμασαν τη Σύνοδο που έγινε στην Κρήτη και είχαμε αναπτύξει μία στενή, πνευματική σχέση. Όμως, περισσότερο ήμουν ο στενός συνεργάτης του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β’, ο οποίος μου ανέθεσε όλο το πνευματικό, διοικητικό, οικονομικό έργο της Αρχιεπισκοπής, ειδικά τον τελευταίο χρόνο που δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, λόγω της ασθένειάς του. Αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσω την εμπειρία και τη διάθεση, αν με καλέσει ο Θεός και η Εκκλησία να διακονήσω, να πάω όχι για να κάτσω στο θρόνο, αλλά να εργαστώ. Να εργαστώ με τους ιερείς, τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους, τους άρχοντες και κυρίως το λαό. Αυτό μπορώ να το υποσχεθώ, ότι θα είναι η προσπάθειά μου. Δεν έχω τίποτα άλλο να υποσχεθώ.
-Άρα, σε περίπτωση εκλογής σας, θα είστε συνεχιστής του έργου του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου και του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Β’;
Θα είμαι συνεχιστής του έργου της Εκκλησίας και Εκκλησία σημαίνει λαός. Και ο ένας και ο άλλος, έχω την αίσθηση ότι εργάστηκαν για το λαό. Δεν μπορούμε να είμαστε οι ίδιοι, ο καθένας έχει την προσωπικότητά του, έχει το χαρακτήρα του, έχει τον τρόπο εργασίας του. Άλλος θα πάει λίγο έτσι, άλλος θα πάει λίγο αλλιώς, όμως ο στόχος είναι ότι αυτό που κάνουμε, είναι για την εκκλησία και εκκλησία είναι ο λαός.
-Ποιες θα είναι οι προτεραιότητές σας, αν εκλεγείτε ως Μητροπολίτης;
Εκ των πραγμάτων, η προτεραιότητα είναι να γνωρίσει κανείς τους ιερείς, τους εκκλησιαστικούς επιτρόπους, τον κόσμο, τους άρχοντες, να συνδεθεί μαζί τους, να ανοίξει την καρδιά τους, να τον αισθανθούν δικό τους, ως οικείο. Είναι λες και έχεις ένα χωράφι και χωρίς να γνωρίζεις τις δυνατότητες του χωραφιού, πας και το καλλιεργείς αγνοώντας τις δυνατότητες, τις ανάγκες, τις προτεραιότητες κλπ. Προτεραιότητα είναι να γνωρίσω το λαό της Πάφου, σε όλα τα επίπεδα και να με γνωρίσουν, να αισθανθούν οικείοι μαζί μου, επειδή αυτοί θα είναι οι συνεργάτες μου. Αυτά που θα κάνουμε, μαζί με τους ανθρώπους της Πάφου, είναι για εκείνους. Άρα πρέπει πρώτα να τους γνωρίσω, για να δω ποιες είναι οι ανάγκες τους και οι προτεραιότητες και μαζί θα συνεργαστούμε γι’ αυτό το πράγμα. Αν δεν με γνωρίσει ο λαός και δεν τον γνωρίσω, θα έρθω να του επιβάλω αυτό που έχω στο κεφάλι μου; Αν δεν του αρέσει; Θα έρθουμε σε σύγκρουση.
-Πώς σχολιάζετε τα όσα ακούγονται ότι οι Παφίτες θέλουν Παφίτη για Μητροπολίτη τους;
Οι άνθρωποι της Πάφου θα πρέπει να θέλουν πατέρα και ο Επίσκοπος πρέπει να είναι πατέρας. Αν αναζητήσουν πατέρα, θα δουν προς τα που πρέπει να κινηθούν. Ο Επίσκοπος δεν είναι τοπική υπόθεση, είναι καθαρά εκκλησιαστική υπόθεση και πρέπει να είναι μία αγκαλιά, για να δεχθεί τον κόσμο. Πρέπει να το κοιτάξουν αυτό και να κοιτάξουν αν μπορεί να ζήσει με τον κόσμο, να δοθεί στον κόσμο. Λέμε έργα και εννοούμε το χτίσιμο, το φτιάξιμο κλπ. Το μεγαλύτερο χτίσιμο είναι οι καρδιές των ανθρώπων να έχουν μέσα ανάπαυση, ειρήνη, χαρά και ελπίδα και αυτό να είναι και το ζητούμενο μέσα από τις υποδομές. Πρέπει να γίνουν υποδομές φροντίδας, στήριξης κλπ, πρέπει να ανοιχτούμε στους νέους, αλλά να δοθούμε και στους νέους. Να νιώσουν οι νέοι ότι ο Επίσκοπος τους εμπνέει, για να τα βρούνε λίγο με το Θεό και τον εαυτό τους. Δεν το λέω για να με ψηφίσουν εμένα. Το λέω, για να μην επιθυμούν να αναζητήσουν τοπικιστικές επιθυμίες. Νομίζω ότι είναι πιο σπουδαίο να αναζητήσουν πατέρα. Αν το βρουν σε τοπικιστικό επίπεδο είναι ευλογημένο
Πηγή: reporter.com.cy