Bεροίας: «Όσα συνέβησαν μετά την κοίμηση του Οσίου Γερασίμου» (Βίντεο)
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Όσα συνέβησαν μετά την κοίμηση του Οσίου Γερασίμου του Υμνογράφου» με αφορμή την πρόσφατη απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την αγιοκατάταξη του Οσίου Γερασίμου του Μικραγιαννανίτου.
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως μας «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Στην αρχή και στο τέλος της διαδικτυακής ομιλίας ακούγεται το Μεγαλυνάριο του Οσίου Γερασίμου, το οποίο ψάλλουν οι Ιεροψάλτες κ. Θεμιστοκλής Στεργίου και κ. Θωμάς Μούτσιος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων, πνευματικός υιός του Οσίου Γερασίμου, στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Ἑβδομήντα σχεδόν χρόνια ἔζησε ὁ ὅσιος Γεράσιμος ὁ Μικραγιαννανίτης, ὡς «στρουθίον μονάζον ἐπί δώματος» στίς ἀπόκρημνες πλαγιές τῆς Σκήτης τῆς Μικρᾶς Ἁγίας Ἄννης. Ἔζησε ἀσκούμενος καί ἀγωνιζόμενος ἐναντίον τοῦ κοσμοκράτορος τοῦ σκότους, τοῦ πονηροῦ, πού τοῦ ἐπετίθετο ἰδίως τά πρῶτα χρόνια τῆς ἀσκητικῆς του ζωῆς.
Ὁ ὅσιος Γεράσιμος ἔζησε μεταξύ οὐρανοῦ καί γῆς γιά 70 χρόνια στή Σκήτη τῆς Μικρῆς Ἁγίας Ἄννης, μέχρι πού ὁ Θεός τόν κάλεσε κοντά του γιά νά ψάλλει καί στόν οὐρανό μαζί μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους, τόν βίο τῶν ὁποίων μιμήθηκε, γιά νά ψάλλει μαζί μέ τούς ἁγίους τούς ὁποίους ὕμνησε, τή δόξα τοῦ Θεοῦ.
Τά ξημερώματα τῆς 7ης Δεκεμβρίου 1991 ἔκλεισε τά μάτια του ὁ ὅσιος στή γῆ γιά νά τά ἀνοίξει στόν οὐρανό καί νά δεῖ ἐκεῖ πρόσωπο πρός πρόσωπο τόν Χριστόν, τόν ὁποῖο ἀγάπησε ἐκ νεότητός του καί στόν ὁποῖο ἀφιέρωσε τή ζωή του. Ἔφυγε «ἐν μέσῳ χειμῶνος», ὅπως εἶχε προείπει, γιά νά ἀπολαύσει στόν οὐρανό τή λάμψη τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης καί τή θαλπωρή τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Ἔφυγε ἤρεμα καί γαλήνια μέ τή συνοδεία τοῦ ἀρχάγγελου Μιχαήλ, τόν ὁποῖο διά βίου παρακαλοῦσε λέγοντας «Μιχαήλ ἀρχάγγελε τοῦ Θεοῦ, μή ἔλθῃς ὡς λέων ἀγριώτατος ἐπ᾽ ἐμέ μηδέ τήν ψυχήν μου ἁρπάσῃς ὡς στρουθίον, ἐν ὥρᾳ τοῦ θανάτου σύ μοι βοήθησον».
Ἡ ἁγιότητα ἦταν χαραγμένη στή μορφή τοῦ ὁσίου Γέροντος, ὅπως μαρτυροῦν πολλοί. Μπορεῖ νά ἦταν «μικρός τό δέμας», ὅπως χαρακτηριστικά γράφει ὁ σεβάσμιος Μητροπολίτης Ροδοστόλου Χρυσόστομος, «ἀλλά αὐτό ἦταν ἀντιστρόφως ἀνάλογο πρός τά μεγάλα καί θεόσδοτα χαρίσματα», τά ὁποῖα εἶχε «τό θρέμμα αὐτό τῆς ἐρήμου, τό καύχημα τοῦ Ἁγιορειτικοῦ μοναχισμοῦ, ἡ δόξα τῆς κατά Ἀνατολάς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τό σέμνωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου».
Ὁ ὅσιος Γεράσιμος ἦταν ἀπό αὐτή τή γῆ πολίτης τοῦ οὐρανοῦ καί θεατής τοῦ ἀκτίστου φωτός. Ἄν καί στούς μοναχούς του σύστηνε πάντοτε τίς ἁπλές καί πρακτικές ἀρετές, ἰδίως τήν ὑπακοή καί τήν ταπείνωση, ὁ ὅσιος εἶχε προφανῶς μεγάλη ἐμπειρία τῆς θέας τοῦ ἀκτίστου φωτός.
Ἡ ἁλλοίωση τοῦ προσώπου του ἦταν πάντοτε ἐμφανής, ὅταν συζητοῦσε γιά τά θεῖα, γιά τόν Χριστό, ἀλλά ποτέ δέν ἀπαντοῦσε θετικά σέ ἀνάλογες ἐρωτήσεις, καί ὅταν σπάνια ἀπεκάλυπτε ἐμφανίσεις ἁγίων, ὅπως εἴδαμε στίς προηγούμενες ὁμιλίες, τό ἔκανε γιά νά ἐνθαρρύνει καί νά ἐνισχύσει τούς νεώτερους μοναχούς ἤ τούς προσκυνητές στίς ἀγρυπνίες. Γι᾽ αὐτό καί γνωρίζουμε ἐλάχιστες ἀπό αὐτές, ἀλλά καί γι᾽ αὐτό καί, ὅπως ἔγραψε, ὁ Γέρων Θεόκλητος ὁ Διονυσιάτης, εἴμεθα βέβαιοι γιά τήν ἁγιότητά του. Ὅ,τι ὅμως δέν ἀποκάλυπτε ὁ ἴδιος ἀπό τίς οὐράνιες καί θεῖες ἐμπειρίες του, τό ἀποκαλύπτουν οἱ ὕμνοι του, οἱ ἀναρίθμητες Ἀκολουθίες πού ἔχει συνθέσει πρός τιμήν τῶν Ἁγίων τοῦ Θεοῦ, μεταξύ τῶν ὁποίων εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται καί ὁ ἴδιος, πρεσβεύοντας ὑπέρ τῶν ἐπικαλουμένων τή χάρη καί τή βοήθειά του.
Ἡ πρόσφατη ἀναγραφή του στό Ἁγιολόγιο τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό τόν Παναγιώτατο Οἰκουμενικό Πατριάρχη καί τήν Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀποτελεῖ ἄλλη μία ἀπόδειξη ὅτι ἡ Ἐκκλησία μας εἶναι ζῶσα καί ἀληθινή καί ἀναδεικνύει καί στίς ἡμέρες μας μέ τή χάρη τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἁγίους. Καί αὐτό θά πρέπει νά παρακινεῖ καί ἐμᾶς νά ζοῦμε τήν ἐν Χριστῷ ζωή καί διά τῶν πρεσβειῶν τους, διά τῶν πρεσβειῶν καί τοῦ νέου ὁσίου, τοῦ ὁσίου Γερασίμου τοῦ Μικραγιαννανίτου, νά ἐπιδιώκουμε τόν ἁγιασμό μας, ὥστε νά ἀξιωθοῦμε καί ἐμεῖς νά συναντήσουμε καί νά δοῦμε τόν Κύριό μας.
