Bεροίας Παντελεήμων: «Τα χαρίσματα του Θεού» – Βίντεο
- Dogma
Την Πέμπτη 13 Ιουλίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων πραγματοποίησε διαδικτυακή ομιλία στη σειρά των εκπομπών «Επισκοπικός Λόγος» και ανέπτυξε το θέμα: «Τα χαρίσματα του Θεού».
Ο διαδικτυακός «Επισκοπικός Λόγος» μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 7:00 μ.μ. στην ιστοσελίδα της Μητροπόλεως Βεροίας, στην αντίστοιχη σελίδα στο Facebook, στο κανάλι στο Youtube καθώς και στον ραδιοφωνικό σταθμό της Μητροπόλεως «Παύλειος Λόγος 90.2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων στη διαδικτυακή ομιλία του ανέφερε μεταξύ πολλών άλλων: Ἀναφερόμενος ὁ ἀπόστολος Παῦλος στήν Ἐκκλησία ὡς σῶμα Χριστοῦ, μέλη τοῦ ὁποίου εἴμαστε ὅλοι οἱ χριστιανοί, μίλησε γιά τά διάφορα χαρίσματα πού ἔχει κάθε μέλος, ὥστε νά ἐξυπηρετοῦνται οἱ ἀνάγκες τοῦ σώματος, ὅπως συμβαίνει καί μέ τό φυσικό σῶμα, μέ τό σῶμα τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Τά χαρίσματα αὐτά προέρχονται ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, τό ὁποῖο τά διαιρεῖ καί τά κατανείμει ἀνάλογα μέ τό πνευματικό συμφέρον τοῦ ἴδιου τοῦ πιστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας.
«Καί οὕς μέν ἔθετο ὁ Θεός ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ πρῶτον ἀποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ἔπειτα δυνάμεις, εἶτα χαρίσματα ἰαμάτων, ἀντιλήψεις, κυβερνήσεις, γένη γλωσσῶν», γράφει ἀπευθυνόμενος πρός τούς Κορινθίους. Ὁ Θεός δέν ἐνεργεῖ χωρίς λόγο, δίδει στόν καθένα τό χάρισμα τό ὁποῖο μπορεῖ νά ὑποστηρίξει ἀνάλογα καί μέ τά ἄλλα χαρίσματα καί τίς δυνατότητες πού ἔχει, ὥστε νά εἶναι ὠφέλιμο καί γιά τούς ἄλλους.
Πολλές φορές, βέβαια, οἱ ἄνθρωποι δέν μποροῦμε νά καταλάβουμε γιά ποιόν λόγο ἐμεῖς δέν ἔχουμε κάποιο χάρισμα πού ἔχει ἕνας ἀδελφός μας ἤ ἀκόμη δέν ἀναγνωρίζουμε τά χαρίσματα τῶν ἀδελφῶν μας. Εἶναι ὅμως πολύ σημαντικό νά μάθουμε νά ἀναγνωρίζουμε τά χαρίσματα τῶν ἀδελφῶν μας καί νά μή ζηλεύουμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, οὔτε νά φθονοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον γιά τά χαρίσματα, γιατί ὁ Θεός ἔχει δώσει σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους πολλά χαρίσματα.
Δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος χωρίς χαρίσματα ἀπό τόν Θεό. Ἀλλά καί ἄν πεῖ κάποιος ἐγώ δέν ἔχω κανένα χάρισμα ἤ τά ἔχω καταστρέψει ὅλα ἤ τά ἔχω διαλύσει ὅλα, ἔχει τό χάρισμα τῆς κατ᾽εἰκόνος Θεοῦ δημιουργίας του. Καί μόνο ὅτι εἴμαστε ἄνθρωποι πλασμένοι «κατ᾽ εἰκόνα Θεοῦ», αὐτό εἶναι χάρισμα μέγιστο. Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερο χάρισμα, τό ὁποῖο θά μποροῦσε νά μᾶς δώσει ὁ Θεός, ἀπό αὐτό, διότι δι᾽ αὐτοῦ μποροῦμε νά γίνουμε «θεοί κατά χάριν». Μπορεῖ ὁ Θεός νά κατοικίσει μέσα μας καί νά γίνει πατέρας μας καί ἐμεῖς πραγματικά παιδιά του.
Ἡ διαίρεση τῶν χαρισμάτων γίνεται, ὅπως εἴπαμε, πρός τό συμφέρον τοῦ καθενός μας ἀλλά καί τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Θεός μᾶς ἔπλασε ὡς ξεχωριστούς ἀνθρώπους, γι᾽ αὐτό καί δέν δίδει σέ ὅλους μας τά ἴδια χαρίσματα, διότι κάτι τέτοιο θά καταργοῦσε τήν προσωπικότητα μας. Ἐάν ἕνας ἄνθρωπος εἶναι δεκτικός σοφίας, σ᾽ αὐτόν θά δώσει ὁ Θεός λόγο σοφίας. Ἐάν εἶναι δεκτικός λόγου, θά τοῦ δώσει λόγο ἐνάρετο καί ἅγιο, ὥστε νά ἀξιοποιήσει πνευματικά τόν ἑαυτό του.
Ὁμοιάζει, δηλαδή, αὐτό πού λέγει ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος μέ τό ἑξῆς: Ἄς σκεφθοῦμε ὅτι ὁ κόσμος ὅλος εἶναι ἕνα περιβόλι γεμάτο καρποφόρα δένδρα, τά ὁποῖα εἶναι φυτευμένα μέσα στό ἴδιο χῶμα καί ποτίζονται ἀπό τό ἴδιο νερό. Ὅμως δέν εἶναι ὅλα τά δένδρα ἴδια. Κάθε δένδρο εἶναι διαφορετικό. Ὑπάρχουν πορτοκαλιές, μηλιές, ἀχλαδιές, λεμονιές, μανταρινιές, ροδακινιές κ.τ.λ. Τό ἴδιο νερό πίνουν, τό ἴδιο χῶμα ἔχουν καί τρέφονται, ἀλλά ἄλλο δένδρο κάνει μῆλα γλυκά, ἄλλο κάνει λεμόνια ξυνά, ἄλλο κάνει πορτοκάλια, ἄλλο γκρέιπφρουτ, κ.τ.λ. Ὅμως ὅλα προέρχονται ἀπό τήν ἴδια τροφή, ἀπό τόν ἴδιο τόπο. Χῶμα καί νερό. Ἀλλά τό καθένα προσφέρει αὐτό τό ὁποῖο ἔχει μέσα του.
Κατά τόν ἴδιο τρόπο εἴμαστε καί ἐμεῖς φυτευμένοι μέσα στήν ἴδια Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας. Δέν μᾶς πολτοποιεῖ ὁ Θεός, δηλαδή δέν ἀλλάζει ὁ Θεός τήν προσωπικότητά μας, ἀλλά μᾶς ἁγιάζει. Εἶναι πολύ σημαντικό νά γνωρίζουμε καί νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ὁ Θεός ἁγιάζει τήν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου καί ὁ ἄνθρωπος ἀποβάλλει τά πάθη ἁπλῶς καί τίς ἁμαρτίες ἀπό μέσα του, ἀλλά παραμένει στήν κατάσταση τῆς Χάριτος, τήν χαριτωμένη ἐκείνη κατάσταση, τήν ὁποία μπορεῖ νά ἀποκτήσει, ὅταν τρέφεται ἀπό τό Πνεῦμα τό ἅγιο τοῦ Θεοῦ. Ἕνας ἄνθρωπος, λοιπόν, πού ἔχει μέσα του σοφία, ἔχει δεκτικότητα σοφίας, γίνεται ἕνας ἅγιος σοφός. Δέν θά γίνει ἕνας ἁπλοϊκός ἅγιος. Γι᾽ αὐτό λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, σέ ἄλλον δίδεται λόγος σοφίας, σέ ἄλλον λόγος γνώσεως κατά τό αὐτό Πνεῦμα. Τό τονίζει, ὁ ἀπόστολος, ὅτι ὅλα αὐτά προέρχονται ἀπό τό ἴδιο Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ Θεός τά δίδει, ἀλλά ὁ ἄνθρωπος συνεργεῖ, ἀνάλογα μέ τίς προϋποθέσεις πού ἔχει.
Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς δέν θά πρέπει νά ἔχουμε κατά τοῦ Θεοῦ παράπονα καί νά διερωτόμαστε κάθε λίγο καί νά παραπονούμεθα στόν Θεό, ἀλλά νά τόν εὐχαριστοῦμε. Καί ἡ εὐχαριστία καί δοξολογία τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά αὐξήσει τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Ὁ ἄνθρωπος πού παραπονιέται, πού θυμώνει, πού γογγύζει, πού ἐξεγείρεται κατά τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἀδελφῶν του καί ἐκεῖνα τά λίγα χαρίσματα πού ἔχει θά τά χάσει, διότι ἡ εὐχαριστία καί ἡ δοξολογία αὐξάνει τά θεῖα χαρίσματα καί προσθέτει καί ἄλλα. Ἐνῶ ὁ γογγυσμός καί ἡ ἔπαρση πού προέρχεται ἀπό τή σκληρότητα καί ἀπό τήν ὑπερηφάνεια καί ἐκεῖνα τά λίγα πού ἔχει ὁ ἄνθρωπος θά τά καταστρέψει καί θά τά ἀφανίσει.
Γι᾽ αὐτό ἄς φροντίζουμε νά ἀξιοποιοῦμε τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ γιά τήν ὠφέλεια καί τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τῆς Ἐκκλησίας, ἐκπληρώνοντας τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖα μᾶς τά ἔδωσε ὁ Θεός, τή σωτηρία μας.